Datasets:

SPRINGLab

/

SPRING_INX_Punjabi_R2

like 0

Follow

SPRINGLab 16

utt00000001

ਹਾਂਜੀ ਅਤੇ ਆਪਾਂ ਕਿੱਥੇ ਸੀਗੇ ਮੱਝਾਂ ਤੇ ਸੀਗੇ ਨਾ

utt00000002

ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ

utt00000003

ਹਾਂ ਪਤਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਨਾ ਫੁੱਫੜ ਜੀ ਨੇ ਉਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਨਾ

utt00000004

ਮੱਝਾਂ ਦੇ ਜਿਹੜੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਕੱਟੀ ਕੱਟਾ ਹੁੰਦੇ ਆ ਨਾ ਉਹ ਜਿਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀਗੇ, ਕੱਟੀ ਨਹੀਂ ਜਿਉਂਦੀ, ਕੱਟੇ ਤਾਂ ਜਿਉਂ ਜਾ ਜਾਂਦੇ ਸੀਗੇ ਅਤੇ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ, ਮੇਰੀ ਭੂਆ ਕਹਿੰਦੀ ਬਈ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਨਾ ਜਿਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਦੇ਼ਖ ਲੈ, ਜੇ ਤੇਰੇ ਨਸੀਬ ਨਾਲ ਕੋਈ ਜੀ ਜਾਵੇ।

utt00000005

ਅਤੇ ਉੇਹਦੇ ਕੰਂਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਹਿ ਦੇ ਬਈ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਹੈ ਏਦਾਂ ਕਰਕੇ, ਮੈਂ ਜਾ ਕੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਭਾਈ, ਉਹ ਉਹਨਾ ਨੇ ਵੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ, ਬਈ ਇਹ ਆਂਹ ਇਹ ਕੱਟੀ ਅਸੀਂ ਇਹਨੂੰ ਦਿੱਤੀ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਠੀਕ ਹੈ ਭਾਈ, ਮੇਰੀ ਹੋ ਗਈ।

utt00000006

ਬਈ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਬਈ ਜਦੋਂ ਵੱਡੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਲੈ ਜਾਈਂ, ਫਿਰ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਈ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਲੈ ਜਾ, ਲੈ ਜਾ, ਹੁਣ ਉਹਨਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਖਾਸਾ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ, ਬਈ ਲੈ ਜਾ ਤੂੰ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਨਹੀਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੀ, ਥੋੜ੍ਹੀ ਬੜੀ ਹੋਣ ਦਿਉ ਉਦੋਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਊਂਗੀ।

utt00000007

ਉਹਨਾ ਨੇ ਕੀ ਕੀਤਾ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵਟਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਵਟਾਈ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਨਾ, ਉਹ ਉਹਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਟੋਕਾ ਕੁੱਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਸਾਰਾ ਉਹੀ ਖਿ਼ਲਾਉਂਦਾ ਅਤੇ ਅੱਧਾ ਹਿੱਸਾ ਉਹਦਾ, ਅੱਧਾ ਸਾਡਾ,

utt00000009

ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਉੱਥੇ ਸੱਤਰ ਰੁਪਏ ਲੀਟਰ ਦੁੱਧ, ਐਵੇਂ ਘਰ ਤੋਂ ਜਿਹੜਾ ਸਾਡਾ ਦੋਧੀ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਨਾ ਦੁੱਧ, ਉਹ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪੈਂਤੀ ਕਿ ਛੱਤੀ ਨੂੰ, ਮੱਝ ਦਾ

utt00000010

ਉਹ ਭਾਈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਲਾਲਚ ਪੈ ਗਿਆ, ਹੁਣ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਪੈ ਗਏ ਕਹਿੰਦੇ

utt00000013

ਪਝੰਤਰ ਰੁਪਏ ਕਿਲੋ ਲਗਾਇਆ ਹੋਇਆਂ ਤੂੰ

utt00000016

ਅੱਛਾ ਸਾਡੇ ਵੀ ਹੁਣ ਨਾ, ਜਿੱਥੇ ਹੁਣ ਇਹਨਾ ਦੇ ਦੇਣਾ start ਕੀਤਾ ਨਾ, ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ, ਦੁੱਧ ਜਿੱਥੇ ਦਿੰਦੇ ਹੈ।

utt00000018

ਉਹ ਚਾਲੀ ਨੂੰ, ਉਸ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਨਾ ਉਹਨੂੰ ਲਿਤਾ ਨਹੀਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਦੁੱਧ,

utt00000020

ਹਮੇਸ਼ਾ ਫੇਰ check ਹੁੰਦਾ ਨਾ ਉਹਦੇ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ੀਨ ਦੇ ਵਿੱਚ,

utt00000021

ਅੱਛਾ ਅੱਛਾ check ਹੁੰਦਾ,

utt00000023

ਉਹ ਉਹਦੇ ਫੈਟ

utt00000026

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਵੈਸੇ ਵੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੁੱਧ ਵੀ ਇੱਥੇ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਬਈ ਸੱਤਰ ਰੁਪਏ ਲੀਟਰ ਹੈਗਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਸਾਡੇ ਪੰਜਾਹ ਨੂੰ ਹੈਗਾ ਅਤੇ ਹਾਲੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਰੁੱਕ ਜਾ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕੀ ਗੱਲ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਆਪਣੇ ਆਪ, ਅਸੀਂ ਆਪ ਆਊਂਗੇ, ਆ ਕੇ ਲੈ ਜੋਉਂਗੇ, ਬਈ ਸਾਡੀ ਦੇ ਦਿਉ ਹੁਣ,

utt00000027

ਬਥੇਰਾ time ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਪੰਜ ਸਾਲ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਲਿੱਤੀ ਸੀਗੀ ਇਹਨਾ ਨੇ, ਹਾਂਜੀ, ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਕੱਟੀ ਸੀਗੀ ਉਹ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ

utt00000028

ਨਹੀਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਬੁੱਢੀ ਵੀ ਹੋ ਗਈ ਹੋਣੀ ਉਹ ਤਾਂ

utt00000032

ਹੁਣ ਦੋਨੋਂ ਇੱਕ ਸਾਥ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣੋ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੀ ਮੱਝ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਨਾ, ਫੇਰ ਪਤਾ ਉਹ ਬੱਚਾ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

utt00000033

ਨਹੀਂ ਏਦਾਂ ਨਹੀਂ, ਅਰੇ ਏਦਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਤਿੰਂਨ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦੀ ਜਾ ਕੇ

utt00000034

ਭੈਣ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣੋ, ਏਦਾਂ ਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਸਾਲ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਜਦੋਂ

utt00000035

ਨਹੀਂ ਸਾਡੇ ਵੀ ਮੱਝਾਂ ਪਲੀ ਪਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਇੱਥੇ ਵੀ ਪਾਲੀ ਸੀੀਗੀ ਅਸੀਂ ਜਿਹੜਾ ਅਹ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਕੱਟਾ ਸੀਗਾ ਨਾ

utt00000037

ਛੇ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਨਾ ਉਹ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਬੁੱਢੀ ਹੋਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਮੱਝ,

utt00000038

ਏਦਾਂ ਦਾ ਕੁੱਛ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਇੱਕ ਜਿਹੜੀ ਮੱਝ ਸੀਗੀ ਨਾ, ਮਰੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀ, ਉਹ ਤੇਰਾਂ ਵਾਰ ਸੂਈ ਸੀਗੀ, ਮਤਲਬ

utt00000039

ਦੋ ਵਾਰ ਸੂਈ ਮਾਸੀ ਦੇ ਘਰ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਅਹ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਗਿਆਰਾਂ ਵਾਰ ਸਾਡੇ ਘਰ ਸੂਈ ਸੀਗੀ, ਸਹੁਰੇ ਮੇਰੇ,

utt00000041

ਤੇਰਾਂ ਵਾਰ ਸੂਈ ਉਹ, ਹੁਣ ਸੋਚ ਲਉ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਕੇ ਮਰੀ, ਉਹ ਮਰੀ ਹੈ ਘੱਟੋਂ ਘੱਟ ਨਾ ਨਹੀਂ ਤਾਂ

utt00000042

ਐਵੇਂ ਸੋਲਾਂ ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਕੇ

utt00000043

ਅੱਛਾ

utt00000047

ਤੈਨੂੰ ਆਂਏਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਬੁੱਢੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੇਖੀ ਜਦੋਂ ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਮੱਝ ਹੁੰਦੀ ਸੀਗੀ ਨਾ

utt00000050

ਤਾਂ ਇੱਕ ਦੋ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੂਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸੀਗੀਆਂ ਉਹ

utt00000051

ਪਰ ਨਹੀਂ ਏਦਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਉਦੋਂ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਤਾਂ ਉਹ

utt00000052

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ

utt00000053

ਇਹ ਜਿਹੜੇ ਕੁੱਤੇ ਹੁੰਦੇ ਨਾ ਕੁੱਤੇ, ਜਿਹੜੀ ਕੁੱਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨਾ,

utt00000055

ਮੈਂ ਇਹ ਕਹਿ ਰਹੀ ਜਿਹੜੇ ਕੁੱਤੇ, ਕੁੱਤੇ ਕੁੱਤੀ ਹੁੰਦੇ ਆ ਨਾ, ਇਹ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਆ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ

utt00000057

ਇਹ ਜਵਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਆ ਉਦੋਂ ਤੱਕ, ਜਿਹੜੀ ਮੱਝ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਨਾ, ਉਹ ਚਾਰ ਤੋਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਉਦੋਂ ਉਹ ਸੂੰਦੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੀ ਮੱਝ ਹੈ ਨਾ ਦੋ ਸਾਲ ਤੋਂ ਜਵਾਨ ਹੀ ਹੈ ਉਹ,

utt00000058

ਪਰ ਨਾ ਉਦੋਂ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਦਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਸ਼ੂੰਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਫੁੱਫੜ ਜੀ ਉਹੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸੀਗੇ, ਬਈ ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਲੈ ਜਾਈਂ ਤੂੰ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੱਕ ਮੈਂ ਦੱਸ ਕੀ ਕਰੂੰਗੀ, ਮੈਂ ਕੋਰਸ ਲਗਵਾ ਲੈਂਦੀ ਹਾਂ ਇਹਦਾ

utt00000059

ਦਵਾਈ ਵਗੈਰਾ ਅਸੀਂ ਕਰਾ ਲੂੰ ਮੈਂ ਅਹ ਠਹਿਰ ਜਾਏਗਾ ਇਹਦੇ ਵਾਸਤੇ ਫੇਰ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਕਿ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਬਈ ਅਸੀਂ ਦੂੰਗੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਇਹ ਥਲਕਦੀ ਹੋਈ ਜਿਹੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਥਲਕਣਾ ਹੁੰਦਾ ਜਿਵੇਂ ਮਤਲਬ ਅਹ ਸੂਣ ਵਾਲੀ ਹੋਵੇ।

utt00000061

ਬਈ ਏਦਾਂ ਦੀ ਮੱਝ ਦੇਊਂਗੇ, ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਦੂਜੀ ਖਰੀਦ ਕੇ ਦੇਊਂਗੇ, ਪੰਜਾਹ ਸੱਠ ਹਜ਼ਾਰ ਦੀ ਆਏਗੀ, ਦੂਜੀ ਖਰੀਦੇ ਕੇ ਦੇ ਦੇਊਂਗੇ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਚੱਲ ਫੇਰ ਠੀਕ ਹੈ, ਦੇਖ ਲਉ

utt00000066

ਉਹ ਜਿਹੜੀਆਂ ਭੂਰੀਆਂ ਰਂੰਗ ਮੱਝਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਉਹ ਆਉਂਦੀਆਂ ਇੱਕ ਡੇਢ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀਆਂ, ਸਾਡੇ ਘਰ ਸੀਗੀ ਉਹ ਮੱਝ

utt00000068

ਮੇਰੇ ਬਾ ਪਰ ਮੇਰੇ ਬਾਬਾ ਜੀ ਬਿਮਾਰ ਹੋਏ ਸੀਗੇ ਨਾ, ਫੇਰ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਦੇਣੀ ਪਈ ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਨੂੰ,

utt00000073

ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਉਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀਗੀ ਫੇਰ ਮਾਸੀ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਵਾਸਤੇ ਕਿ ਮਾਸੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪੇ ਬਸ ਰੱਖ ਲਉ।

utt00000074

ਫੇਰ ਉਹ ਉਹਨਾ ਤੋਂ ਲੈਣ ਦਾ ਮਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਫੇਰ ਕਿਹਾ ਰਹਿਣ ਦਿਉ, ਤੁਸੀਂ ਰੱਖ ਲਉ ਫੇਰ,

utt00000075

ਆਏ ਐਨੀ ਮਹਿੰਗੀ ਮੱਝ ਐਂਵੀਂ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈਂ

utt00000076

ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਆ, ਹੁਣ ਦੇਣੀ ਪਈ, ਫੇਰ ਉਹਨਾ ਨੇ ਐਨਾ ਚਿਰ ਉਹਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ,

utt00000078

ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਊਂ ਨਹੀਂ, ਪੀਤਾ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤਦ ਉਹਦੇ ਉਹਦੇ ਦੁੱਧ ਨਹੀਂ ਸੀਗਾ,

utt00000080

ਹੂੰ ਇੱਧਰ ਕੋਈ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਬੋਲਿਆ

utt00000081

ਹੈਂ, ਉੱਥੇ ਅਹ ਉਹ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹੈ,

utt00000084

ਇੱਥੇ ਹਾਂ ਇੱਕ madam ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਹਨਾ ਦਾ husband ਰਹਿੰਦਾ।

utt00000085

ਬੱਚਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਥੇ ਮੇਰੀ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਰਹਿੰਦੀ ਹਾਂ, ਉੱਥੇ ਮਤਲਬ ਸ਼ਾਂਤੀ ਕੋਈ ਬਾਹਰੋ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਕਿਆ ਇਹ ਸਰਦਾਰ ਜਿਹੜਾ ਕਮਰੇ ਵਾਲਾ ਉਹ ਹੈ ਨਾ, ਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਉਹ

utt00000092

ਕਮਲ ਸੰਧੂ ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ਦਾ ਹੈ

utt00000093

ਇੱਥੇ ਦਾ ਹੈ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀਗੇ ਪਹਿਲੇ

utt00000098

ਉਹਨਾ ਦਾ ਤਾਂ ਨਾਂ ਪਤਾ ਹੈਗਾ ਹੈ, ਹੁਣ ਜਿਹੜੇ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਜਿਹੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਉੱਭਰੇ ਹੈ ਨਾ ਜਿਹੜੇ ਉਹਨਾ ਦਾ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸਾਨੂੰ, ਪੁਰਾਣਿਆਂ ਦਾ ਸਾਰਿਆਂ

utt00000099

ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਨਾ ਇੱਥੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਤਲਬ ਕਿ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਨਾ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ PG ਬਣਾ ਲਉ।

utt00000100

ਕੰਮ ਕੁੰਮ ਕਰਦੇ ਨਹੀਂ, ਇੱਥੇ ਬਸ ਇਹੀ ਹੈ ਕਿ ਪੀਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਬੈਠੇ ਨੇ,

utt00000103

ਪਰ ਦੀਦੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਕਮਰੇ ਨੇ ਬੜੇ ਮਹਿੰਗੇ ਮਹਿੰਗੇ ਨੇ, ਆਹ ਹੁਣ ਸਾਹਮਣੇ ਮੇਰੇ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਬਣੀਆਂ ਨਾ

utt00000105

ਉਹ ਪਤਾ ਕਿੰਨੇ ਕਿੰਨੇ ਦਾ ਕਮਰਾ, ਨੌ ਹਜ਼ਾਰ ਦੇ ਘੱਟ ਕਮਰਾ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਕਮਰਾ ਐਨਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਦਾ ਕੋਈ ਹਿਸਾਬ ਨਹੀਂ, ਜਿੰਨਾ ਮੇਰਾ ਕਮਰਾ ਨਾ, ਉਹ ਤੋਂ ਵੀ ਛੋਟਾ ਕਮਰਾ

utt00000108

ਹੁਣ ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਹ ਕਿੰਨੇ ਚ ਲੀਤਾ ਹੋਇਆ

utt00000109

ਇਹ ਮੈਂ ਪੰਤਾਲੀ ਸੋਂ ਚ ਲੀਤਾ ਹੋਇਆ, ਸਹੀ ਹੈ ਆਰਾਮ ਨਾਲ,

utt00000110

ਅੱਛਾ ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਆਉਣ ਜਾਣ ਦਾ ਸਾਧਨ ਹੁੰਦਾ, ਮੰਨ ਲਉ ਕੋਈ ਸਕੂਟੀ ਵਗੈਰਾ ਹੁੰਦੀ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਸਤੇ ਕਮਰੇ ਮਿਲ ਜਾਣੇ ਸੀਗੇ, ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਕਮਰੇ, ਮੇਰੇ ਨਾ ਮਾਮਾ ਡਾਕਟਰ ਹੈਗੇ ਹੈ

utt00000111

ਅਤੇ ਉਹਨਾ ਨੇ ਲੀਤੇ ਇੱਧਰ ਹੈਗਾ, ਉਹ ਕਿਆ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ, ਮਨੀਮਾਜ਼ਰਾ, ਨੇੜੇ ਹੀ ਪੈਂਦਾ ਵੈਸੇ ਤਾਂ, ਨੇੜੇ ਪੈਂਦਾ, ਨੇੜੇ ਪੈਂਦਾ, ਮਤਲਬ ਹੈਗਾ ਇੱਥੋਂ

utt00000112

ਅੱਸੀ ਹੈਗਾ, ਅੱਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਹੀ ਹੈ, ਨੇ ਅਹ ਮਨੀਮਾਜ਼ਰਾ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਆ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ

utt00000114

ਹਾਂਜੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾ ਉੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਸਤੇ ਹੈਗੇ, ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ, ਪੱਚੀ ਸੌ ਚ ਨਾ ਵੱਡਾ ਕਮਰਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,

utt00000115

ਕਾਫੀ ਜਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡਾ ਹੈਗਾ ਨਾ, ਹਾਂਜੀ ਐਨਾ ਐਨਾ ਕਮਰਾ ਅਹ ਇੱਕ ਮੇਰੇ ਮਾਮਾ ਨੇ ਲੀਤਾ ਹੁਣ, ਉਹ ਇੱਕ ਕਮਰਾ ਹੈਗਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਲੈਟਰੀਨ, bathroom ਵੀ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਹੈ ਸੱਚ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ kitchen ਹੈ ਉਹ

utt00000119

ਪਰ ਦੀਦੀ ਖਰੜ ਵਾਲੀ side ਕੁੱਛ ਥੋੜ੍ਹ ਹੈ ਵੀ ਸਸਤੇ ਹੈ ਰੇਟ

utt00000120

ਹਾਂ ਹਾਂ ਇੱਥੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਨਾ ਇਹ ਹੈ ਨਾ IT park ਆ ਜਾਂਦਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਨੇੜੇ

utt00000122

ਉਹੀ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਕਦੇ ਨਾ ਕੁੱਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀਗਾ, ਅਹ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਸੀਗੇ ਨਾ, ਨਾ ਤਾਂ ਇੱਥੇ ਕਮਰੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀਗੇ ਜ਼ਿਆਦਾ, ਨਾ ਕੁੱਛ, ਜਿੱਥੇ ਬੰਦੇ ਆਪ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀਗੇ ਨਾ, ਉੱਥੇ ਕਿਰਾਏਦਾਰਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕਮਰੇ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਸੀਗੇ,

utt00000123

ਹੁਣ ਤਾਂ ਟਾਈਲਾਂ ਟਾਊਲਾਂ ਲਾ ਕੇ ਸੋਹਣੇ ਜਿਹੇ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ, ਪਹਿਲਾ ਦੇਦਾਂ ਦਾ ਕੁੱਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੀਗਾ, ਬਸ ਐਵੇਂ ਕਮਰੇ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ, ਆਹ ਛੱਡਤੇ, ਉਹ ਜਾਂਦੇ ਸੀਗੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀਗੇ ਨਾ, ਅਸੀਂ ਪੰਜ ਸੌਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਮਰਾ ਲਿਆ ਸੀਗਾ ਇੱਥੇ, ਮੁਹਾਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ

utt00000125

ਤੁਸੀਂ ਚ ਕਮਰਾ ਲਿਆ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਬੈਠੋ, ਚੱਲੋ ਚੱਲੋ।

utt00000126

ਅੱਜ ਆਉਣਗੇ ਤਾਂ ਪੁੱਛਾਂਗੀ ਤਾਂ ਝੱਟ ਹੀ ਉਹਦਾ ਇਹ ਖਿਆਲ ਬਦਲ ਗਿਆ ਤੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ ਨਹੀਂ ਇਹ ਮੂਰਖ ਪਣਾ ਹੋਏਗਾ ਜਦ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਹੈ ਜਿੱਕਣ ਚਾਹੁਣ ਕਰਨ।

utt00000128

ਜੋ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ ਉਹਨੂੰ ਠੰਢੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਹੋਣ ਦਿਆਂਗੀ, ਸਕੁੰਤਲਾ ਦਾ ਦਿਲ ਅੱਜ ਪਲ ਪਲ ਮਗਰੋਂ ਭਰਦਾ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਦਿਲ ਖੋਲ ਕੇ ਰੌਣ ਨੂੰ ਉਹਦਾ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਸੀ ਇਉਂ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

utt00000129

ਇਉਂ ਜਾਪਣ ਲੱਗਾ ਜਿੱਕਣ ਦਿਲ ਨੂੰ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਥੱਲੇ ਖਿੱਚੀ ਲਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਉਹਨੂੰ ਇੱਕ ਠੰਢਾ ਹੋਂਕਾ ਆਉਂਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸਾਰੀ ਦਿਹਾੜੀ ਉਹਨੇ ਡਾਢੀ ਬੇਆਰਾਮੀ ਨਾਲ ਕੱਟੀ।

utt00000130

ਵੇਲੇ ਜਦ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਹਨੂੰ ਇਸ ਹਾਲਤ ਦੇ ਬਦਲਣ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਪਿਆ ਉਹਨੇ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਹੱਥ ਧੋਤਾ, ਕੰਘੀ ਵਾਹੀ, ਕੱਪੜੇ ਬਦਲੇ, ਗੁਲਾਬੀ ਦੁਪੱਟਾ ਕੱਢ ਕੇ ਉੱਪਰ ਲਿਆ।

utt00000131

ਇਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੀ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਬੂਟ ਪੂੰਜ ਕੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆਇਆ, ਸੰਕੁਤਲਾ ਨੇ ਉੱਠ ਕੇ ਪਤੀ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹਦੇ ਬੂਟਾਂ ਦੇ ਤਸਮੇ ਖੋਲਦੀ ਬੋਲੀ ਅੱਜ ਚਿਰ ਲਾ ਆਏ

utt00000132

ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕੋਟ ਦੇ ਬਟਨ ਖੋਲਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਤੇਰੇ ਹੀ ਕੰਮ ਲਈ ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੇ ਉਹਦਾ ਕੋਟ ਉਤਾਰਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਪੁੱਛਿਆ, ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਲਈ, ਉਹ ਕੀ?

utt00000133

ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੋਟ ਦੀ ਜੇਬ ਚੋਂ ਇੱਕ ਲਪੇਟੀ ਹੋਈ ਪੁੜੀ ਕੱਢ ਕੇ ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, ਇਸ ਲਈ, ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੇ ਪੁੜੀ ਖੋਲੀ ਵੇਖਿਆ, ਇੱਕ ਬਨਾਰਸੀ ਸਾੜੀ ਸੀ

utt00000134

ਉਹ ਕੇ ਤੇ ਪੱਲਿਆਂ ਤੇ ਹੋਏ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਗਹੁ ਨਾਲ ਵੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ, ਇੱਡੀ ਵਧੀਆ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ ਕਿੰਨੇ ਦੀ ਲਿਆਂਦੀ ਜੀ, ਵੱਧ ਮੁੱਲ ਦੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਦੀ ਆਈ ਪੰਤਾਲੀਆਂ ਦੀ।

utt00000135

ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਹਜੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਬਹੁਤੇ ਮੁਲ ਦੀ ਨਹੀਂ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤੇ ਮੁੱਲ ਦੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਈ ਮੈਂ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਹਜ਼ਾਰ ਸਾੜੀਆਂ ਤੇਰੇ

utt00000137

ਪੈਂਦਿਆਂ ਹੀ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਘਰਾੜੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਸਕੁੰਤਲਾ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿ ਪਤੀ ਨੂੰ ਗਰਮੀ ਨਾ ਲੱਗੇ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਕੋਲ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਪੱਖਾ ਝੱਲਣ ਲੱਗ ਪਈ ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਫਰਸ ਤੇ ਪਏ ਇੱਕ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਤੇ ਪਈ।

utt00000138

ਉਹਨੇ ਖਿਆਲ ਕੀਤਾ ਸਾੜੀ ਕੱਢਣ ਲੱਗਿਆਂ ਜੇਬ ਚੋਂ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੋਏਗਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕੋਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿਆਂ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਜਦ ਉਹ ਕੋਟ ਵੱਲ ਵਧੀ।

utt00000139

ਤਾਂ ਉਹਦੀ ਨਜ਼ਰ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਵਿਚਲੀ ਚਿੱਠੀ ਤੇ ਪਈ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਕੁ ਹਿੱਸਾ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਸ ਤੇ ਇਹ ਕੁੱਝ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਉਹਦੇ ਨਜ਼ਰੀ ਪਿਆ ਪਹਿਲੀ ਵਹੁਟੀ, ਵਿਆਹ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ

utt00000140

ਜ਼ਾਇਦਾਦ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨੇ ਝੱਟ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ਚਿੱਠੀ ਕੱਢ ਕੇ ਪੜ੍ਹਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਿਹ ਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਸ੍ਰੀ ਮਾਨ ਸਰਦਾਰ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਆਪ ਜੀ ਵੱਲੋਂ ਕੰਨਿਆ ਦੀ ਲੋੜ ਸੰਬੰਧੀ ਚਿੱਠੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹੀ।

utt00000143

ਜੇ ਸਰਤ ਪ੍ਰਵਾਨ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਵੱਲੋਂ ਹੋਰ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਹੀ ਸਮਝੋ ਉੱਤਰ ਛੇਤੀ ਦੇਣਾ ਆਪਦਾ ਦਾਸ ਸਕੁੰਤਲਾ ਸਮਝ ਗਈ ਕਿ ਬਸ ਹੁਣ

utt00000144

ਦੂਰ ਸੁਣੀਂਦੇ ਨੇੜੇ ਆਏ ਉਹਨੇ ਝੱਟ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਾ ਕੋਟ ਦੀ ਜੇਬ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਪ ਫਿਰ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਪੱਖੀ ਝੱਲਣ ਲੱਗ ਪਈ।

utt00000145

ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹਦੇ ਦਿਲ ਚ ਸੈਂਕੜੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖਿਆਲਾਂ ਦਾ ਜਵਾਰਭਾਟਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਘੁੰਮਣਘੇਰੀ ਚ ਕਦੇ ਕਦੇ ਇੰਨੀ ਡੁਬ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹਿੰਦਾ ਇਸੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ

utt00000148

ਨਹੀਂ ਨੀਂਦਰ ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਐਵੇਂ ਊਂਘ ਜਿਹੀ ਆ ਗਈ ਸੀ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦਾ ਦਿਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਪੁੱਛ ਤਾਂ ਛੱਡਾਂ ਪਰ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਖਿਆਲ ਨੇ ਉਹਦਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

utt00000149

ਉਹ ਪਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਟਟੋਲਣ ਦੀ ਖ਼ਾਹਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨਾ ਸਕੀ ਤੇ ਬੋਲੀ ਹੈਂਜੀ ਮੈਨੂੰ ਪੇਕੇ ਨਹੀਂ ਜੀ ਭੇਜਣਾ, ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੋਰ ਹੀ ਫ਼ਿਕਰ ਪੈ ਗਿਆ ਭਾਵੇਂ ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਹੀ ਮਤਲਬ ਲਈ ਕਹੀ ਸੀ।

utt00000150

ਪਰ ਉਹ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਇਹਨੂੰ ਮੇਰੀ ਕਰਤੂਤ ਦੀ ਕਿਤੋਂ ਭਣਕ ਨਾ ਪੈ ਗਈ ਹੋਵੇ ਸਕੁੰਤਲਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਹੋ ਜਾਏ ਇਸੇ ਡਰ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਉਹ ਉਸ ਲਈ ਸਾੜੀ ਖ਼ਰੀਦ ਲਿਆਇਆ ਸੀ।

utt00000151

ਉਹਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਲਾਲੀ ਛਿੜ ਗਈ ਪਰ ਝੱਟ ਹੀ ਆਪਣੇ ਭਾਵ ਨੂੰ ਦਬਾ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਕਿਉਂ ਪੇਕੇ ਜਾਣ ਦੀ ਕੀ ਕਾਹਲੀ ਪੈ ਗਈ, ਇੱਥੇ ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਕਿੱਕਣ ਰਹਾਂਗਾ ਨਹੀਂ ਕਾਹਲੀ ਤੇ ਕੋਈ ਨੀ ਪਰ, ਪਰ ਕੀ? ਤੁਹਾਡੇ ਹੀ ਕੰਮ ਲਈ ਜਾਣਾ ਸੀ।

utt00000152

ਮੇਰੀ ਕੰਮ ਲਈ ਉਹ ਕੀ? ਸਾਕ ਲਈ, ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵਹੁਟੀ ਢੂੰਡਣ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਜਾਨ ਚ ਜਾਨ ਆਈ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਸੋਚ ਕੇ ਕਿ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦੇ ਦਿਲ ਚ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦੂਜੇ ਵਿਆਹ ਲਈ ਹਜੇ ਤੱਕ

utt00000153

ਇੱਛਾ ਜਿਉੁਂਦੀ ਕਿਉਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਉਹਦੇ ਦਿਲ ਚ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੀਆਂ ਕੁਤਕੁਤਾਰੀਆਂ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਬੋਲਿਆ ਸਕੁੰਤਲਾ ਫਿਰ ਉਹੀ ਬੇਤੁਕੀਆਂ

utt00000154

ਮੈਨੂੰ ਮਾਲੂਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਦੁਖਾਉਣ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਘੜੀ ਮੁੜੀ ਛੇੜਦੀ ਹੈ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੀ ਜ਼ਨਾਨੀ ਦਾ ਫੁਰਨਾ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਚ ਨਹੀਂ ਫੁਰ ਸਕਦਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਹੁੰ ਖਾਧੀ ਦਾ ਚੇਤਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ।

utt00000155

ਮੈਂ ਜ਼ਰੂਰ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਆਹ ਕਰਕੇ ਛੱਡਾਂਗੀ, ਇਹ ਸਧਾਰਨ ਗੱਲਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਦਾਅ ਪੇਚ ਸਨ, ਸਕੁੰਤਲਾ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਥਾਂ ਪਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ

utt00000156

ਪਰ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਜਾਣੇ ਕਬੂਤਰੀ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਫ਼ਰੇਬ ਦਾ ਜ਼ਾਲ ਵਿਛਾ ਕੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਚੋਗਾ ਸੁੱਟ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਸ ਗੱਲ ਘੱਤ ਦਾ ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਤੇ

utt00000157

ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਉਲਟ ਅਸਰ ਪੈ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੇ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਪਤੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਲੂਣ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਬਣਕੇ ਉਹਦੇ ਛਾਲਿਆਂ ਨੂੰ

utt00000158

ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਤਾਂ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਚੰਚਲ ਤੇ ਡੁਲਵੇਂ ਮਨ ਲਈ ਠੁੰਮਣੇ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਉਹ ਰੁਮਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਥਰੂਹੀਨ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਰਗੜਦਾ ਹੋਇਆ, ਰੋਣੀ ਜਿਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਚ ਬੋਲਿਆ

utt00000159

ਸਕੁੰਤਲਾ ਬਸ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਸਹੁੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਮੁੜ ਕੇ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਾ ਲਈ ਜੇ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਦੁਖਾਉਣੋ ਨਾ ਟਲੀਓ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਖਾ ਕੇ ਮ ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੇ ਝੱਟ ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਦੇ ਲਿਆ,

utt00000160

ਬੁਲਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਛੂੰਹਦਿਆਂ ਹੀ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਲੂਮ ਹੋਇਆ ਜਿਕਣ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦਾ ਹੱਥ ਕੰਬ ਰਿਹਾ ਉਹਨੇ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਫੜ ਲਏ, ਫਿਰ ਉਹਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਫੜੀਆਂ, ਫਿਰ ਮੋਡਿਆਂ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖੇ।

utt00000161

ਪਰ ਇਹ ਸਾਰੇ ਅੰਗ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਬ ਰਹੇ ਸਨ ਮਾਨੋ ਬਰਫ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕੇ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਤੱਕਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਤੇ ਉਹਨੇ ਡਿੱਠਾ ਕਿ ਸਕੁੰਤਲਾ ਦੇ ਅੱਥਰੂ ਵਗ ਵਗ ਕੇ

utt00000162

ਉਹਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਠੋਢੀ ਤੇ ਫੈਲਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹਨੇ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਸਕੁੰਤਲਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈਂ ਸਕੁੰਤਲਾ ਤੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੋਂਦੀ ਪਈ ਹੈ ਤੇ ਕੰਬ ਰਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਕੀ ਗੱਲ ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਤਾਂ ਇਕਦਮ ਪੀਲਾ ਪੈਂਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ।

utt00000163

ਗੱਲ ਹਜੇ ਮੂੰਹ ਚ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਸਕੁੰਤਲਾ ਉਹਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਹੀ ਉੱਠ ਕੇ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਪੈ ਗਈ ਉਹਨੇ ਛੇਤੀ ਨਾਲ