chv
stringlengths
2
2.66k
en
stringlengths
2
4.49k
Крэнкбиль Аслӑ халӑх ячӗпе судья вуласа панӑ кашни приговорах юстицин пӗтӗм мухтавне, чапне палӑртса тӑрать.
N every sentence pronounced by a Judge In the name of the sovereign people, dwells the whole majesty of justice.
Жером Крэнкбиль разносчик, хӑйне обществӑри йӗркене упраса тӑракан хурала кӳрентернӗшӗн исправительнӑй полици судне илсе кайсан, закон пурне те тума пултарнине ӑнланса илнӗ.
The august character of that justice was brought home to Jerome CrainqueblUe, costermonger, when, accused of having insulted a policeman, he appeared in the police court.
Ҫав тери чаплӑ та тӗксӗм залра вӑл, айӑпланаканнисен сакки ҫинче ларнӑ чух, судьясене, секретарьсене, хӑйсем ҫине манттисем уртса янӑ адвокатсене, мӑйне пӑлчӑра ҫакса янӑ суд приставне, жандармсене, барьер хыҫӗнче суд пынине итлесе ларакан чӗмсӗр халӑхӑн ҫара пуҫӗсене курнӑ.
Having taken his place in the dock, he beheld In the imposing sombre hall magistrates, clerks, lawyers in their robes, the usher wearing his chains, gendarmes, and, behind a rail, the bare heads of the silent spectators.
Крэнкбиль хӑй ҫӳллӗ вырӑнта ларнине асӑрханӑ, судьясем умӗнче ларниех айӑпланакана чысласах кайманнине палӑртса тӑрать тейӗн. Зал вӗҫӗнче суд членӗсем лараҫҫӗ.
Hej_himselfj_oc- cupied a raised seat, as if some sinister honour were, conferred on the accused by his appearance before the magistrate.
Иккӗн вӗсем. Вӗсем хушшинче председатель — г-н Буриш ларать.
At the end of the hall, between two assessors, sat the President Bourriche.
Кӑкӑрӗ умне вӑл академи значокӗ ҫакса янӑ.
The palm-leaves of an officer of the Academy decorated his breast.
Судьясенчен ҫӳлте республика бюсчӗпе хӗрес ҫумне пӑталанӑ Христос кӗлетки курӑнса тӑраҫҫӗ, Крэнкбиль пуҫӗ тӗлӗнче мӗнпур законсем, турӑ законӗсем те, этем законӗсем те, ҫакӑнса тӑраҫҫӗ тейӗн.
Over the tribune were a bust repre- senting the Republic and a crucifix, as if to indicate that all laws divine and human were suspended over Crainquebille's head.
Вӑл чӑн-чӑннипех хӑраса ӳкнӗ.
Such symbols naturally in- spired him with terror.
Унӑн нимӗнле философилле ӑс-хакӑл та пулман, ҫавӑнпа вӑл хӑйӗнчен хӑй ҫак бюстпа хӗрес ҫумне пӑталанӑ Христос кӗлетки мӗне пӗлтернине ыйтса чӑрманман, суд ҫуртӗнче Христоспа Марианна иккӗш пӗрле, пӗр-пӗрне килӗштерсе пурӑнма пултарни-пултарманни ҫинчен те шухӑшламан вӑл.
Not being gifted with a philosophic mind, he did not inquire the meaning of the bust and the crucifix; he did not ask how far Jesus and the symbolical bust harmonized in the Law Courts.
Анчах ку ыйту шухӑшлаттарма пултарнӑ, мӗншӗн тесен папа влаҫӗпе канонически право ҫинчен вӗрентни чылай енӗпе республика конституцийӗпе граждански кодекса хирӗҫ пынӑ.
Nevertheless, here was matter for reflection; for, after all, pontifical teaching and canon law are in many points opposed to the consti- tution of the Republic and to the civil code.
Христос чиркӗвӗ, ӗлӗкхи пекех, хӑй полномочи панӑ власть кӑна законлӑ тесе вӗрентет.
To-day, as formerly, the Church of Christ teaches that only those powers are lawful to which it has given its sanction.
Анчах та сав хушӑрах Франци республики халлӗхе папӑна власть пама шухӑшламасть-ха.
Now the French Republic claims to be independent of pontifical power.
Крэнкбилӗн ҫапларах калама та сӑлтав ҫук мар: — Господа судьясем, Лубэ президент турӑ пиллесе лартнӑ ҫын мар, ҫавӑнпа та, сирӗн пуҫӑрсем ҫинче ҫакӑнса тӑракан Христос, вселенски соборсемпе папӑсем урлӑ, сирӗн влаҫӑра пӑрахӑҫлать.
Crainquebille might reasonably say: "Gentlemen and magistrates, in so much as Presi- dent Loubet has not been anointed, the Christ, whose image is suspended over your heads, repudi- ates you through the voice of councils and of Popes.
Е вӑл кунта сире хӑвӑр правӑрсен вӑйне пӗтерсе хуракан чиркӳ прависене асаилтерсе тӑма ҫеҫ кирлӗ, е вӑл кунта ним тума та кирлӗ мар.
Either he is here to remind you of the rights of the Church, which invalidate yours, or His presence has no rational signification."
Ҫапла каланине хирӗҫ суд председателӗ Буриш, тен, ҫапларах ответленӗ пулӗччӗ: — Айӑпланакан Крэнкбиль, Франци королӗсем папӑпа нихӑҫан та килӗштерсе пурӑнман.
Whereupon President Bourriche might reply: "Prisoner Crainquebille, the kings of France have always quarrelled with the Pope.
Гильом де Ногарэне чиркӳрен уйӑрнӑ пулнӑ, анчах вӑл ҫакӑн пек пули-пулми сӑлтава пула хӑйӗн ӗҫне тума пӑрахман.
Guillaume de Nogaret was excommunicated, but for so trifling a reason he did not resign his office.
Суд ҫуртӗнче ҫакӑнса тӑракан Христос вӑл, VII-мӗш Григорий е VIII-мӗш Бонифаци Христосӗ мар.
The Christ of the tribune is not the Christ of Gregory VII or of Boniface VIII.
Пӗлесех килет пулсан, вӑл евангелири Христос, канонически правон пӗр сӑмахне те пӗлмен Христос, папа декреталийӗсем ҫинчен вӑл нихӑҫан та илтмен.
He is, if you will, the Christ of the Gospels, who knew not one word of canon law, and had never heard of the holy Decretals."
Крэнкбиль вара ҫапларах та ответлеме пултарнӑ пулӗччӗ: — Евангелири Христос пӑлхавҫӑ пулнӑ.
Then Crainquebille might not without reason have answered: "The Christ of the Gospels was an agitator.
Ҫитменнине тата ӑна суд умне тӑратса айӑпланӑ, Христос тӗнне ӗненекен халӑхсем ҫав ӗҫе ҫирӗм ӗмӗр хушши ӗнтӗ суд ӗҫӗнчи ҫав тери пысӑк йӑнӑш тесе шутлаҫҫӗ.
Moreover, he was the victim of a sentence, which for nineteen hundred years all Christian peoples have regarded as a grave judicial error.
Господин председатель, хӑтланса пӑхӑр-ха, ун ячӗпе мана пӗр-икӗ талӑклӑха та пулин хупса лартмалла туса пӑхӑр-ха.
I defy you Monsieur le President, to condemn me in His name to so much as forty-eight hours' imprison- ment."
Анчах Крэнкбиль историллӗ, политикӑллӑ е обществӑллӑ темӑсем пирки шухӑшласах кайман.
But Crainquebille did not indulge in any con- siderations either historical, political or social.
Вӑл шалт тӗлӗнсе ларнӑ.
He was wrapped in amazement.
Таврари обстановка ӑна юстицие пит асла хурса хисеплеме кирлине кӑтартса тӑнӑ.
All the ceremonial, with which he was surrounded, impressed him with a very lofty idea of justice.
Суда пит асла хурса хисепленипе вӑл, хӑраса ӳкнӗскер, суд умӗнче хӑйне хӑй айӑплама та хатӗр пулнӑ.
Filled with reverence, overcome with terror, he was ready to submit to his judges in the matter of his guilt.
Совеҫӗ ӑна, эс нимӗнле киревсӗр ӗҫ те туман, тенӗ, анчах пӗр-пӗр пахча-ҫимӗҫпе сутӑ тӑвакан ҫынӑн совеҫӗ закон символӗ умӗнче, общество ячӗпе тавӑракансен тарҫисем умӗнче ним тӗшне тӑманнине те туйнӑ вӑл.
In his own conscience he was convinced of his innocence; but he felt how insignificant is the conscience of a cos- termonger in the face of the panoply of the law, and the ministers of public prosecution.
Ҫитменни ҫине тата адвокатпа калаҫкаланӑ хыҫҫӑн вӑл иккӗленме пуҫланӑ, хӑй чӑн та айӑпсӑр ҫын иккенне ӗненми пулнӑ.
Hej_himselfj_oc- cupied a raised seat, as if some sinister honour were, conferred on the accused by his appearance before the magistrate.
Васкавлӑн кӑна туса ирттернӗ следстви вӑл чӑн та айӑпланма тивӗҫ ҫын иккенне палӑртнӑ.
Already his lawyer had half persuaded him that he was not innocent.
Крэнкбиль темӗн те пӗр курса ҫӳрени Пахча-ҫимӗҫпе сутӑ тӑвакан Жером Крэнкбиль, хӑйӗн пӗчӗкҫеҫ урапине малалла тӗртсе, хула тӑрӑх ҫӳренӗ.
CRAINQUEBILLE'S MISADVENTURE P and down the town went Jerome Crainquebille, costermonger, push- ing his barrow before him and cry- ing: "Cabbages 1 Turnips!
«Купӑста! ҫарӑк! Кишӗр!» кӑшкӑрнӑ вӑл.
Car- rots!"
Порей ятлӑ сухан илсе тухсан вара, вӑл: «Спаржа! спаржа!» тесе кӑшкӑрнӑ, мӗншӗн тесен порей — чухӑнсен спаржи.
When he had leeks he cried: "Asparagus!"
Порей ҫыххине вӑл йӗрӗнчӗклӗн урапа ҫинелле ывӑтнӑ.
And disdainfully she cast the leeks back into the barrow.
Шӑп ҫак самантра 64-мӗш номерлӗ полицейски пырса тӑнӑ та Крэнкбиле:— Уттар тавай! — тенӗ.
Then it was that Constable 64 came and said to Crainquebille: "Move on."
Крэнкбиль аллӑ ҫул хушши ӗнтӗ иртен пуҫласа каҫчен утнӑ.
Moving on was what Cralnquebille had been do- ing from morning till evening for fifty years.
Полицейски уттарма хушни уншӑн законлӑ пек, йӗркеллех пек туйӑннӑ.
Such an order seemed right to him, and perfectly in ac- cordance with the nature of things.
Пӗр турткаланса тӑмасӑрах пӑхӑнма хатӗрскер, вӑл хайхи гражданкӑна, хӑйне кӑмӑла каякан тавара хӑвӑртрах суйласа илтӗр тесе, васкатма тытӑннӑ.
Quite pre- pared to obey, he urged his customer to take what she wanted.
Вара вӑл каллех порей ҫыххисене суйлама пикеннӗ; унтан вӑл хӑй кӑмӑлне каякан ҫыхха суйласа илнӗ те, чиркӳри иконсем ҫине сӑрласа тунӑ светуйсем пальма тураттине пӑчӑртаса тытнӑ пек, хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса тытнӑ.
Then she felt all the bundles of leeks over again. Finally, she selected the one she thought the best, and held it clasped to her bosom as saints in church pictures hold the palm of victory.
— Вунтӑватӑ су сана куншӑн.
"I will give you sevenpence.
Унтан ытла никам та парас ҫук. Ҫитменнине ман лавкана кайса укҫа илсе килмелле-ха: ҫумра ҫук.
That's quite enough; and I'll have to fetch it from the shop, for I haven't anything on me."
Порей ҫыххине ыталаса тытса, вӑл мастерскоя таврӑннӑ; вӑл ҫитсе кӗрес умӗн унта пӗр ача ҫӗкленӗ хӗрарӑм кӗрсе кайнӑ.
Still embracing the leeks, she went back into the shop, whither she had been preceded by a customer, carrying a child.
Пушмак туянма пынӑ хӗрарӑм пулнӑ вӑл. Ҫак вӑхӑтра 64-мӗш номерлӗ полицейски Крэнкбиле иккӗмӗш хут пырса хӑваланӑ: — Уттар тавай!
Just at this moment Constable 64 said to Crain- quebille for the second time: "Move on."
— Укҫа кӗтсе тӑратӑп-ха, — тенӗ Крэнкбиль.
"I'm waiting for my money," replied Cralnque- bille.
Укҫа кӗтсе тӑрӑр темен эпӗ сире, малалла уттарӑр, тетӗп, — тенӗ полицейски, хӑйпе хирӗҫсе тӑма кирлӗ маррине палӑртакан сасӑпа.
"And I'm not telling you to wait for your money; I'm telling you to move on," retorted the constable grimly.
Ҫак хушӑра г-жа Байяр хӑйӗн лавкинче ҫулталӑк ҫурӑри ача урине пушмак тӑхӑнтартса виҫе-виҫе пӑхнӑ, хӑй ачине валли пушмак туянма пынӑ хӗрарӑм васканӑ пулнӑ.
Meanwhile, the shoemaker's wife in her shop was fitting blue slippers on to a child of eighteen months, whose mother was in a hurry.
Симӗс шӑллӑ порей ҫыххи лавка хуҫи умӗнче выртнӑ.
And the green heads of the leeks were lying on the counter.
Ҫур ӗмӗр хушши ӗнтӗ Крэнкбиль, хӑйӗн пӗчӗкҫеҫ урапине малалла тӗртсе, урамсем тӑрӑх ҫӳренӗ, влаҫсене пӑхӑнма хӑнӑхнӑ ӗнтӗ вӑл.
For the half century that he had been pushing his barrow through the streets, Crainquebille had been learning respect ^or authority.
Анчах хальхинче вӑл пӗр турткаланса тӑмасӑрах пӑхӑнма пултарайман: обязанноҫпе право пӗр-пӗринпе килӗштереймен, хирӗҫнӗ.
But now his position was a peculiar one: he was torn asunder between what was his due and what was his duty.
Крэнкбилӗн юристла ӑс-хакӑл, пулман.
His was not a judicial mind.
Хӑйӗн правине пурнӑҫа кӗртни ӑна обществӑллӑ обязанноҫе пурӑнӑҫа кӗртес ӗҫрен хӑтарма пултарайманнине ӑнланса илеймен вӑл.
He failed to under- stand that the possession of an individual's right in no way exonerated him from the performance of a social duty.
Унӑн вун-тӑватӑ су укҫа илмелле, ҫак правана вӑл тем вырӑннех хунӑ, анчах хӑйӗн обязанноҫне, хӑйӗн пӗчӗкҫеҫ урапине пӗр чарӑнса тӑмасӑр пӗрмай малалла та малалла тӗртсе пыма кирлине ҫителӗклӗ хаклайман.
He attached too great importance to his claim to receive sevenpence, and too little to the duty of pushing his barrow and moving on, for ever moving on.
Вӑл ҫаплах-ха вырӑнтан хускалмасӑр тӑнӑ.
He stood still.
64-мӗш номерлӗ полицейски Крэнкбиль патне виҫҫӗмӗш хут пынӑ. Вӑл ӑна лӑпкӑ сасӑпа, тарӑхмасӑр-тумасӑр, малалла утма хушнӑ.
For the third time Constable 64 quietly and calmly ordered him to move on.
Монтосьель бригадир пек пулман вӑл, лешӗ пӗрмай хӑратма юратнӑ, анчах чӑннипе нимех те туман, сӑмахпах ирттерсе янӑ, анчах 64-мӗш номерлӗ полицейски асӑрхаттарма юратах кайман, тӳрех протокол ҫырас ӗҫе тытӑннӑ.
Unlike Inspector Montauciel, whose habit it is to threaten constantly but never to take proceedings, Constable 64 is slow to threaten and quick to act.
Йӑли ҫапла пулнӑ ӗнтӗ ун.
Such is his character.
Вӑл кӑшт хаяртарах сӑнарлӑ пулсан та, службӑра пит аван ӗҫленӗ, мӗн хушнине самантрах пурнӑҫлакан салтак пулнӑ.
Though somewhat sly he is an excellent servant and a loyal soldier.
Арӑслан пек паттӑр та путек пек йӑвашскер, вӑл хӑйӗн уставне кӑна пӗлнӗ.
He is as brave as a lion and as gentle as a child.
Хӑй мӗнле сӑлтавпа чарӑнса тӑнине вӑл тӳрех каласа хунӑ: — Тьфу пӗтменскер!
Wherefore, artlessly and simply he ex- plained it: "Good Lord!
Калатӑп-ҫке-ха эп сире, укҫа илсе килессе кӗтсе тӑратӑп тесе.
Don't I tell you that I am wait- ing for my money."
64-мӗш номерлӗ полицейски кӗскен кӑна ответленӗ: — Эсир мана протокол ҫыртарасшӑн пулас.
Constable 64 merely replied: "Do you want me to summons you?
Мӗнех вара, уншӑн пулсан, ӗҫ чарӑнса тӑмӗ.
If you do you have only to say so."
Ҫакна илтсен, Крэнкбиль, хуллен кӑна хулпуҫҫийӗсене хутлаткаласа, полицейски ҫине хурлӑхлӑн пӑхса илнӗ, унтан пӗлӗтелле пӑхнӑ.
At these words Cralnquebille slowly shrugged his shoulders, looked sadly at the constable, and then raised his eyes to heaven, as if he would say: "I call God to witness!
Хама пӗр чарӑнмасӑр ҫӳреме хушакан декретсемпе правилӑсене йышӑнмасӑр тӑратӑп-им?
Am I one to make light of the by-laws and ordi- nances which regulate my ambulatory calling?
Пилӗк сехет тӗлнелле эпӗ хула варринчи пасара тухатӑп.
At five o'clock in the morning I was at the market.
Ҫичӗ сехетрен пуҫласа урапа турти ман алӑсене шӑйӑрма тытӑнать.
Since seven, pushing my barrow and wearing my hands to the bone, I have been crying: 'Cabbages!
«Купӑста! ҫарӑк! кишӗр!» тесе кӑшкӑрнипе халран каятӑп.
Turnips! Carrots!'
Эпӗ утмӑлта ӗнтӗ.
I am turned sixty.
Ывӑннӑ эпӗ.
I am worn out.
А эсир манран, пӑлхавҫӑн хура ялавне ҫӗклеместӗн-и эс, тесе ыйтатӑр.
And you ask me whether I have raised the black flag of rebellion.
Полицейски вӑл ҫапла пӑхнине асӑрхайман-и, тен, е вӑл унӑн пӑхӑнмасӑр тӑма нимӗнле сӑлтав ҫуккине кура, кӗскен те хаяррӑн, эсир мана ӑнлантӑр-и, ҫук-и, тесе ыйтнӑ.
Either because he failed to notice the expression on Cralnquebllle's face, or because he considered It no excuse for disobedience, the constable Inquired curtly and roughly whether he had been under- stood.
Шӑпах ҫак вӑхӑтра Монмартр урамӗнче тем чухлӗ экипаж кӗпӗрленсе тӑнӑ, ура пусма та вырӑн ҫук темелле.
Now, just at that moment the block of traffic in the Rue Montmartre was at its worst.
Пролеткӑсем, урапасем, сӗтел-пукан таврашӗ турттармалли фургонсем, омнибуссем, йывӑр япаласене тиемелли урапасем лӑк тулли, вӗсем пӗр-пӗрин ҫине пыра-пыра кӗнӗ те, ни каялла, ни малалла тенӗ пек, ниҫта каяймасӑр кӗпӗрленсе тӑнӑ.
Carriages, drays, carts, omnibuses, trucks, jammed one against the other, seemed indissolubly welded together.
Ӑҫта пынӑ унта ятлаҫни, кӑшкӑрашни илтӗннӗ.
From their quivering immobility proceeded shouts and oaths.
Извозчиксемпе месниксем, чи усал сӑмахсене суйласа илсе, пӗр-пӗринпе ятлаҫнӑ омнибус кондукторӗсем, хӑйсене чарса тӑраканни Крэнкбиль пулӗ тесе, ӑна «шӑршлӑ порей» тесе ятлаҫнӑ.
Cabmen and butchers' boys grandilo- quent and drawling insulted one another from a distance, and omnibus conductors, regarding Crain- quebille as the cause of the block, called him "a dirty leek."
Ҫав хушӑрах тротуар ҫинче тавлашнине курма пухӑннӑ ҫынсем кӗпӗрленсе тӑнӑ.
Meanwhile, on the pavement the curious were crowding round to listen to the dispute.
Полицейски, ҫынсем хӑй ҫине пӑхнине кура, хӑйӗн авторитетне упрасси ҫинчен кӑна шухӑшланӑ. — Юрӗ, — тенӗ вӑл, кӗсьинчен хуралса пӗтнӗ пӗчӗкҫеҫ кӗнекипе карандаш татӑкне кӑларса.
Then the constable, finding himself the centre of attention, began to think it time to display his authority: "Very well," he said, taking a stumpy pencil and a greasy notebook from his pocket.
Крэнкбиль хӑй тӗрӗс тунине пӗлсех тӑнӑ, ҫавӑнпа парӑнман вӑл.
Crainquebille persisted in his idea, obedient to a force within.
Тепӗр тесен, халь тин ӗнтӗ вӑл пурӗпӗр ни малалла, ни каялла кайма пултарайман.
Besides, it was now impossible for him either to move on or to draw back.
Ҫитменнине тата ун урапин кустӑрми сӗт сутма тухнӑ ҫын урапи кустӑрминчен ҫакланса ларнӑ.
The wheel of his barrow was unfortunately caught in that of a milkman's cart.
Вӑл, пуҫне ярса тытса, кӑшкӑрса янӑ: — Каланӑ сире, укҫа илсе килессе кӗтсе тӑратӑп тесе!
Tearing his hair beneath his cap he cried: "But don't I tell you I'm waiting for my money!
Ҫӗр ҫӑттӑр мана! Вӑт инкек!
Here's a fix I Misere de misere!
Ҫак сӑмахсем, Крэнкбиль вӗсене тарӑхса ҫитнипе мар, ним тума аптӑранипе ҫеҫ каланӑ пулин те, 64-мӗш номерлӗ полицейскине кӳрентернӗ.
Bon sang de bon sang!'* By these words, expressive rather of despair than of rebellion, Constable 64 considered he had been insulted.
Уншӑн пулсан, кирек мӗнле кӳрентерӳ те пӗр калӑпа ларнӑ, мӗн авалран пыракан йӑла ҫирӗплетсе хӑварнӑ «Ӗнесене вилӗм» текен сӑмахсен калӑпӗ пулнӑ вӑл, ҫавӑнпа вӑл, хальхинче те, преступник сӑмахӗсене шӑпах ҫавӑн пекрех илтсе ӑнланса илнӗ.
And, because to his mind all insults must necessarily take the consecrated, regular, tradi- tional, liturgical, ritual form so to speak of Mort aux vaches* thus the offender's words were heard and understood by the constable.
— А!
"Ah!
Эсир «Ӗнесене вилӗм» терӗр-и?
You said: Mort aux vaches.
Юрӗ.
Very good.
Утӑр ман хыҫран.
Come along."
Вӑл, хӗвел ҫинче хӗрелсе кайнӑ куҫӗсене чарса пӑрахса, чунран тӑвӑнса, 64-мӗш номерлӗ полицейски ҫине пӑхнӑ та аллисене сенкер блузи ҫумне хӗреслесе тытса, таҫтан, те пуҫ тӳпинчен, те ура тупанӗнчен тухакан хӑрӑлти сасӑпа кӑшкӑрса янӑ: — Мӗн? Эп каларӑм-и, «Ӗнесене вилӗм» тесе?
With a broken voice proceeding now from the top of his head and now from the heels of his boots, he cried, with his arms folded over his blue blouse: "I said 'Mort aux vaches'?
Эпӗ-и?
I? ...
О!..
Oh!"
Приказчиксемпе ача-пӑчасем, Крэнкбиле арестленине кура, ахӑлтатма тытӑннӑ.
The tradesmen and errand boys hailed the arrest with laughter.
Хӗрхенӳсӗр те тискер ӗҫсем пулса иртнине курасшӑн каҫсах каякан ҫынсен кӑмӑлне ҫырлахтарнӑ ку.
It gratified the taste of all crowds for violent and ignoble spectacles.
Анчах ҫак самантра йӗри-тавра кӗпӗрленсе тӑракан халӑх хушшинчен темӗнле старик тухнӑ, сӑнран пӑхма вӑл салхуллӑ пулнӑ, ҫийӗнче ун хура тумтир, пуҫӗнче цилиндр пулнӑ, халӑх хушшинчен тухса вӑл тӳрех полицейски патне пынӑ та ҫемҫе сасӑпа сӑмах хушнӑ:— Йӑнӑшатӑр эсир.
But there was one serious person who was pushing his way through the throng; he was a sad-looking old man, dressed in black, wearing a high hat; he went up to the constable and said to him in a low voice very gently and firmly: "You are mistaken.
Ку ҫын сире кӳрентермерӗ, — тенӗ вӑл, лӑпкӑ та ӗнентермелле сасӑпа.
This man did not insult you."
— Сирӗн ӗҫ ҫук кунта, — тенӗ ӑна полицейски.
"Mind your own business," replied the police- *It is impossible to translate this expression. As explained on p. 19, it- means "down with spies," the word spies being used to indicate the police.
Старик питӗ лӑпкӑ сасӑпа калаҫнӑ, анчах вӑл хӑй сӑмахӗсемшӗн ҫирӗп тӑнӑ.
The old man insisted calmly and tenaciously.
Вара полицейски ӑна, сирӗн комиссара показани памалла пулать, тенӗ.
And the policeman ordered him to make his dec- laration to the Police Commissioner.
Крэнкбиль ҫаплах кӑшкӑрнӑ: — Мӗн?
Meanwhile Crainquebille was explaining: 'Then I did say 'Mort aux vaches!'
Вӑл тӗлӗннипе ҫапла кӑшкӑрса тӑнӑ вӑхӑтра пушмак сутакан г-жа Байяр ун патне вунтӑватӑ су илсе пынӑ.
As he was thus giving vent to his astonishment, Madame Bayard, the shoemaker's wife, came to him with sevenpence in her hand.
Анчах 64-мӗш номерлӗ полицейски Крэнкбиле ӗнсерен ярса та тытнӑ ӗнтӗ, г-жа Байяр вара, тӗрмене сӗтӗрсе каякан ҫынна укҫа тӳлеме кирлех те маррине тавҫӑрса илсе, вунтӑватӑ су укҫана саппун кӗсьине персе чикнӗ.
But Constable 64 already had him by the collar; so Madame Bayard, thinking that no debt could be due to a man who was being taken to the police-station, put her sevenpence into her apron pocket.
Хӑйӗн пӗчӗкҫеҫ урапине тата хӑйне те тытса чарнине курсан, Крэнкбиле хӑй айӗнчи ҫӗр те ишӗлсе аннӑн, хӗвел те сӳнсе ларнӑн туйӑнса кайнӑ. Мӗнпурри те: «Ну-и ӗҫсем!» тесе кӑна мӑкӑртатса илме пултарнӑ вӑл.
Then, suddenly beholding his barrow confiscated, his liberty lost, a gulf opening beneath him and the sky overcast, Crainquebille murmured: "It can't be helped!"