Datasets:

jjzha

/

imdb-dutch-instruct

like 0

Wat is het sentiment van de recensie? Verschrikkelijke film. Nuff Said.<br />Deze regels zijn Just Filler. De film was slecht. Waarom ik daarover uitweid weet ik niet. Dit is nu al tijdverspilling. Ik wilde alleen maar anderen waarschuwen. Deze film uit de weg gaan. Het acteerwerk is waardeloos en de tekst is gewoon debiel. In alle opzichten slecht. Het enige leuke aan de film zijn de borsten van Deniz Akkaya. Maar zelfs die zijn verpest door een vreselijke en onnodige verkrachtingsscène. De film is een slecht geconstrueerd en totaal ongeloofwaardig stuk vreten.<br />Oké, nu ga ik IMDb aan zijn kop zeuren over die stomme regel van minimaal 10 regels tekst. Eerst verspil ik mijn tijd met het kijken naar dit afval. Als ik me dan gedwongen voel anderen te waarschuwen, maak ik een account aan bij IMDb en ontdek dat ik een kloterede over de film moet schrijven om duidelijk te maken hoe slecht ik hem vind. Volstrekt onnodig.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Als ik ervan uitga dat dit niet rechtstreeks op video zal worden uitgebracht, moet ik zeggen dat ik deze titel ten koste van alles wil schrappen. Dat wil zeggen, tenzij je genoeg hebt van goede, goed uitgevoerde films. Ik heb dit gisteravond op AFI Dallas gezien, en ik vertrok met nog 20 minuten te gaan, gewoon omdat het me niet meer kon schelen (over de plot, niet over het beledigen van de regisseur... dat is g<0xC3><0xAA>nant). Als je een stommiteit kunt ontdekken die maar 5 minuten in de film zit (een schot dat het raam versplintert voordat er schoten zijn gelost... en dan breekt het raam bij het eerste schot)... dan gaat het fout. Laten we zeggen dat dit alleen maar een indicatie is van wat er nog gaat komen... helaas.<br />' Ik zal je alle details besparen, maar dit is in alle opzichten onder par, zelfs de halfbakken acteerprestaties van Michael Madsen zijn teleurstellend als je halfbakken acteerprestaties van hem verwacht. En de verkrachtingsscène... Jezus! 'Hou je kop en doe wat je niet laten kunt' zou nooit in een verkrachtingsscène gebruikt mogen worden. Nooit.<br /><br />3/10/10.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Soms is een film zo afschuwelijk dat hij een destructieve uitwerking heeft op je moreel. Je begint je echt af te vragen: wat betekent het voor onze samenleving dat de norm zo verschrikkelijk laag is? Kunnen ze echt verwachten dat we al die clichés kunnen verdragen en er toch nog plezier aan beleven?<br />Natuurlijk is het in Hollywood nog steeds een stokpaardje om van de _GUN_ het hoofdpersonage te maken, de hoofdpersoon van de plot, en de bron van alle conflicten en oplossingen in films. Het personage heeft een pistool nodig. Krijgt een pistool. Kan niet omdat hij een pistool heeft. Legt eerst zijn pistool neer. O, mijn god, wat moeten we doen? Hij heeft een pistool! Hij zwaait ermee en gedraagt zich kwaadaardiger dan echte mensen ooit doen. 90 minuten lang drukt hij hem in iemands gezicht, terwijl hij vragen schreeuwt. Het kenmerk van elke conclusie zal het geruststellende geluid van politiesirenes zijn.<br />Het is een echte uitdaging om van zo'n vermoeide, afgezaagde formule weer een succes te maken; een film moet heel slim en goed uitgevoerd zijn. Deze is geen van beide. Hij heeft geen leven en geen persoonlijkheid, en hij zal deze elementen uit JOU zuigen. Hij zal je het gevoel geven dat je niet in de tijd en de ruimte kunt leven die je nu hebt. Echt, wie heeft dat nodig? Dus ja, ik zal het zeggen: ik denk dat dit wel eens de slechtste film zou kunnen zijn die ik ooit heb gezien. Iedereen die betrokken was bij het maken van deze middelmatige ziel die afval doodt, zou zich in het openbaar moeten schamen voor de slechte dienst die hij ons allemaal heeft bewezen.

Deze recensie is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik moet het genie feliciteren dat deze film heeft goedgekeurd. Edward Furlong, je bent niet zo goed als je denkt, je kunt niet elk goedkoop amateurspul pakken, wat alleen maar de bedoeling moet zijn om aan wat geld te komen.<br />Het filmen is slecht, en dan bedoel ik slecht. Iedereen met een camera zou hetzelfde resultaat krijgen, of beter.<br />Het acteren, laat ik het zo zeggen: ga niet naar de supermarkt op zoek naar acteurs. De goede hebben meestal een graad, of in elk geval enige ervaring! De regisseur... Jon Keeyes, zoek alsjeblieft je doel in het leven, als regisseur ben je gewoon waardeloos. Je regie is slecht, de invalshoeken zijn allemaal verknipt (niet op een goede manier), de lijnen lijken uit wc-papier te bestaan, en die verdomde muziek... die komt altijd naar boven als het niet zou moeten en gaat weer weg zonder aanwijsbare reden. En ga trouwens ook niet voor schrijver door. Films maken is niet hetzelfde als in een cafetaria werken, er zijn kunst en vaardigheid voor nodig, dingen waarvan ik betwijfel of je die ooit zult hebben.<br />In plaats van een rottige schietfilm te maken, had je deze terug moeten schieten naar de vergetelheid en moeten wachten tot er iets goeds uit kwam. Of zoek gewoon een baan bij een cafetaria. Dan heb je minder stress en bespaar je de bioscoopbezoekers wat geld en een slechte avond. 1/10 (mijn eerste)

Deze recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Ik huurde deze op dvd zonder dat ik er iets van wist. Ik vond het verdacht dat ik Michael Madsen zag verschijnen in een film waar ik nog nooit van had gehoord, maar het was een gratis film, dus waarom zou ik hem niet bekijken?<br />Nou, ik denk dat meneer Blonde heel graag zou willen vergeten dat hij ooit deel heeft uitgemaakt van zo'n schandelijke film.<br />Als je script en dialogen zo verschrikkelijk zijn, kunnen zelfs goede acteurs niets voor je betekenen. Om nog maar te zwijgen van de amateur-acteurs die deze film overspoelen. Te veel niet-Engelstalige sprekers spelen delen van niet-Engelstalige sprekers en lezen zinnen voor uit een script dat weg had moeten worden gegooid en niet tot film had moeten worden verwerkt. Het is ongelooflijk hoe ongelooflijk alle zinnen in de film klinken. De muziek is afschuwelijk en volkomen misplaatst, en het hele gedoe ziet eruit en klinkt als een armzalig schooltoneelstuk.<br />Ik raad je aan om ernaar te kijken, zodat je andere, betere films kunt waarderen. Daarom geef ik het een 3 in plaats van de 1 die het verdient.

Deze recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Ik zag die dvd in het huis van mijn vriend en dacht dat het een Turkse actiefilm was met een paar Hollywood-sterren <0xE2><0x80><0x93> niet al te grote <0xE2><0x80><0x93> erin. Geïnteresseerd genoeg besloot ik hem later een kans te geven. Het was een moeilijk te verdragen ervaring, geloof me. Toen, nadat ik eindelijk de aftiteling had gezien, dacht ik: 'Wij Turken zijn echt waardeloos in het maken van Hollywood-films. Dit is een belediging voor het _ghostage_ -filmgenre...' maar wacht! Ik controleerde een paar namen en nee, het waren geen Turkse namen en nee, dit was geen Turkse film; integendeel, hij was letterlijk opgenomen in Amerika met een Amerikaanse regisseur en crew! Dat zette me aan het denken <0xE2><0x80><0x93> alweer! Hoe kun je in's hemelsnaam namen als Micheal Madsen, Edward Furlong of zelfs Arnold Vosloo overhalen om aan zo'n project mee te doen? Met geld waarschijnlijk. Dat zette me aan het denken. Hoe kun je zoveel geld bij elkaar krijgen om hen en een zogenaamd internationale cast aan te bieden? Toen werd al mijn gemijmer beloond en vond ik het antwoord. Door de goedkoopste uitrusting en crew te huren die je kunt vinden. En als je dan nog moeite hebt om je budget aan te passen: door de film te schrijven en te regisseren die je probeert te produceren <0xE2><0x80><0x93> of andersom, daar heb ik geen informatie over <0xE2><0x80><0x93> dus het komt erop neer dat dit geen slechte film is omdat iedereen zo graag wil komen als...' Het zet je aan het denken <0xE2><0x80><0x93> in mijn geval zelfs aan het mediteren <0xE2><0x80><0x93> en er zijn een heleboel films die zelfs dat niet doen. Deze zet je tenminste aan het denken; hij zet je aan het twijfelen. Hij laat je vol ongeloof achter... en dan zet hij je weer aan het twijfelen.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Wat was dat toch met al die Turkse acteurs? Ik wil je niet beledigen, maar ik dacht dat het allemaal voor niets was geweest voor al die acteurs. De film had geen script om te kijken of de acteurs goed konden acteren. Het vereiste bijna niets dat ik deze film kocht om Michael Madsen te zien. Hij is een van mijn favoriete acteurs, maar deze film was weer een mislukking voor hem. Het script was zo slecht. Het was gewoon niets om je tanden in te zetten en alle personages waren tweedimensionaal. Madsen probeerde zich te gedragen als een keiharde klootzak, maar het script en de regie stonden hem niet eens toe genoeg met zijn personage te doen om het interessanter of driedimensionaal te maken. Zelfs de geluidseffecten van het vuurgevecht aan het begin van de film klonken als het geluid van paintballgeweren die in een schermutseling worden afgevuurd. Het was echt heel raar en ze klonken niet als echte geweren. Een videospel had betere geluidseffecten dan deze film. Er was ook een echt irritante vent aan het begin van de film die lid was van de roofbende. Hij had een Amerikaanse zeurstem als een meisje die zinnen schreeuwde als: 'Laten we de Fdek hier weghalen' en 'Wat gaan we doen, man'. Hij klonk als een meisje. Heel positief. Het was grappig om te zien en ik moest er ook om lachen. Een paar seconden. Whoo Hoo! Domme Film. Arme Madsen. Hij komt wel weer terug...

Het antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Deze film was verschrikkelijk. Eerst las ik alleen de plotbeschrijving en die zag er goed uit, dus heb ik hem bekeken. Het acteerwerk was verschrikkelijk. Het was alsof de acteur bijna cameraschuw was. alles leek nep. Ik heb medelijden met Edward Furlong, terminator 2 was een paar jaar geleden mijn favoriete film. Ik heb hem minstens 20 keer gezien...<br />de plot was ook waardeloos. de schrijvers hadden waarschijnlijk slaapgebrek toen ze met de tekst kwamen.<br />aan de positieve kant is het het goede soort slechte film. de film waar je naar blijft kijken om te zien hoe erg het kan worden, zodat je later andere mensen kunt vertellen dat je niet kon geloven hoe verschrikkelijk de film was. Ik vind dat iedereen hiernaar moet kijken, zodat we andere, echte, films beter kunnen waarderen.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Ik ben een grote fan van Arnold Vosloo. Toen ik hem eindelijk als de ster van een recente film zag, niet alleen als een bijrol, werd ik gelukkig.<br />Jammer genoeg kreeg ik op de universiteit filmkritiek en het enige wat ik kan zeggen dat me niet beviel was dat de film in een verlaten deel van de stad was opgenomen en dat er geen verkeer op de achtergrond was en geen kijklustigen.<br />Ik moet zeggen dat het acteren iets te wensen overlaat, maar Arnold is een uitstekende acteur, ik moet het toeschrijven aan een beroerde regie en de bijrollen laten iets te wensen over.<br />Ik ben dol op Arnold Vosloo en hij heeft de film kijkbaar gemaakt. Anders zou ik het hebben afgeschreven als weer zo'n waardeloze film.<br />Ik vond de verkrachtingsscène wreed en onnodig, maar de acteurs die aan het eind ontsnapten, waren behoorlijk goed. Maar de geluidseffecten van de schietpartij waren behoorlijk slecht. Er zitten een paar zwakke plekken in de film (de continuïteit) maar die zijn over het hoofd te zien gezien het lage kaliber van de film.<br />Al met al heb ik van de film genoten, want Arnold Vosloo speelde erin.<br /><br />Jackie.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Dit is een kunstfilm die ofwel in 1969 ofwel in 1972 is gemaakt (de National Film Preservation Foundation zegt 1969 en IMDb zegt 1972). Ongeacht de exacte datum lijkt de film beslist heel veelzeggend over deze periode in het algemeen <0xE2><0x80><0x93> met wat camerawerk en popart-decors die van eind jaren zestig zijn, begin jaren zeventig.<br />De film bestaat uit drie eenvoudige beelden die met verschillende vreemde cameratrucs zijn vervormd. Deze vervormde beelden gaan vergezeld van muziek en er is absoluut geen sprake van een dialoog of plot. Dit was duidelijk bedoeld als een vorm van performance art, en net als de meeste performance art is het in het begin interessant, maar wordt het al snel vermoeiend. De film, om het nog duidelijker te zeggen, is een absolute aanfluiting en zou niemand aanspreken, behalve misschien degenen die de film hebben gemaakt, hun familie en vrienden en misschien een paar mensen die gewoon te hip en 'in' zijn om door ons, stervelingen, te worden begrepen.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Negen minuten psychedelische, pulserende, vaak symmetrische, abstracte beelden zijn genoeg om iemand gek te maken. Ik zag in het begin een oog in het volle beeld, en later een paar vogels die tegen andere kleuren afstaken. Het was gewoon niet mijn ding. Het is ongeveer 81/2 minuten te lang.

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? In deze film spelen een heleboel buitengewoon knappe mensen. Dat is waarschijnlijk nog het beste. Misschien maakt dat het zelfs de moeite waard om naar te kijken.<br />'Laden' vertelt het verhaal van Tristan Price (Jesse Metcalfe), een jongeman die op het punt staat zijn stempel op de wereld te drukken. Hij is de zoon van een welgestelde familie met een goede reputatie en hij is op weg naar de rechtenfaculteit. Maar zoals in zoveel van dat soort situaties het geval is, zijn de dingen niet zo volmaakt als ze lijken. De verwachtingen in deze familie wegen veel zwaarder dan de liefde. Afgezien van school laat Tristans vader hem zelden het huis uit. Dit lijkt het gevolg te zijn van een traumatische gebeurtenis uit het verleden die het gezin heeft geschokt, wat gedeeltelijk wordt geïllustreerd door flashbacks, maar die toch...' Tot op het allerlaatst. Tristans claustrofobische omgeving zorgt ervoor dat hij bij de eerste de beste gelegenheid zijn claustrofobie de vrije loop laat, als zijn vrienden hem meenemen naar een stripclub om zijn afstuderen te vieren. Het feest volgt al snel op een feestje bij een strandhuis, waar Tristan bevriend raakt met Sebastian Cole (Corey Large), die hem meeneemt naar een drugshandel in de onderwereld.<br />Hoewel de film technisch gezien goed gemaakt is, heeft hij te lijden onder een slap script en een verhaal dat niet erg boeiend is. Ook zijn er tegen deze film een paar constante cameratrucs die over het algemeen irritant en misplaatst lijken, zoals slowmotion, slowmotion, stilstaande beelden en echo's. Dat zijn de effecten die een regisseur normaal gesproken zou gebruiken om een personage te laten zien.' Als je aan de drugs bent, heb je een ander perspectief dan wanneer je aan de drugs bent, maar in dit geval lijken ze er sporadisch op willekeurige punten bij te zijn gesmeten, in een goedkope poging om stijlvol te zijn.<br />Ondanks de cast van betrekkelijk onbekende mensen waren de prestaties in alle opzichten goed, vooral wat betreft de belangrijkste antagonist (Corey Large). Ik vermoed dat we in de toekomst minstens een paar van deze mensen in grotere en betere projecten zullen zien.<br />Als ik het over de acteurs heb, moet ik het natuurlijk over hun uiterlijk hebben. Op basis van het uiterlijk scoren deze films een 11. De vrouwen in deze film zijn ongelooflijk knap en leiden je bijna af van de saaie film waar je naar zit te kijken. Ik zal iemand anders moeten vragen om daar commentaar op te geven.<br />Over het algemeen kan ik deze film niet aanbevelen, niet om te kopen, te huren of zelfs maar gratis te zien. Het is helaas gewoon niet de moeite waard om ernaar te kijken.

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Dit is hem. Dit is hem. Dit is de slechtste film die ooit is gemaakt. Ooit. Hij overtreft alles. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Neem de trofee terug en geef hem aan deze mensen... er is gewoon geen vergelijking mee mogelijk.<br />Zelfs drie dagen nadat ik dit heb gezien (om de een of andere reden weet ik nog steeds niet waarom) kan ik niet geloven hoe waanzinnig afschuwelijk deze film is/was. Hij is zo slecht. Verre van iets wat je als een film zou kunnen beschouwen, een verhaal of iets wat ooit had moeten worden gecreëerd en tot ons bestaan had moeten behoren.<br />Hierdoor begon ik me af te vragen of mensen wel of niet op deze aarde zijn gezet om goed te doen. Ik walgde van onszelf en onze vooruitgang als soort in dit universum. Dit soort films doet ons als samenleving oprecht pijn. We zouden ons moeten schamen. Ik kan echt niet genoeg benadrukken dat het onze wereldwijde verantwoordelijkheid is als mensen hier wonen en kunst scheppen, dat we moeten voorkomen dat deze grove vervormingen van onze werkelijkheid worden gecreëerd voor ons eigen bestwil. Het is g<0xC3><0xAA>nant. Ik weet niet hoe deze acteurs, schrijvers of de regisseur van deze film in godsnaam's nachts kan slapen in de wetenschap dat hij een rol heeft gehad in het maken van 'Laad'. Ik weet niet wat voor walgelijke monsters er zo van genieten om naar dit soort films te kijken.<br />Met andere woorden: ik ben dol op een goede'slechte' film. Ik ben dol op Shark Attack 3, ik ben dol op Bad Taste, ze zijn HILARIOUS. Ik zeg tegen al mijn vrienden dat ze ze moeten zien omdat ze'slecht' zijn.<br />Maar dit... dit overschrijdt de grens van'slecht' naar een heel nieuwe dimensie. Dit is g<0xC3><0xAA>nant slecht. Dit is het slechte waar je alles weet wat er gaat gebeuren, elke regel, elke handeling, elk sterfgeval, elke sequentie VOORdat het gebeurt; en niet een seconde of twee daarvoor, ik bedoel, nadat je de eerste 5 minuten hebt gezien.<br />Ieder goedkoop montage-'effect' wordt keer op keer schaamteloos gebruikt tot een misselijkmakend punt. Ik wil echt nooit het 'beverige' camera-'drug-rush'-effect zien, of de sprong- of zwenkende opnames, of ANY FANCY CUT EVERAION EVERAION. Dit is uiterst saai, herhalingen, en het publiek wordt er alleen maar door gekweld.<br />Maar... en laat ik hier duidelijk over zijn, het meest verontrustende aan deze film is dat, gezien de productie, het erop lijkt dat er een redelijke hoeveelheid geld in deze uitwerpselen is gestoken. Ik zal persoonlijk de regisseur bij de schouders grijpen als ik hem ooit zie en hem door elkaar schudden tot hij zich overgeeft, en eisen dat hij naar huis rent en liters Drain-O inslikt, of ik doe het voor hem.<br />Als we ooit een nieuwe vorm van onmenselijke marteling voor onze krijgsgevangenen in het buitenland nodig hebben, blijf ze dan deze film in een gecapitonneerde cel maar steeds weer laten zien. Geloof me, ik denk dat ze na de tweeënzeventigste keer dat ze dit hebben moeten doorstaan nog extravaganter zullen worden met zelfmoordmethoden.<br />Hou op met die films, ze zijn gewoon het smerigste van alle facetten van onze samenleving. Alsjeblieft. Hou op. Nu.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Er zijn momenten dat je bij het afronden van een film je geld terug wilt hebben voor de tijd die je net hebt besteed. Dit was zo'n moment. Ik gaf het bijna op met nog maar 15 minuten te gaan... en ik wou dat ik dat gedaan had...<br /><br />Het tempo waarin een man van een rechtlijnig, beheerst leven overgaat op een leven van totale slapheid en onverantwoordelijkheid zou nooit zo snel kunnen zijn.<br /><br />Van een diploma-uitreiking tot de voorspelbare einde-van-het-leven Tristan Price (Jesse Metcalfe) <0xE2><0x80><0x93> bevoorrechte man en cultuur <0xE2><0x80><0x93> die zich laat verleiden door een vrouw, door geweld en door gedachten die substanties veranderen. Natuurlijk is het vrouwengedeelte begrijpelijk als je de talenten van de mooie April (Nathalie Kelley) gadeslaat. Maar het aspect van de drugs, het geweld en de toewijding aan iemand die hij net heeft ontmoet, is onmogelijk te begrijpen.<br />Eerlijk gezegd heeft deze film, afgezien van het feit dat hij naar Nathalie Kelley en Monica Keena kan staren, geen positieve eigenschappen. Bespaar je geld, bespaar je tijd... doe wat je wilt.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Zwakke plot, voorspelbaar geweld, maar half-interessante personages. Zoals de schrijver (ook een van de sterren?) z'n eigen blunders fantaseerde en d'r een ongelooflijke fantasie over drugs en moord aan toevoegde om het 'interessant' te maken. Van de voorspelbare rap en huismuziek tot de familieconflicten, het is slecht geacteerd, stereotiep en uiteindelijk vreselijk saai. Zelfs de titel is al eerder gemaakt <0xE2><0x80><0x93> op IMDb staan 5 films met dezelfde naam die in 2007-2008 zijn uitgebracht!<br />_Aantekening: zag het op Showtime, waar de synopsis van een van de andere films stond. Was halverwege voordat ik besefte dat niemand een undercoveragent was. Ook al weer een stereotype, zou het interessant hebben gemaakt als het was gebeurd_.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Het enige waar ik aan kon denken toen ik naar deze film keek, was prutswerk. Velen hebben gezegd dat het een goede kwaliteit heeft omdat de film zo'n realistische weergave geeft van de effecten van drugs en een individu en de daaruit voortvloeiende spiraal van zelfvernietiging door onfortuinlijke gebeurtenissen. Toch waren de gebruikte technieken (zoals velen al hebben gezegd) overmatig gebruikt en dus niet overtuigend en irrelevant voor de film als geheel.<br />Wat de plot betreft, die was saai, fantasieloos, onwaarschijnlijk en ingewikkeld. Je kunt de meeste andere verslagen over deze film lezen en die zullen ongeveer hetzelfde zeggen als ik.<br />Ik geef toe dat sommige acteurs en actrices aantrekkelijk zijn, maar als je wordt geconfronteerd met zo'n saaie actie... De actie is slecht en met tussenpozen: een paar klappen hier en daar, en een laatste vuurgevecht tegen het einde. Niets om over naar huis te schrijven.<br />Zoals anderen hebben gezegd: 'BAD'-films zijn geweldig om naar te kijken, juist om de reden dat ze'slecht' zijn, je geniet van dat feit. Deze film is echter een leegte. Hij stelt niets voor.<br />Bovendien, als je echt behoefte hebt aan een educatieve film om mensen af te schrikken van drugsgebruik, zou ik een aantal andere films aanbevelen die dergelijke kwesties op een veel effectievere manier onder de aandacht brengen. Het zijn slechts een paar voorbeelden. Hoewel je ook een paar luchtiger films over hetzelfde onderwerp zou moeten bekijken, zoals 'Go' (over het geheel genomen zowel serieus als grappig) en 'Halfbaked'.<br />Een laatste opmerking: de enige zin in deze film die misschien nog enig goed kan doen, werd gestolen uit 'Lock, Stock and Two Smokling Barrels'. De gedachte dat een stukje van die geweldige film is bezoedeld door 'Laad' is walgelijk.<br />Al met al raad ik je ten sterkste aan je geld en je tijd te sparen door deze film NIET te zien.

Het antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Als je de informatie van Corey Large hier op IMDb bekijkt, is er blijkbaar een film die 'Herladen' heet in productie (sinds juni 2008) waarin hij een personage speelt dat Sebastian Cole heet.<br />Ten eerste, hoe komt zo'n waardeloze film ooit aan een vervolg... en ten tweede, is Sebastian niet vermoord aan het eind van 'Laden'?<br />Ik heb dit in de kleine uurtjes van de ochtend gezien, toen ik streed tegen de slapeloosheid, dus ik viel af en toe in slaap terwijl het aanstond. Ik weet zeker dat ik een paar plotpunten heb gemist, maar over het geheel genomen leek het echt zwak. Larges optreden was (voor mij) een van de sterkere delen van de film. Ik ben ook een beetje verbaasd over alle mensen die commentaar leveren op de mooie meisjes, want ik vond de actrice die Brooke speelde knap, maar niet uitzonderlijk.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Deze film had veel belovends, en de plot was betrekkelijk interessant, hoe de acteurs, de regisseur en de redacteuren deze film ook ernstig in de steek lieten.<br />Ik heb medelijden met de schrijvers, het had goed kunnen zijn. Het acteerwerk is houterig, maar heel weinig personages zijn geloofwaardig.<br />Wie dit ooit heeft geredigeerd, heeft duidelijk een paar nieuwe montagetechnieken geleerd en wilde die over de hele film uitsmeren. Er zijn in bijna elke scène een heleboel snelle 'flashy' montages, die duidelijk symbolisch bedoeld zijn, maar die uiteindelijk alleen maar irritant zijn.<br />Ik wilde deze film graag mooi vinden en verwachtte dat er een fatsoenlijke oplossing zou zijn voor het verstoren van het evenwicht, maar helaas, nee, het gaf me het gevoel dat ik...' Ik had mijn tijd verspild en de filmproducenten hadden hun geld verspild.

Deze recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Dit is een van de stomste films die ik ooit heb gezien. Hij scheurt bijna elke soort thriller af en slaagt erin er een zootje van te maken.<br />Er zit geen enkele goede tekst of karakter in de hele rotzooi. Als er al een plot in zat, was dat een bijkomstigheid en wat acteren betreft is er niets goeds te zeggen, dus ik zeg niets. Ik begrijp echt niet hoe dit soort onzin geproduceerd en daadwerkelijk uitgebracht kan worden, of iemand niet op een gegeven moment denkt: 'O mijn god, dit is echt een hoop stront' en er een punt achter zet. Dit soort rotzooi zorgt ervoor dat mensen illegaal downloaden, de trailer ziet eruit als een heel andere film, tenminste als je hem hebt gedownload, heb je je tijd en geld niet verspild.

Deze recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? 6/10 Acteren, niet geweldig, maar wel goed.<br />4/10 Directeur neemt een paar stomme beslissingen voor deze film.<br />2/10 Schrijver, verhaal slaat helemaal nergens op en heeft een enorme hoeveelheid gebreken.<br />4/10 Algemeen commentaar voor deze film.<br />4/10 Algemeen commentaar voor deze film.<br />Verspil je tijd niet aan deze film, het is het niet waard. Ik heb 4 voor deze film gegeven en dat is misschien te veel. Personages zijn zo overdreven dat ze in het echte leven nooit goed kunnen zijn en sommige tamelijk onverklaarbare dingen gebeuren 'in de verhaallijn', niet op de goede manier. Vanwege de stijl van deze film verveel je je na 30 minuten (te veel special effects: slowmotions en camerabewegingen en snelle voorwaartse bewegingen). Het is altijd goed als een film gebruikmaakt van muziek om het verhaal soepel te laten verlopen, maar in dit geval zijn er te veel tracks. In het eerste uur zijn er bijna 50/50 dialogen en muziek.

Het antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Dit is echt een nieuw dieptepunt in de amusementsindustrie. Ook al zijn er nog veel slechtere films op de markt.<br />In het genre van Gangster/Drugsscene is het moeilijk om een overtuigende verhaallijn te hebben (in deze films niet, ik bedoel, Sebastians motieven kunnen niet overtuigender en clichématiger zijn.) Dan heb je ook nog een decor nodig waarin de relaties tussen de personages geloofwaardig overkomen (in deze film niet).<br />Zeker, Tristan wordt weggetrokken van zijn familie, maar waarom ook alweer? wat was dat ook alweer met zijn vader dat hij toestemming moet vragen om op zijn leeftijd uit te gaan? interessant plaatje om te vragen naar het gebrek en de noodzaak van opstandig gedrag bij kinderen uit de hogere klasse. Maar deze film gaat die kant niet op. Ook al zou je aan de hand van de lukrake Backflashes kunnen zien wat de mogelijkheden zijn. Was hij niet al uitgeteld, waarom doet hij het dan nog een keer?<br />Er worden dus een paar interessante vragen opgeworpen voor een solide sociaal-kritisch drama (maar aan de andere kant is deze film dat gewoon niet, omdat hij zich concentreert op 'coole' productietechnieken en special effects en de personages geen moment gunt om na te denken en het verhaal vooral langs het pad stuurt waar zij het willen hebben en geen aandacht besteedt aan de adempauzes en de natuurlijke ontwikkeling van het verhaal. Het wil een drama zijn zonder het misbruik van drugs en geweld te verheerlijken (dat zou tegenwoordig politiek incorrect zijn, nietwaar?) maar aan de andere kant is het niets meer dan een goedkope actiefilm (alsof er zo veel zijn) met een doorsnee stel acteurs en een Vinnie Jones die erin slaagt niet volledig te ruïneren wat er nog over is van zijn reputatie door te doen wat hij altijd doet.<br />Dus alles bij elkaar... kan ik het niet aanbevelen.<br />1 voor Vinnie en 2 voor de montage.

Deze recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Vanaf het begin van de film krijg je het gevoel dat de regisseur iets probeert te verbeelden, wat ik bedoel te zeggen is dat hij in plaats van het verhaal de stijl heeft gedicteerd waarin de film gemaakt zou moeten worden, in plaats daarvan het tegenovergestelde heeft gedaan, hij wilde een bepaalde beweging maken en schreef een verhaal om die beweging te ondersteunen. En hij heeft daar heel erg in gefaald. Ik denk dat hij een stijlvolle film probeerde te maken. Hoe dan ook, ik denk dat deze film een totale verspilling van tijd en moeite is. Ik moet de regisseur nageven dat hij de media kent met wie hij werkt, wat ik probeer te zeggen is dat ik nog nooit zo'n slechte film heb gezien. Hier weet de regisseur tenminste dat hij de continuïteit van de film in stand moet houden. En de acteurs hebben ook een behoorlijke voorstelling gegeven.

De recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Ik nam de film vluchtig door, maar net genoeg om te zien waar het over ging. Om je de waarheid te zeggen vond ik het een beetje saai en op sommige momenten sloeg het nergens op. De enige reden dat ik die film heb gezien, was omdat ik CHACE CRAWFORD had gezien! Hij is zo'n lekker ding, maar in deze film was zijn haar een beetje raar. Maar nog steeds lekker.<br />Maar hoe lekker CHACE ook is, het maakte de film niet goed. Ik denk dat de plot niet zo slecht is, maar wat me echt van mijn stuk bracht, was het feit dat ze vloeken zoals elke zin. Is het zo moeilijk om je woede te uiten zonder elke keer het F-woord te zeggen? Het gevloek was irritant en dat hele flitsende, bevende gedoe van de camera bezorgde me hoofdpijn.<br />Al met al, hoewel de plot oké was, vond ik de film saai en overdreven dramatisch. Daarom ging ik alleen naar scènes met CHACE erin. Hoe dan ook, niet de moeite waard om te huren, tenzij je een echte fan van een bepaald lid van de cast was, zoals ik. O ja, de cast was Hot. De meisjes waren HOT!!! Maar CHACE IS THE BEST!!

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Deze fantasierijke horrorfilm laat Vincent Price de rol spelen van een krankzinnige goochelaar die beseft dat zijn ambachtelijke talenten aan een ander zijn verkocht. Hij bedenkt manieren om wraak te nemen op iedereen die hem onrecht heeft aangedaan. Zijn meesterplan lijkt te steunen op zijn eigen drijfveren.<br />Price is iets onder de maat in vergelijking met zijn meesterwerken, maar dat is nog steeds de enige reden om naar deze thriller te kijken. Onder de ondersteunende cast bevinden zich Patrick O'Neal, Mary Murphy, Eva Gabor en Jay Novello.<br /><br />

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Als ik Pat Barkers 'Union Street' niet had gelezen voordat ik deze film zag, zou ik hem mooi hebben gevonden. Helaas is dat niet het geval. Het is eigenlijk mijn soort film, hij is goed gemaakt, en ik wil absoluut niet beweren dat het niet zo is, maar als verfilming faalt hij vanuit elke invalshoek.<br />De hartverscheurende roman over de realiteit van het leven in een arbeiderswijk in het noorden van Engeland greep me bij de keel en weigerde me los te laten, nog weken nadat ik hem uit had. Ik werd overmand door tranen, walging, schrik, woede, medeleven en ellende toen ik over de vrouwen in Union Street las. Een roman waarvan ik soms het gevoel had dat ik er niet meer van kon lezen, maar romans kan ik gewoon niet wegleggen. Deprimerend, ja, maar uiterst aangrijpend.<br />De film. O jee. Hollywood heeft Barkers waarheid en werkelijkheid ingepikt en er een laagje zoete glazuur overheen gestrooid. Een prachtige film, een inspirerende soundtrack, uitstekende uitvoeringen, een verhaal van hoop en romantiek... ja. Een bewerking van 'Union Street'... nee.<br />De vrouwen van Union Street en hun verhalen zijn vervat in Fonda's personage, hun verhalen worden aangeroerd, maar veel ervan worden terzijde geschoven. Ik geef toe dat sommige van Barkers verhalen gevoelige kwesties zijn en te gruwelijk voor het grote publiek, en dat een film met ongeveer 7 hoofdrolspelers gewoon niet te doen is.' Het boek is niet praktisch, maar de inhoud is niet mijn hoofdzaak. De essentie en de ware essentie van het boek zijn verloren gegaan <0xE2><0x80><0x93> duisternis en regen, kapotte ramen bedekt met karton, en de lyrisch beschreven stank van armoede is vervangen door zonneschijn, mooie huizen en een twinkelende Williams-score.<br />Als je van de film hebt genoten vanwege de positiviteit en de hoop in het aangezicht van de 'werkelijkheid', raad ik je aan het boek niet te lezen zonder je voor te bereiden op iets wat meer weg heeft van 'Schindler's List'... maar dan zonder de gelukkige afloop.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik zag dat er in het bijschrift stond: 'geweldig acteerwerk'. Naar mijn mening zijn dit twee geweldige acteurs die afgrijselijke voorstellingen geven, zonder enige chemie met elkaar, voor een geweldige regisseur in zijn allerslechtste film aller tijden. Robert De Niro moet wel de vindingrijkste en meest inzichtelijke analfabeet aller tijden zijn. Jane Fonda's optreden zweeft ongemakkelijk over de kaart omdat ze duidelijk geen greep heeft op deze figuur, vooral omdat het personage zo slecht geschreven is. Als een stroopsmeerder zou een te snel bijvoeglijk naamwoord zijn voor het martelende geijsbeer van deze film. Hoewel de bedoeling van de film is om een opbeurend verhaal te zijn over het genezen van analfabetisme, is het een echte 'bummer' om ernaar te kijken. Ik geef het een 1 van de 10, echt een van de slechtste 20-films voor het budget dat ik ooit heb gezien.

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Robert DeNiro speelt de meest ongelooflijk intelligente analfabeet aller tijden. Deze film is zo'n verspilling van talent dat hij werkelijk walgelijk is. Het script is ongelooflijk. De dialoog is ongelooflijk. Jane Fonda's personage is een karikatuur van zichzelf, en geen grappige karikatuur. De film beweegt zich met een slakkengang, wordt op een ondoordachte manier gefotografeerd en is ondraaglijk prekerig. Hij vult ook elk cliché in het boek aan. Swoozie Kurtz is uitstekend in een bijrol, maar wat dan nog?<br />Even irritant is de nieuwe regel van de IMDB dat er voor elke recensie tien regels nodig zijn. Als een film zo waardeloos is, zijn er geen tien regels tekst nodig om andere lezers te laten weten dat het tijdverspilling is. Vermijd deze film.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Het verhaal van een man die onnatuurlijke gevoelens heeft voor een varken. Begint met een openingsscène die een geweldig voorbeeld is van absurde komedie. Een formeel orkest verandert in een krankzinnige, gewelddadige meute door het krankzinnige gezang van de zangers. Jammer genoeg blijft het de hele tijd absurd omdat er geen algemeen verhaal is, wat het uiteindelijk gewoon te ongeloofwaardig maakt. Zelfs degenen uit die tijd zouden moeten worden uitgezet. Door de cryptische dialoog zou Shakespeare voor een derdeklasser gemakkelijk lijken. Technisch gezien is het beter dan je zou denken met een beetje goede cinematografie van de toekomstige grote Vilmos Zsigmond. Toekomststerren Sally Kirkland en Frederic Forrest zijn kort te zien.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Ben je bekend met het concept van kinderkunst? Hoewel het niet de grootste Picasso is die een driejarige ooit met zijn vingers heeft gemaakt, moedig je ze wel aan om meer te doen. Als ze gelukkig worden van schilderen, is er geen enkele reden waarom een ouder dat voor een kind zou achterhouden. Als een kind graag schildert of tekent, zul je onmiddellijk de basis van hun toekomstige stijl zien. Je zult hun ware vorm zien in deze zeer primitieve tekeningetjes. Nou, dit concept van kinderkunst is wat ik vond van Fuqua's deprimerend goedkope en weinig creatieve film _Aas_. Hoewel het in alle opzichten een afschuwelijke film was, was het indrukwekkend om Fuqua's werk te zien. De stijl van Fuqua begint zelfs op de meest chaotische momenten te groeien. Als je Training Day of Koning Arthur hebt gezien, zul je onder de indruk zijn van de geboorte van deze regisseur in zijn tweede film _Aas_. Terwijl Foxx een afgrijselijke, ongeketende voorstelling geeft, zijn er bepaalde scènes die Fuqua's genialiteit achter de camera definiëren. Helaas kwamen ze pas in het laatste halfuur van de film naar voren, maar als je je alleen op die scènes concentreert, zul je zien waarom Fuqua's naam op zoveel filmlijsten voor 'beste film' staat.<br />Ik zal het nooit met iemand oneens zijn dat het oog van Fuqua achter de camera verfrissend en uniek is. Zijn vermogen om een camera op de vreemdste plaatsen neer te zetten om de eenvoudigste emoties over te brengen is schokkend. Het verbaast me dat er in Hollywood niet meer mensen zijn die dat vermogen bezitten. Zelfs in de stomme film lokaas ben je getuige van Fuqua's grootsheid. Twee scènes die me direct voor de geest staan zijn de explosiescène in het midden van de film en de paardenscène aan het eind. In beide scènes zag ik de regisseur Fuqua aan het werk. Helaas zag ik in de rest van de film alleen maar een combinatie van bijna elke actiefilm die ooit is gemaakt. De sympathieke held die zijn geluk niet op kan en plotseling merkt dat zijn leven door een onbekende kracht is veranderd, is een klassieke structuur die in Hollywood gewoon moet sterven. We hebben deze twee vaak gezien, en wie je ook bent (tenzij je Charlie Kaufmann bent), je kunt het wiel niet opnieuw uitvinden. Het is gewoon onmogelijk met dit genre, en het wordt bewezen met lokaas. Ik ergerde me aan Fuqua omdat hij gewoon achterover leunde en dit liet gebeuren, wat zou kunnen verklaren waarom ik drie keer moest kijken om deze film af te maken. Ik had gewoon genoeg van de structuur, en hoewel ik hoopte dat Fuqua het opnieuw zou definiëren, deed hij dat niet.<br />En dan was er het acteren. Hoewel Jamie Foxx als acteur nooit indruk op me heeft gemaakt, was ik bereid dit gehelmde voertuig een kans te geven. Ik wilde zien of hij een vergelijkbare dramatische rol als Collateral zou kunnen spelen. Ik had de indruk dat dit misschien de film was die de producenten hadden uitgekozen om te vertonen, dat Foxx de rol in Collateral wel aankon. Opnieuw was ik teleurgesteld. Foxx was irritant. Niet in de zin dat zijn personage zo zou zijn, maar in de zin dat het voelde alsof noch Fuqua, noch Foxx de tijd nam om Foxx goed voor te bereiden op wat er geacteerd moest worden en wat er moest worden gebruikt om de plot te versterken. In plaats daarvan worden we onder de voet gelopen door de ene na de andere scène waarin Foxx alleen maar probeert het publiek aan het lachen te maken. Hij voegt er lange grappen en cultuurverklaringen aan toe, alleen maar om zijn publiek te laten begrijpen dat hij in de eerste plaats een komiek was, en pas in de tweede plaats een acteur. Fuqua had hier onmiddellijk een eind aan moeten maken. Foxx' grappen vernietigden zijn karakter, waardoor ik op mijn beurt niets concreets meer had om me aan vast te klampen. In plaats van karakterontwikkeling maakte hij een grap. Geen van beide stijlen werkte, geen enkele grap was grappig. De rest van de cast was gemiddeld. Daarmee bedoel ik dat ik ze allemaal in soortgelijke rollen heb gezien. Ze brachten niets nieuws op tafel, niets concreets in het verhaal en niets substantieels in de algemene thema's van de film. Ze waren pionnen die dode ruimte opvulden. Fuqua had geen controle over deze puinhoop, en de uiteindelijke uitspraak ondersteunt die beschuldiging alleen maar.<br />Over het geheel genomen was het een trieste film. Zonder enige creativiteit en met acteurs die zichzelf alleen maar naar de kroon probeerden te steken, zonk wat oorspronkelijk als een fatsoenlijk verhaal was begonnen, uiteindelijk steeds sneller weg in het filmische drijfzand. Foxx was irritant, zonder karakterlijnen en met een zak vol kaas. In elke scène zag ik geen emotie, en als er emotie nodig was om een boodschap over te brengen, koos hij ervoor om zijn shirt uit te trekken in plaats van de problemen aan te pakken. Zijn mijn woorden hardvochtig? Ik denk het niet. Als je naar een film kijkt, wil je een beetje creativiteit zien, een paar eetbare personages en thema's die dicht bij huis lijken te liggen. In het lokaas zat niets van dat alles. Hoewel ik Fuqua twee van de scènes in deze film toeschrijf, waren de overige vijfhonderd rampzalig. Blijkbaar heb ik in het lokaas gebeten toen ik deze film huurde, maar nu ik hem heb gezien, kan ik hopelijk anderen ervan weerhouden dat vreemde hapje te nemen.<br />**************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Ah, lokaas. Hoe haat ik je? Laat me de manieren tellen. 1. Je probeert grappig te zijn, maar je bent afgezaagd en oninteressant; elke grap is voorspelbaar en wordt verwacht, en als hij komt, lokt hij niet. In plaats daarvan wil ik me op je storten. 2. Je probeert dramatisch te zijn, maar je bent ongelooflijk; de vrouw overdrijft verschrikkelijk, en de 'boef' lijkt op Bill Gates, en is ongeveer net zo eng als... nou ja, Bill Gates. (Probeer je maar eens voor te stellen dat Bill Gates iemand met een pistool probeert te intimideren. Dat werkt toch niet? Een advocaat misschien, maar geen pistool. Dat klopt niet. Wat Jamie Foxx betreft, tja, alleen al kijken hoe hij een dramatische en hartgrondige dialoog probeert te voeren is bespottelijk, en ik krijg de neiging om te kotsen. 3. Je probeert een actiepak aan te trekken, maar in plaats daarvan ben je te saai en te vaak aan het sjorren. En als de actie op gang komt, moet het statief van de camera verloren zijn gegaan, want de scènes wiebelen meer dan die in _The Blair Witch Project_, en ik word er misselijk van, en weer krijg ik de neiging om te kotsen. Deze hel zou nog mooier zijn dan een minuut langer te moeten toekijken hoe iedereen in lokaas zich door een idioot geschreven verhaal heen worstelt met Bill Gates als slechterik, en dan hebben we het nog niet eens over de enorme bom die afgaat in een auto die Jamie Foxx' personage zojuist van de weg heeft gereden, maar op de een of andere manier weet te ontsnappen... Maak me nu maar dood, of doe wat je moet doen en beloof me dat ik nooit meer naar een film hoef te kijken die zo slecht is.

Het antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? De premisse van de film is uitgelegd en als je al zo ver bent gekomen, moet je niet doen alsof ik een filmcriticus ben. Als je dat zegt, is mijn eigen mening over de film nogal laag. Ik ben een fan van Takashi Miike, maar dit valt in de categorie van zijn niet zo geweldige werk, samen met DOA 2 en 3 en nog een paar andere (veel).<br />De film lijkt een kans te krijgen omdat het een Takashi-film is en niets wat Takashi doet verkeerd kan zijn. Dit is een benadering van de film op de middelbare school. En ja, dat doet afbreuk aan de film, want het tempo van de film bereikt bijna een niveau van rigomortis, en het acteerwerk... nou ja... hmmm.<br />Als je een fan van Takashi bent, zul je het zien, hoe groot je belangstelling ook is. Het ontbeert elke originaliteit (zie _Het verhaal van Takashi_ ) en elke karakterontwikkeling van de hoofdfiguur in het aangezicht van een conflict met een ander dan een heel oppervlakkig conflict.<br />Zoals al is opgemerkt, is dit de eerste film die Miike samen met hem heeft geschreven, maar dat wil niet zeggen dat Miikes persoonlijkheid niet op het scherm zou verschijnen. Het enige wat we te zien krijgen zijn een paar symbolische foto's van Miike voor de regisseur van de fotografie.<br />De film had de potentie om iets geweldigs te worden. De uitgangspunten zijn niet moeilijk om mee aan de haal te gaan. Maar deze leek in de grond gestampt te zijn.<br />Ik stel voor dat je, als je net begint met Miike, een paar van de standaardwerken als Gozu, Ichi en Audition bekijkt. Daarna ga je naar zijn werken als Blue's Harp, Fudoh, Rainy Dog en Bird People of China.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Een ongeïnspireerde regie laat een fatsoenlijke cast achter in een mooie maar nietszeggende versie, waarin de dialoog eerder gereciteerd lijkt dan uit het hart gegrepen, en de met geld omhangen verschijningen van de geesten slagen er niet in enig gevoel van ontzag of magie op te roepen; Edward Woodward, als de Geest van Kerstmis, waggelt op stelten rond en lijkt een imitatie van Bernard Cribbins te geven. Als Scrooge is George C. Scott te droog, en hij lijkt er nooit echt in te geloven, wat zijn optreden van het effect berooft. De scènes waarin hij zijn verleden laat zien hebben evenveel effect alsof hij halfslachtig in zijn familiealbum zat te bladeren. Niemand anders lijkt er enige moeite voor te doen, behalve Frank Finlay, die chronisch overdrijft.

De recensie is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik was zoooo opgewonden om deze film te zien nadat ik deze week eindelijk het boek had gelezen. Mijn 13-jarige zoon verheugde zich er ook op. Ik huurde hem en nestelde me op de bank om te genieten van een klassiek vakantieverhaal dat tot leven werd gebracht op het scherm.<br />Tjonge, wat was ik teleurgesteld. Deze film week vaker af van het boek dan vergeeflijk is. George C. Scott is een uitstekende acteur, maar in deze film leek het erop dat hij maar ongeveer 20 procent van de tijd volledig in zijn rol was. De rest van de tijd was hij heel vlak.<br />Ik besef dat deze film in 1984 is gemaakt, voor het grootste deel voor-CG-effecten. Maar hij leek van de kwaliteit van een B-film, vooral de ontmoeting met Jacob Marley. De grootste teleurstelling was het feit dat ze een van de ontroerendste delen van het verhaal weglieten: _When the Spirit of Christmas Present neemt Scrooge mee op de wervelwind van de wereld en observeert mensen die onder de meest deprimerende omstandigheden nog steeds het licht en de liefde van de kersttijd kennen_.<br />Ik moet toegeven dat meneer Scott het op het eind heel goed gedaan heeft met de 'bekeerde' Scrooge. Dat was een verfrissende weergave.<br />Ik wou dat Bob Cratchit wat meer in lompen gekleed was geweest. En Tiny Tim... o, ik wil niet eens beginnen over slechte kinderacteurs.

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Omdat ik drie andere versies van dezelfde film heb gezien, ben ik bang dat dit voor mij verreweg de zwakste is, voornamelijk vanwege Scotts nogal saaie en loden optreden. Zijn emoties zijn in alle opzichten zo nietszeggend dat het moeilijk is om je in de film te verplaatsen. Alistair Sim heeft de rol oneindig veel beter gespeeld. Als Scrooge op zijn slechtst was, krijg je niet het gevoel dat Scott de dialoog met veel overtuiging uitspreekt en als hij zijn metamorfose ondergaat, is hij al even weinig overtuigend. Ik kan geen enkele acteur in deze film bedenken die aan de Alistair Sim-versie kan tippen. Zelfs de muzikale versie (en eerlijk gezegd de Muppets) spelen dit beter. Heel teleurstellend.

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Die film heb ik vanmiddag tijdens de Engelse les gezien en het verbaasde me hoe slecht deze versie was. Begrijp me niet verkeerd, George C. Scott was geweldig als Scrooge, maar de rest van de cast faalt verschrikkelijk. Soms kon ik niet ophouden met lachen om het stomme acteren en de herhaalde zin: 'Vrolijk kerstfeest voor iedereen!' Andere keren viel ik bijna in slaap.<br />De film is gebaseerd op een kort verhaal van Charles Dickens over een rijke vent die Kerstmis niet alleen maar onzin vindt. Na 30 minuten krijgt de rijke vent bezoek van drie geesten, die hem overhalen toch Kerstmis te vieren. Ik begrijp niet hoe deze film, met een script dat zo slecht is dat het in vijf minuten geschreven moet zijn, zo goed ontvangen kan worden. In plaats van dit stuk vullis adviseer ik u de Bill Murray-komedie Scrooged. Dat was tenminste nog grappig...

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Wanneer houdt het pijn doen op? Ik wil nooit meer een andere versie van _Christmas Carol_ zien. Ze blijven maar films maken met hetzelfde verhaal, struikelen over elkaar in hun pogingen de film beter te maken dan de rest, maar helaas lukt dat niet, omdat dit geen goed verhaal is. Moralistisch, ouderwets, conservatief gelukkig-denken. Alsof mensen leren. De talloze verschillende versies van deze film bewijzen dat we niet leren.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Gisteravond om halftien's avonds zaten we in de kampeerwagen van mijn vriend en we waren zo opgewonden dat we naar South Park (een nieuwe aflevering) zaten te kijken. In mijn land begint South Park om halfelf's avonds en we besloten de tijd te doden door naar Vader van de Trots te kijken. Ik zal beginnen met te zeggen dat ik alleen maar afleveringen heb gezien. De eerste keer dat ik ernaar keek, vond ik het niet grappig en grof voor niets, dus ik dacht: 'Holy sh*t, ik heb morgen vroeg een voetbalwedstrijd, dus ik moet ophouden met naar stomme tekenfilms te kijken. Maar gisteren probeerde ik Vader van de Trots een tweede kans te geven. Ik merk dat het werkt.' De Simpsons zijn een regelrechte rip-off van The Simpsons, maar dan met gele menselijke personages in plaats van leeuwen.<br />Het tweede is dat ik me afvraag waarom die serie de tv-14-status heeft gekregen. Ik vind The Simpsons veel vulgairder, en de enige echte vulgariteit in deze serie zijn een paar homoseksuele (niet-grappige) grappen. The Simpsons is ook veel gewelddadiger (de speciale afleveringen) en grof. Ik heb ook gehoord dat de schepper van de serie ook Shrek 2 heeft geregisseerd, nou, ik heb nieuws voor hem: Shrek 2 was veel beter en ik denk dat hij te veel in de familiethematiek bleef hangen. Maar ik moet toegeven dat Vader van de Trots me drie of vier keer aan het lachen heeft gemaakt (en zelfs een keer in lachen is uitgebarsten). Al met al heb ik niets tegen Father of the Pride. Ik heb er geen hekel aan, maar ik vind het ook niet leuk. Ik heb veel betere films gezien van 'The Simpsons'.<br /><br />3.5/10.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Dit is een overduidelijke futuristische bewerking van 'Mysterious Island' van Jules Verne. De geluidsmontage is behoorlijk slecht. Je hoort de dialoog op de set en je hoort tegelijkertijd de stemmen die worden opgenomen in een opnamecabine! Dit is een amateurfilm met acteurs uit Boston en gefilmd in New Hampshire. Voor degenen die in New Engalnd wonen en die deze opmerking lezen, zal dit commentaar worden overtroffen door een hoofdletter W. Deze film zit vol gebreken. Je hoort de stem van de regisseur die aanwijzingen geeft en aanwijzingen geeft aan de actrice. 'Oké, ga nu staan.' En wat de andere personages betreft. Er is een vent die met zijn geest praat in plaats van met zijn stem en een blauw buitenaards wezen. De buitenaardse man praat met een diepe stem. Als hij geeuwt of gromt als hij zich verzet, hoor je de stem van de acteur. En wat de special effects betreft, man! Dit was nota bene Brett Pipers eerste werk! De wezens zijn goed maar de animatie is rukkerig. Echt rukkerig. Een beetje zoals de animatie van Karl Zeman in _JOUNEY TO BEGIN VAN TIENDE TIJD_ (1955). De special effects zijn fantasievol. De muziek is goed. Waar het op neerkomt, is dat deze film EQUINOX of PLANET OF THE DINOSUS eruitziet als een epos van Ray Harryhausen.

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Mysterious Planet is zonder enige twijfel een van de slechtste films die ooit zijn gemaakt, maar toch koester ik er een zekere genegenheid voor omdat de armzalige special effects en de verbluffend afgrijselijke geluidsband in de eerste 15 minuten (en eerlijk gezegd is dat het enige wat je hoeft te zien) samen iets creëren dat hilarisch is om naar te kijken.<br />De openingsscène in'space' is ongeveer net zo ondoorgrondelijk als de filmografie wordt als afwasmiddel langs je ogen zoeft in een gedempte dialoog. Voordat je tijd hebt gehad om te bedenken of jij degene bent die gek is geworden, komen de aftiteling en de actie tot leven. En afgezien van de reuzenslak met twee koppen die onze helden angst aanjaagt, krijg je ook nog een dubbele bonus als je zowel de stemmen van de oorspronkelijke acteurs als die van de verfilmde acteurs tegelijk krijgt. Puur geniaal.<br />Het trieste voor fans van dit soort lectuur is dat ik maar één exemplaar heb gezien, dus de kans dat je het ooit zelf zult zien is hoogst onwaarschijnlijk. Misschien bezit ik wel het enige exemplaar dat er bestaat.<br /><br />

Deze recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? De zwijgende, eenzijdige cartoon van Henry komt naar de Fleischer Studio's en wordt in deze saaie cartoon afgeschilderd als ''s werelds grappigste mens'. Betty, die haar beste tijd allang achter zich heeft, dankzij de produktiewet, heeft een dierenwinkel en laat Henry veel te lang de leiding hebben <0xE2><0x80><0x93> vijf minuten. Doodsaai.

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? William Russ is het hoofdpersonage in deze tv-film. Hij heeft zijn familie achtergelaten en komt alleen weer terug om zijn schulden af te betalen. Maar hij probeert bij zijn familie uit de buurt te blijven. En dan komt Peter Falk (Colombo) in beeld, die verschillende rollen speelt, om hem over te halen naar huis te komen.<br />Het verhaal is gemiddeld en ze zijn er zelfs in geslaagd een voormalige ster (Peter Falk) te strikken en hem in een redelijke mate te gebruiken. Maar William Russ was niet echt een ster. Maar het lijkt erop dat hij nog steeds goed acteert.<br />Ik vond de aflevering en het verhaal erg voorspelbaar omdat alles zo voorspelbaar was. In feite kon ik de laatste 20 minuten bijna woord voor woord dicteren voordat het gebeurde. Zo zou een goede film nooit moeten zijn.<br />Over het geheel genomen was het een sub-par-film. In een lettervergelijkingssysteem zou hij een 'D' krijgen.

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Van een slecht geconstrueerde plot die bijna geen betekenis heeft voor slechte dialogen en onsamenhangende scènes tot de ultieme afgang: slecht acteerwerk (zelfs Peter Falk kan zijn weg niet vinden). 'John Christmas' kan maar beter verloren gaan. De vertolking van mevrouw Bertinelli heeft geen diepte of emotie, net zomin als haar tegenspelers, William Russ als broer Hank en David Cubitt als de verliefde Noah. Jennifer Pisana als de Soccoro, de dochter van een alleenstaande vader, is bijna ondraaglijk om naar te kijken, laat staan om naar te luisteren. Maar wie kan hun dit soort materiaal kwalijk nemen. Het script van Michael J. Murray is op zijn best kinderachtig. 1.<br />Ieder jaar rond deze tijd zoek ik in de tv-gidsen en wacht vol spanning tot er een paar echt klassieke kerst- en kerstfilms op het kleine scherm verschijnen. Films als 'Miracle on 34th Street', Ernst Lubitsch' verrukkelijke 'The shop around the corner' en natuurlijk de versie uit 1951 van 'Scrooge'. Dan heb je Frank Capra's klassiekers 'It's a wonderful life' en 'Meet John Doe'. Hé, vergeet die klassiekers. Wat dacht je van 'Home Alone' of 'Home for the Holidays' met Holly Hunter en een geweldige voorstelling van Robert Downey Jr.?<br />2. Mijn cadeau aan jou is een goede raad. Je kunt je tijd beter besteden aan het zoeken naar deze films dan aan het vinden van 'John Christmas'. Vrolijk kerstfeest!

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? In regisseur Sooraj Barjatya's Vivah,20-en-nog-wat Delhi wordt de Delhi-jongen Shahid Kapur smoorverliefd op het ingetogen dorpsmeisje dat zijn vader voor hem heeft uitgekozen om mee te trouwen. Shahid voelt zich aangetrokken tot haar onschuld en eenvoud en stemt in met het huwelijk, nog geen paar minuten nadat hij haar in haar huis in Madhoepur heeft ontmoet. De jongedame in kwestie, Amrita Rao, lijkt net zo onder de indruk van haar charmante huwelijkskandidaat. Zes maanden later wordt het huwelijk een feit en het jonge, ontluikende paar raakt voor het eerst in de ban van de liefde, ondanks de grote afstand tussen hen. Maar Amrita, die na de dood van haar ouders door haar oom en tante is opgevoed, wordt een paar uur voor het huwelijk getroffen door een verschrikkelijke ramp. Het is aan Shahid om de eerzame minnaar te spelen en haar onvoorwaardelijk te omhelzen. Net als Hum Aapke Hain Koun en Hum Saath Saath Hain is ook Barjatya's nieuwe film Vivah op een bepaald niveau een familiedrama met een uiterst idealistische premisse. Maar helaas ziet de plot van deze nieuwe film er veel te ouderwets uit, nog vergezochter dan die regressieve Ekta Kapoor-soaps. En het probleem is dat je je gewoon niet kunt inleven in zulke brandschone figuren die geen greintje kwaad in hun lijf hebben. Er zijn veel dingen die voor en tegen Hindi-films werken, en timing is zo'n belangrijke factor. Vijfentwintig jaar geleden was de plot van Vivah misschien nog niet zo vergezocht, maar nu lijkt het gewoon het product van een geest die vastzit in een vervorming van de tijd. Misschien is de enige zegen van de film het feit dat hij van begin tot eind oprechtheid uitstraalt, je kunt meteen zien dat de filmmaker niet de bedoeling heeft om te misleiden. Zowel uitgaande van Barjatya's vorige films als door deze nieuwe nauwkeurig te bestuderen, kun je veilig stellen dat Barjatya gelooft in een volmaakte wereld, hij gelooft in zijn goudeerlijke personages, hij gelooft dat grote gezinnen gelukkig onder hetzelfde dak kunnen wonen zonder de minste problemen. Het is moeilijk over het hoofd te zien hoe eendimensionaal zijn hoofdpersonen zijn: Shahid en Amrita, zowel deugdzaam als maagdelijk, als je erover nadenkt. De eerste keer dat ze elkaars hand vasthouden, is een uur en twintig minuten na het begin van de film. Barjatya denkt misschien dat hij met Vivah terugkeert naar zijn wortels in Maine, Pyar Kiya, maar de waarheid is dat we Salman en Bhagyashree in die film omhelsden, of zelfs Salman en Madhuri in Hum Aapke Hain Koun, omdat ze zo'n fantastische chemie hadden. Want hoewel ze uit hetzelfde hout zijn gesneden als Shahid en Amrita in Vivah, hadden die paren ondeugendheid en masti. Shahid en Amrita zijn gewoon saai en saai. Voor een film die zo zwaar leunt op muziek om zijn verhaal te vertellen, kiest de filmmaker een reeks nummers uit de jaren zeventig die de verlammende vaart van de film alleen maar vertragen. Maar als ik één reden moest kiezen om uit te leggen waarom Vivah niet voor me werkt, dan is het omdat ik niet zeker weet of ik me kan inleven in de personages die in Barjatya's verhaal voorkomen. Voor sommigen zal Vivah misschien hoop geven, dat een perfecte wereld als deze echt ergens bestaat. Maar ik ben een beetje cynisch, denk ik. Dus geef me de kokette Madhuri van Hum Aapke Hain Kaun, geef me de brutale Salman van Maine Pyar Kiya, ik zal zelfs die ondeugende Karisma Kapoor van Hum Saath Saath Hain nemen. Maar behoed me voor die sukkels. Weet je, sommige huwelijken worden niet in de hemel gesloten. Dit is Vivah!

Het antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Ik hou er niet van om commentaar te geven op een goede film, maar als het om een slechte film gaat, moet ik het er wel heel erg dik op leggen. Toen ik het over Vivah had, leek die vent, Sooraj Badjatya, helemaal door het dolle heen te zijn. Na het succes van Hum Aapke Hain Kaun dacht hij geld te kunnen verdienen met goedkope trouwvideo's. Vivah is zo goedkoop dat Badjatyas Johars en Chopras heeft achtergelaten.<br /><br />Er was geen enkel moment tijdens de film waarop ik kon zeggen: 'O, maar dit is in elk geval goed.' Aloknath speelt een cliché in de rol van Meisje.' Amrita rao is nog zo'n ramp, naast de lelijke decors, de slechte kostuums, de afgezaagde verhaallijn, de monsterlijke stiefmoeder, de acteurs die hun uiterste best doen om te acteren, de kakofonie van achtergrondmuziek en de goedkope soundtracks.<br />En nu de spoiler. Ik waarschuw jullie, zoals in al zijn andere films, dat na een rampzalige toevalsfilm een happy end volgt.

Het antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik zal niet zeggen dat deze film slecht was, maar hij was ook niet goed. Ik had iets goeds verwacht, maar ik denk dat Hum Aapke Hain Kaun veel beter was dan dit. Dit was volkomen ouderwets. In elk stadium van deze film hoopte ik op een of andere wending en wat kreeg ik? Het meisje raakt in de war en wint de liefde van haar tante.<br /><0x3E> Hoewel ze verloofd zijn, moeten ze toestemming vragen voor elke kleine beweging die ze maken. Ze zijn zo verrekte verlegen, zelfs na zoveel bijeenkomsten. Ik had verwacht dat de tante veel wreder zou zijn. Het enige wat ze deed was als een gek bevallen.<br /><0x3E> Hé, wij hebben ook kinderen, maar we kijken niet naar ze en hebben altijd tranen in onze ogen. Deze film is een droom. Een gelukkig gezin, een wrede vrouw, goede schoonfamilie en een man die haar tot in de dood liefheeft. In HAHK Anupam Kher was de vader van de arme bruid en nu is het omgekeerd. En op de een of andere manier wist ik dat Mohnish Behl in deze film zou spelen. Hoe dan ook, ik geloof dat ik mijn tijd heb verdaan.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Een Assepoester-verhaal, gemaakt voor volwassenen die in dromenland leven. De romantiek is heel onrealistisch, fladderig, lieflijk, perfect enzovoort. Het verhaal van Assepoester tot het bittere einde en van Sjahid Kapoor is de enige reden voor mijn sterren. Als je op zoek bent naar een dromerige romance met een draai eraan, dan is dit beslist je film, maar voor de rest van ons echte wereldmensen zou ik je sterk aanraden om je drie uur wachttijd te sparen. Word wakker, mensen!<br />Vier van de vijf mensen die de film met mij hebben gezien, zouden de film niet aanbevelen. We hebben een geweldige tijd gehad toen we de meeste onrealistische scènes wegsloegen. Misschien zie ik iets over het hoofd... Ik kan gewoon niet geloven dat een film als deze een klassieker als HDDCS kan overtreffen!

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Nadat ik me enorm vermaakt had met de rol van Mr. Brosnan in 'The Tailor of Panama' (die ik een tien met een griffel heb gegeven: casting, acteren, script, verhaal, montage, tempo, muziek, emotionele impact, enz.), keek ik vol verwachting uit naar deze film. Ik was enorm teleurgesteld. Het is een script dat gelezen moet worden, geen film, vulgair om vulgair te zijn, in alle opzichten failliet, in die zin dat 'The Tailor of Panama' rijk en bevredigend is. Geef de schuld maar aan het schrijven en regisseren. Ik zat in de bioscoop te wachten op het 'goede deel', maar dat kwam niet. Ik lachte niet en ik huilde niet, hoewel ik wel moest glimlachen om een van de dialogen. De moeite waard? Nauwelijks.

Deze recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Ik was bijna weggelopen, maar ik had mijn geld betaald en mijn vriend, die bijna net zo'n afkeer van me had, wilde het nog even uitstellen. Na de vertederende onschuld met de grote ogen van 'A New Hope' en de opwindende wereldwijsheid van 'The Empire Strikes Back', herinner ik me dat ik met een bijna pijnlijk verlangen op 'Return of the Jedi' zat te wachten. Maar vanaf de openingsscène van dit beledigend commerciële riool was ik bitter teleurgesteld en woedend op Lucas. Hij had zich moeten schamen, maar deze gruwel bewijst ontegenzeggelijk dat hij geen subatomisch deeltje van schaamte in zijn koude, hebzuchtige hart heeft. Episode die ik graag zou willen aanvullen: edelachtbare, ik roep Jarjar Binks op (maar geef alstublieft eerst kotszakjes aan de juryleden). Vanaf het moment dat de poort in Jabba's hol was geopend, was deze 'film' niets meer dan een reclamespot van meer dan twee uur voor alle legale, winst makende actiefiguren die Lucas erin kon proppen: de varkensachtige bewakers, de mallotige lakei met zijn vetkuif, die walgelijke muppet van Jabba's, de nieuwe, gerecyclede cabaretfiguren, de monsters, enzovoort, enzovoort, ad kotum. En dan waren er nog de walgelijk schattige en verkoopbare Ewoks. En daarbovenop alle buitenaardse wezens die deel uitmaakten van het rebellenleger. Vijftien seconden per persoon op het scherm (of minder) en de kinderen hebben er een voor hun verzameling. Het schaamteloze, uitbuitende financiële aas voor kinderen is om misselijk van te worden.<br /><br />Lucas niet. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Lucas er een pervers genoegen in schepte om zijn fans met deze troep op te zadelen: 'Ik heb die lemmingen zo aan de haak dat ik het ergste stuk stinkende, verrotte rotzooi kan bedenken dat ik kan bedenken, en dan komen ze in groten getale naar de theaters om het te verdoezelen. Bovendien zullen alle kindertjes hun ouders net zo lang treiteren en kwellen tot ze een complete verzameling actiefiguren voor ze kopen van alle karikaturen die ik erin heb gestopt, en ik krijg er een deel van. Dat zal me nog veel rijker maken.'<br />Er zijn misschien een paar schamele momenten geweest in deze ellendige afzetterij. Ik meen me te herinneren dat Harrison Ford er maar net in slaagde zijn neus boven water te houden in deze beerput. Maar de paar lichtpuntjes die er zijn, worden volledig weggevaagd door de beledigende commercie die Lucas zo hebberig omhelsd heeft in deze totale, absolute uitverkoop van winst.

Deze recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? De voortreffelijke cast kan dit routineverhaal over een secretaresse die door haar getrouwde minnaar wordt vermoord, niet opfleuren. In feite zitten er meer vragen dan antwoorden in dit eenzijdige verhaal over romantiek en moord; en aangezien we alleen de kant van de aanklager te horen krijgen, zal geen van deze vragen worden beantwoord. Dit is het soort verhaal dat de 'Hij-vrouw-haters'-clubs van Amerika aanspreekt. Zoals het wordt gepresenteerd, is het het verhaal van een onschuldige vrouw die toevallig 'betrapt' wordt in een romance met een getrouwde, vooraanstaande advocaat. Is het mogelijk dat als ze niet met haar vriendje had geflirt en een verhouding met een getrouwde man had gehad, dat hele akelige, moordzuchtige, smerige incident had kunnen worden vermeden? Als je dit ziet, hoef je niet naar de koelkast te gaan, je zult niets missen.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Deze film was stuntelig, onsamenhangend en gekunsteld. Het was ook een extreem laag-bij-de-grondse weergave van vrouwen. Ik huurde hem omdat hij op de lijst stond als een komedie (dat is nogal vergezocht) en omdat op het omslag stond dat Andie McDowell er geweldig in speelde. Dat was niet zo. Ik ben een meisje, ik heb deze film met twee jongens bekeken, en een uur later riepen we allebei dat het zo slecht was.<br />waarschuwing: PLOT SOMMARY BLACK! RAMP SPOILERS!<br />De film begint met een vrij afgezaagde plot over een oudere vrouw die het aanlegt met een jongere man, tot grote afkeuring van haar twee jaloerse ongetrouwde vriendinnen. Ze willen dat ze met een saaie vent van hun eigen leeftijd trouwt die min of meer verliefd op haar is. Maar ze is zo gelukkig met haar oversekste puppy dat je erop staat dat ze het volhouden, en ja hoor, ze besluit met die vent te trouwen. Maar haar harpijachtige vriendin, geholpen door de wispelturige, beraamt een plan om onze heldin te laten denken dat die vent haar bedriegt. Het werkt. Ze krijgt ruzie met hem, hij rent het huis uit en wordt verpletterd door een vrachtwagen (Herinner je je de titel van de film nog?) Dus nu is hij dood, op tweederde van de film. En hoewel onze heldin het hoofd van een school is en haar tijd doorbrengt met meisjes in de gaten houden, is ze blijkbaar vergeten voorbehoedsmiddelen te gebruiken en is ze zwanger.<br />Ze heeft de relatie met haar vriendinnen al verbroken, omdat ze haar zo weinig steunden. In haar eentje en meelijwekkend besluit ze met die saaie vent te trouwen. Heb ik al verteld dat die saaie vent, die eigenlijk wel van haar houdt, dominee is? Ze had hem gevraagd om haar met die jonge vent te laten trouwen (leuk, hè?), maar nu zegt ze tegen hem dat ze met hem wil trouwen, en blijkbaar heeft hij er geen bezwaar tegen om op deze manier te worden genaaid. Maar haar vriendinnen redden haar bij het altaar en nemen haar mee naar huis, waar ze niet <0xE2><0x80><0x93> niet helemaal <0xE2><0x80><0x93> toegeven dat ze voornamelijk verantwoordelijk zijn voor het feit dat de liefde van haar leven in elkaar is geslagen. Ze heeft het kind. In de laatste scène leggen ze het in een wiegje in haar huis en gaan ze op de veranda zitten om te drinken, te roken en zelfvoldaan te zijn. Ik hou je niet voor de gek, zo erg is het. Ik heb het gedeelte over het kankerhartje en het belachelijke lesbische moment van de harpij weggelaten.

Het antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Deze film is een weloverwogen poging om het succes van Sex in the City en Four Weddings and a Funeral te evenaren. Sterker nog, als ze het Sex at a Funeral hadden genoemd, hadden ze het bij de kassa misschien beter gedaan.<br />Maar de film valt tussen twee stoelen in en kan niet meer overeind komen. De personages spuien een onwaarschijnlijk heldere dialoog, maar doen niets wat ook maar in de verste verte als menselijk te herkennen is. De ene willekeurige, zinloze actie volgt op de andere, waarbij ze iets naar voren brengen wat voor een plot door moet gaan, en algauw krijg je genoeg van de onechtheid van de hele onderneming.<br />Andie MacDowell krijgt punten voor haar acteerprestaties, maar de honneurs worden gestolen door Imelda Staunton, nota bene, een politierechercheur. Hebben ze daar een leeftijdsgrens?) Mevrouw Staunton lijkt niet in staat om een verkeerde beweging te maken. Konden we maar hetzelfde zeggen van de schrijver-directeur.<br />Als Notting Hill je ergert omdat hij nep is, hou je dan maar verre van hem. Phonus bolognus op de halve schelp.

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Dit moest wel een van de slechtste films aller tijden zijn. Als Kate verschijnt en Jed is met een stel jongens en ze beginnen allemaal te klappen... dus Hollywood. Een andere slechte scène was toen Kate met haar handen over het plaveisel streek en het leek alsof ze de textuur van het plaveisel onderzocht. Andies acteerwerk is zo slecht in deze film <0xE2><0x80><0x93> ik kon geen contact met ze krijgen of liefde voor elkaar voelen. De andere 2 vrouwen waren echter heel goed en overschaduwden Andie. Hoe dan ook, dit was zo'n kitscherige film. Ik hou meestal wel van dit soort films, maar ik kon me gewoon niet in deze film inleven. Te veel onwaarschijnlijke situaties en weer hielp Andies acteerwerk de film niet. Bovendien is ze een en al tandvlees. Lancome moet haar make-up aanbrengen met een stopverfmes, want ze ziet er betoverend uit in haar lingerie.

Deze recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Dit begint slecht, met de drie vrouwen die zich gedragen als onnozele schoolmeisjes die giechelend met hun gin, eindeloze sigaretten en een karamelchocolaatje zitten te wachten op de man die het beste'man'-verhaal vertelt, en dan wordt het nog erger <0xE2><0x80><0x93> s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s-s- Andies personage gooit de karamelbonbons op straat in een pathetische poging om groei te symboliseren. Heb genade.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Dat was afschuwelijk. Andie Macdowell is een vreselijke actrice. Zo houterig dat een hobbelpaard er beter uit zou kunnen zien. Maar denk dan ook eens aan die draai in _Four Weddings_, die al even martelend was. Dat is ook een film die Engeland afbeeldt als een land vol Chocolate Box-huisjes en dorpspleinen. Ik bedoel die school, hoeveel scholen zien er behalve misschien Zweinstein er zo uit? Het politiebureau zag eruit als de set van _Hartslag_ (een misselijkmakende Britse serie die zich afspeelde in de jaren zestig). Deze film kon gewoon niet bedenken wat hij wilde zijn: een komedie of een serieus onderzoek naar de onderstromen in de vriendschappen van vrouwen. Als het bij het eerste was gebleven, hadden de seksscènes op het kerkhof en de stomme bestorming van de bruiloft misschien nog wel gewerkt (ik zeg 'nog wel'). Maar die scènes werkten gewoon niet bij de tragedie in de tweede helft. Ik vind het ook onwaarschijnlijk dat Kate ooit nog met Molly zou willen praten na haar vreselijke gedrag. Nog een laatste opmerking: wat doet een fatsoenlijke actrice als Staunton in dit poephok? Om nog maar te zwijgen van Anna Chancellor.

Het antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Gisteren op IFC gezien, en ik kan de positieve recensies niet geloven! Ben ik de enige die dacht dat deze 'dames' het tegendeel waren? Kate zegt tegen Jed dat ze ontslagen zou kunnen worden omdat ze een steunpilaar van de gemeenschap zou zijn, maar ze vrijt met hem! En dan besluiten ze plotseling dat ze van elkaar houden? En ze is zo kapot van zijn dood dat ze niet eens naar zijn begrafenis gaat, laat staan dat ze zijn familie het 'goede nieuws' vertelt! Trouwens, hoe is het mogelijk dat een Amerikaanse directrice van een heel fatsoenlijke Britse school is geworden? Janine had van het korps af moeten worden geschopt voor haar onvergeeflijke machtsmisbruik, maar er gebeurt niets! En uiteindelijk neukt ze met een oplichter die ze heeft meegenomen voor ondervraging! En hoe minder er over Molly gezegd wordt, hoe beter!<br />En wat betreft het schuldgevoel dat Janine en Molly over Jed hebben, alsjeblieft! Het is verdomme de eigen schuld van die klootzak dat hij aan de kant van de weg is doodgereden! Waar is het schuldgevoel over die arme Gerald, die over zijn nek gaat? Kon ik maar hetzelfde doen met de sukkels achter deze 'film'!

De recensie is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik dacht dat het een in New York gesitueerde film was: fout! Het is een kleine Britse plattelandsscène.<br />Ik dacht dat het een komedie was: fout! Het is een drama... Nou, tot aan de laatste derde, want nadat het verhaal volledig 'abracadabrantesque' wordt, het symbolische woord voor een Frans presidentieel mandaat. Het betekent, zelfs bijna onzin, dat de motieven graag een oprecht gevoel zouden willen overbrengen.<br />Wat heb ik nog over? Misschien een goed duo van actrices: Ja, ik weet het, het zijn 3 vriendinnen, maar de roodharige politievrouw is een beetje onzichtbaar voor me. De lange dokteres verrast me met haar punch, en McDowell speelt zoals gewoonlijk voortreffelijk, alles in een delicate, zachte en bijna zwijgende houding. Die zachtaardigheid verbaast me, want net als bij andere goede kunstenaars of regisseurs zie ik steeds hetzelfde patroon. In haar geval is het, wat de film ook is, altijd hetzelfde personage dat wordt gedefinieerd door haar gevoelens, haar waarden, dat in oneindig veel verschillende verhalen leeft. Ik weet nog steeds niet hoe ik de grens (of de versmelting) tussen de kunstenaars en het geheel moet bepalen.<br />Een andere positieve kant van deze film is het vrouwelijke aspect & de interessante verschillende gezichtspunten. De vrouwen hebben allemaal hun eigen manier van leven, ook al zijn ze allemaal vrijgezel. Het brengt veel tolerantie met zich mee en je leert zien hoe eenzelfde en unieke werkelijkheid op evenveel manieren kan worden waargenomen als mensen. <br />Ten slotte is de film heel goed te zien, maar de grote finale smoort het verlangen naar een volgend visioen.

Deze recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Was dit bedoeld als een komedie of als een serieus drama? Deze film begint met een luchthartige schertsvertoning tussen drie vrouwen. Prima. Het loopt uit op een conflict tussen de vrouwen als een van hen een man ontmoet. Prima. Er zijn een paar capriolen tussen hen. Prima. Maar als de plot zich verdicht en uiteindelijk zwart wordt, begon ik me af te vragen of ik het eerste deel van de film verkeerd had geïnterpreteerd. Zo gaat het een tijdje door, tot het uiteindelijk probeert terug te keren naar de oorspronkelijke luchthartige schertsvertoning. Maar nu is het te laat. Het is moeilijk te begrijpen waarom deze vrouwen nog met elkaar praten en de finale is niet overtuigend. Echt een les (voor Britse filmmakers in elk geval) over hoe je geen films moet maken. Moeilijk om te zien hoe de producenten zichzelf er ooit van overtuigden dat deze film zou werken. En de kassa bleek een echte flop, want ik had tot dit weekend (vier jaar na de première) nog nooit van deze film gehoord.

Het antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Andie McDowell is beeldschoon als de vrouw van in de veertig wier late start in een serieuze relatie haar naar een aanzienlijk jongere man leidt en een substituut-ruzie met 2 oude boezemvriendinnen.<br />Als ze een gigolo/goudzoeker in de oprechte jongeman zien, gaan de 'boezemvriendinnen', vastbesloten om deze 'dwaze relatie' te beëindigen, verder dan hun plicht om hun vriendin te 'helpen' (die duidelijk verblind is door het lastige spelletje van deze gigolo).<br />Een korte opeenvolging van situaties is absoluut belachelijk. Verre van dat. Zonder deze ongelooflijke scènes was er misschien hoop geweest op een liefdesverhaal. In plaats daarvan is het enige wat de kijker overblijft een onwillekeurig hoofdschudden <0xE2><0x80><0x93> dit soort dingen gebeuren gewoon niet! Zonder details over de cliffhanger prijs te geven, waarschuw ik de kijker dat hij hoge verwachtingen heeft van deze film; de meesten (zoals ik) zullen erg teleurgesteld zijn. Op een schaal van 1 tot 10 staat deze bij mij op een 4. Er is veel beter materiaal. Deze film is je tijd niet waard.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? SPOILER: De jonge minnaar, Jed, wordt eruit geschopt door de oude vrijster Kate (Andie McDowell), omdat ze ten onrechte denkt dat Jed een verhouding heeft met een van haar twee kattige vriendinnen. Kate dacht dat ze hen en flagrante delicto had betrapt. Kate gooit Jeds schoenen de deur uit. Jed vertrekt met tegenzin, en gaat dan midden op de weg zitten om zijn schoenen aan te trekken. Dan wordt hij overreden ('verpletterd' is een van de betekenissen van de titel) door een vrachtwagen. En sterft.<br />'En dan wordt hij overreden door een vrachtwagen.' Kun je je voorstellen dat een scenarioschrijver een script inlevert met dit plotelement? Tot op dat moment is het een komedie die luchtig wil zijn, maar geen echte bubbels heeft. Iedereen behalve Jed is gewoon irritant. En dan vermoorden ze Jed, en iedereen is verdrietig, tot het eind, waar de meisjes leren van elkaar te houden en elkaar te steunen, in plaats van te vernietigen.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Het ergste van _Crush_ is niet dat de film er niet best uitziet, of dat de plot praktisch niet bestaat, en dat het camerawerk zelfs niet zo slecht is dat het beter had kunnen zijn.<br />Nee, het ergste van deze film is dat er een paar absoluut briljante momenten in zitten die je doen hopen dat er nog meer komen.<br />Maar uiteindelijk is het te weinig, te laat. Als je een fan bent van vioolmuziek en goedkope tranentrekkende scènes van veertigjarige vrouwen die huilen en elkaar omhelzen en praten over baby's en het huwelijk <0xE2><0x80><0x93> dan moet je het vooral niet missen. <br /><0x3E> Ikzelf ben niet bepaald enthousiast over de dingen die hierboven in een film staan vermeld, en als gevolg daarvan heb ik een behoorlijk afschuwelijke tijd gehad. De paar absoluut briljante moppen kunnen de rest niet goedmaken.<br /><0x3E> Het vonnis: 4/10. Schuldig aan het verspillen van mijn tijd.<br /><0x3E><br /><0x3E>

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Een van de slechtste films die ooit door een mannelijke regisseur over een vrouw is gemaakt. Regisseur Andy McKay weet gewoon niets van vrouwen. Een toppunt van slechte smaak, de humoristische stijl van _American Pie_, een grof verhaal, geen greintje gezond verstand, een ongegrond verhaal, tegenstrijdige personages. Vulgaire fantasieën kwamen tot leven op het witte doek. Beledigend en beslist niet grappig. Ik vraag me af hoe drie goede actrices erin slaagden eraan deel te nemen.

De recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Als alleenstaande vrouw boven de 40 vond ik deze film buitengewoon beledigend en vernederend voor alleenstaande vrouwen boven de 40, om nog maar te zwijgen van alle andere vrouwen, van welke leeftijd dan ook. Het was een trieste, zielige poging van een man om een'meisjesfilm' te schrijven en te regisseren, en hij faalde jammerlijk. Andy McDowell is om te beginnen al geen goede actrice, maar gezien het niet-bestaande 'plot' (ik vind het vreselijk om het zelfs maar een plot te noemen) in deze film, had ze geen schijn van kans. Er was geen sprake van karakterontwikkeling, geen enkele reden om sympathie of empathie te voelen voor een van de personages, en geen enkele poging om de film op enigerlei wijze realistisch of geloofwaardig te maken. is de obligate mannenfantasie van een aantrekkelijke heteroseksuele vrouw die plotseling besluit om het lesbisch zijn uit te proberen... ALSTUBLIEFT.<br />Niet alleen zou ik willen dat ik mijn geld terug kon krijgen voor de dvd, maar ik wil ook die 112 minuten van mijn leven terug. Wat een oplichterij.

De beoordeling hier is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Ik ben begaafd met deze film omdat hij zo'n grote premisse heeft, de vriendschap van drie vrouwen die worden bezoedeld door een van hen die verliefd wordt op een jongere man.<br />Intrigerend.<br />Niet! voeg ik er haastig aan toe. Deze vrouwen zijn allemaal in extreme karikaturen getekend, niet erg behulpzaam tegenover elkaar, samenzweerderig en erop uit om elkaar te gronde te richten.<br />Anna Chancellor en Imelda Staunton konden geen kwaad doen in mijn boek voordat ze dit zagen, maar hier krijgen ze een naargeestig script in handen gedrukt met de opdracht om de actie in evenwicht te brengen tussen slapstick en komedie, wat niet al te best werkt als de vrouwen stuk voor stuk bekende professionals in een kleine stad zijn. En voor intelligente vrouwen brengen ze een hele hoop tijd door met klagen over het gebrek aan mannen/seks/lust in hun leven. Ik vond dat er veel meer van gemaakt had kunnen worden als ze een fatsoenlijk script hadden gehad en meer spanning, de lesbische subplot ging nergens heen en die rokende/drankende vrouwen (alle drie in de veertig???) waren heel onrealistisch <0xE2><0x80><0x93> zelfs in de babyscène <0xE2><0x80><0x93> neuk de baby, geef me een sigaret!<br />Zoals ik al zei, zonde van de tijd.

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? 'The Crush' is een aardige romantische komedie voor de eerste tweederde van de tijd, aangezien het een Britse versie van 'Sex and the City' probeert te zijn.<br />Ik heb vooral genoten van de ommekeer van de jonge lekkere bink wiens personage weinig vlees op de botten heeft (nu ik erover nadenk, hebben we ook niet veel fysiek vlees van hem gezien en Kenny Doughty is de moeite van het zien waard).<br /><br />Ze maken in elk geval veel meer gebruik van jonge man/oudere vrouw dan van het tegenovergestelde in de versie van 'Sabrina' (geen enkele film vind ik leuk) of wat dat betreft bij de Douglas/Zeta-Jones of Dion/Svengali-bruiloft. <br />Om Andie MacDowell als ex-pat anderszins zijn welkome bekenden uit Britse drama's en komedies, zoals de bitse Anna Chancellor.<br />De plot kronkelt zich naar het einde toe erg deus ex machina. Maar pas toen de aftiteling aan het eind kwam, besefte ik wat er echt mis zou kunnen zijn. Net als in 'Sex and the City' is de schrijver/regisseur een man, hier Scot John McKay, die volgens mij eigenlijk een script wilde maken over drie homo's, waarschijnlijk over hoe ze naar buiten treden ten opzichte van hun geliefden en hun werk (de personages zijn een schooldirecteur, een politieman en een arts), wat een betere en interessantere film zou zijn geweest. De werktitel van de film was 'The Sad F*cker's Club', wat de overeenkomsten met de homoseksuele 'Broken Hearts Club' nog duidelijker zou maken.<br />(origineel geschreven: 4-6-2002)

Het antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Misschien was het een goede film geweest als hij iets interessanters had belicht dan alleen de buitenkant van een lesbische relatie, als dat de bedoeling van de film was geweest... het is heel voorspelbaar dat hij niet vermeldt dat de twee meisjes op de Russische groep t.a.t.u. lijken... toeval? Ik denk het niet. Er is niets origineels aan deze film om dat te ondersteunen, dus moesten ze iets gebruiken wat al beroemd is. Je kent het recept. De andere acteurs... tja, ik weet gewoon niet wat hun rol moet zijn. De meesten van hen zijn bekende mensen in Roemenië en ik moet erbij zeggen dat sommigen niet eens acteurs zijn (bv. Mihaela Radulescu). Een niet-bestaand complot maakt van de gelegenheid gebruik om grove taal te gebruiken om de mensen te choqueren... Liefdesverdriet... jammer... het idee was goed, maar... en ik houd mezelf ernstig voor dat ik geen commentaar moet leveren op de titel...

De recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Het verhaal klinkt goed, en als je het boek hebt gelezen, verwacht je waarschijnlijk een diepgaande en intense film die enig inzicht kan bieden in interessante en onvoldoende onderzochte menselijke relaties.<br />Het is waar dat het script dat probeert, en de regisseur dat probeert, maar de hoofdrollen falen jammerlijk. Maria's acteerwerk is zo droog dat er geen enkel gevoel in zit, en haar meest intense momenten lijken bijna komisch. Soms lijkt ze nerveus vanwege de camera. Haar enige echte gevoelsscène is tegen het eind, wanneer ze door haar vriendin wordt gedumpt.<br />Ioana lijkt nog gespannener dan Maria, en erger nog, ze lijkt helemaal niet natuurlijk. Maria had die houding, ook al werd die kunstmatig naar voren gebracht, maar ze had hem en haar personage kreeg enige geloofwaardigheid. En om het nog erger te maken: we hebben geen inzicht in haar: waar komt ze vandaan, hoe kwam ze in de lesbische relatie terecht, hoe ontwikkelde de relatie zich? We krijgen maar een paar stukjes van haar ouders en hun relatie lijkt er gewoon te 'zijn': hij heeft een inhoud en en einde, maar geen begin. Net als haar partner Maria heeft ze maar één echt ontroerende scène, de scène waarin ze Maria's personage Kiki dumpt. <br /><0x3E> Tudor is de enige in deze film (afgezien van de hospita, die geweldig acteert) die enig acteertalent weet te tonen. Hij heeft de houding van zijn personage en die past bij hem. Slechts een of twee keer lijkt hij te aarzelen (de scène bij het eten van zijn ouders probeert hij duidelijk te maken terwijl dat helemaal niet nodig was).<br /><0x3E> Ik vind het een prachtig verhaal, Tudor Chirila is oké, de hospita acteert zelfs en Puya brengt zijn paar regels stijlvol, maar dat maakt de film niet beter. Jammer, de hele setting had veel potentieel en de Roemeense cinematografie had wel een film over dit thema kunnen gebruiken. Vreemd genoeg lijkt de incestueuze relatie tussen broer en zus geloofwaardiger dan de niet-achtergrond niet-gevoelde (nou ja, Maria's gesproken intermezzo's zijn een aardige poging in die richting) lesbische relatie van Maria en Ioana. Het spijt me dat ik geld heb uitgegeven aan een kaartje, ik had het liever vanuit mijn comfortabele kamer bekeken.

Het antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Dit is een film die uitsluitend op het enigszins controversiële beeld van incest en lesbisch gedrag is gebaseerd. Dat is alles. De dialogen zijn pathetisch en de sensualiteit van de'seksscènes' is absoluut afwezig. Het acteerwerk en de dialogen zijn meer geschikt voor middelbare scholieren, maar het onderwerp is bedoeld voor volwassen publiek. Het is een laffe, oppervlakkige film. Hij had veel beter kunnen zijn als hij een verhaal en meer drama had gehad. Aha, en dan nog iets: waarom worden innerlijke monologen zo overdreven gebruikt? Daardoor lijkt hij zo goedkoop. Al met al een g<0xC3><0xAA>nante film voor de Roemeense cinema, maar ook voor het volwassen publiek dat hem probeert te zien. Ik weet dat de middelen schaars zijn, maar dat is niet altijd een excuus voor een slappe film zoals deze. En begin alsjeblieft een paar goede acteurs in je films te gebruiken en hou op ze te recyclen van muzikanten (Tudor Chirila) <0xE2><0x80><0x93> ze kunnen niet acteren!

Deze recensie is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik lijk niet zozeer op _Love Sick_ als wel op het beeld dat ik ervan heb. Ten slotte toonde de film de seksuele relatie van Alex, kik en Sandu, hun driehoeksliefde vol intensiteit, frustratie en jaloezie. Eindelijk werd Alex wakker en besefte hij dat ze geen resultaat en toekomst zouden hebben. Het einde was triest.<br />De regisseur Tudor Giurgiu was op zondag 12.00 uur op 10 september 2006 in het AMC-theater, waar we samen naar de film keken. Na de film vertelde hij het publiek dat het doel van het maken van deze film, die de seksuele relatie van de Roemenen tot uiting zou brengen, nogal ingewikkeld was.<br />In mijn optiek is het seksuele leven altijd ingewikkeld, ik voel geen bijzondere indruk of uitwerking van de film. De liefdesgeschiedenis van Alex en Kiki, en van Kiki en haar broer Sandu, was een soort buurtverhaal.<br />De twee voornaamste redenen waarom ik deze film niet leuk vind, zijn ten eerste dat de film ons niet vertelde hoe ze verliefd op elkaar werden. Het klinkt alsof nadat Alex in het gebouw is gaan wonen waar Kiki woonde, twee meisjes verliefd worden. Dat slaat helemaal nergens op. Dat een meisje verliefd zou worden op een ander meisje in plaats van op een man. Te veel fragmenten, je moet die verhalen in gedachten met elkaar in verband brengen. Ten tweede had de hele film geen scène waarin Alex en Kik geslachtsgemeenschap met elkaar hadden, daar zat ik op te wachten. Maar sommige onderdelen waren toch wel aanbevelenswaardig. Het 'oor piercing' was best interessant. Alex was bereid de pijn van oor piercing te verdragen om van Kurks liefde te kunnen genieten. Dat was een ontroerend tafereel dat je een idee gaf van hun liefde. En het tafereel waarop ze op het voetbalveld lagen, het gesprek waarin hun liefde werd uitgedrukt, was ook oprecht en hartstochtelijk.

Deze recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Ik lijk niet zozeer op _Love Sick_ als wel op het beeld dat ik ervan heb. Ten slotte toonde de film de seksuele relatie van Alex, kik en Sandu, hun driehoeksliefde vol intensiteit, frustratie en jaloezie. Eindelijk werd Alex wakker en besefte hij dat ze geen resultaat en toekomst zouden hebben. Het einde was triest.<br />De regisseur Tudor Giurgiu was op zondag 12.00 uur op 10 september 2006 in het AMC-theater, waar we samen naar de film keken. Na de film vertelde hij het publiek dat het doel van het maken van deze film, die de seksuele relatie van de Roemenen tot uiting zou brengen, nogal ingewikkeld was.<br />In mijn optiek is het seksuele leven altijd ingewikkeld, ik voel geen bijzondere indruk of uitwerking van de film. De liefdesgeschiedenis van Alex en Kiki, en van Kiki en haar broer Sandu, was een soort buurtverhaal.<br />De twee voornaamste redenen waarom ik deze film niet leuk vind, zijn ten eerste dat de film ons niet vertelde hoe ze verliefd op elkaar werden. Het klinkt alsof nadat Alex in het gebouw is gaan wonen waar Kiki woonde, twee meisjes verliefd worden. Dat slaat helemaal nergens op. Dat een meisje verliefd zou worden op een ander meisje in plaats van op een man. Te veel fragmenten, je moet die verhalen in gedachten met elkaar in verband brengen. Ten tweede had de hele film geen scène waarin Alex en Kik geslachtsgemeenschap met elkaar hadden, daar zat ik op te wachten. Maar sommige onderdelen waren toch wel aanbevelenswaardig. Het 'oor piercing' was best interessant. Alex was bereid de pijn van oor piercing te verdragen om van Kurks liefde te kunnen genieten. Dat was een ontroerend tafereel dat je een idee gaf van hun liefde. En het tafereel waarop ze op het voetbalveld lagen, het gesprek waarin hun liefde werd uitgedrukt, was ook oprecht en hartstochtelijk.

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Gezien het feit dat deze film een serieuze en zeer succesvolle lanceringscampagne heeft gehad, had ik verwacht dat er iets was wat de moeite waard was... Vanaf de openingsscène (waarin de twee broers elkaar'sensueel' strelen terwijl ze naakt in bed liggen) gaat het snel omlaag... niets om de aandacht te trekken, niets wat de aandacht afleidt van de hele plot, niets wat de aandacht afleidt van het acteerwerk (een paar kleine uitzonderingen, maar kunstmatigheid is op zijn best). Incest en lesbisch gedrag zijn veelbelovende thema's, maar het script analyseert geen van beide diepgaand (al zou een mogelijk excuus van de makers, die zeggen dat ze een subtiele film wilden maken, hilarisch zijn, tenzij subtiel en oppervlakkig hetzelfde betekent...) geen interessante scènes opleveren voor de al te nieuwsgierige kijkers... Op dit moment had dat een deel van de film kunnen redden... dus u kunt zich voorstellen hoe slecht de film is. Er zouden nog veel meer dingen gezegd kunnen worden... maar kijkt u zelf alstublieft naar de film... Ik ben een egoïst en ik zou graag willen dat zo veel mogelijk mensen een deel van hun leven verspillen... net als ik heb gedaan.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Ja, het had inderdaad een goede film kunnen zijn. Een liefdesliedje (sorry voor de dichterlijke vrijheid, maar het is geen driehoek!), een interessant verhaal, helaas slecht verteld. Het beeld is soms vreemd, soms goed, het beeld ziet er overvol en bijziend uit. Het geluid moet beter (dat is meestal zo in Roemeense films), de licht- en kleurenfilters zijn soms slecht gekozen. De soundtrack is kort en helpt niet bij de actie. Wat het acteren betreft... Sorry, maar de beste actrice is de hospita. De anderen spelen onvolwassen en kunnen de kijker niet overtuigen. Het acteren is poëtisch als het realistisch zou moeten zijn, en realistisch als het poëtisch zou moeten zijn. Het is een film voor volwassenen, verteld door de kinderen. Alleen lastig als je extreem nieuwsgierig bent.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Dichter bij de werkelijkheid en met meer diepgang dan 'Breakdance' is 'Beat Street' van Stan Lathan nog steeds een tamelijk saaie vertoning. Ook deze film profiteert alleen maar van de 'breaking' rage, maar we krijgen tenminste een beetje vermaak van de plot, die gaat over de levens van drie jonge vrienden en een jongere broer, die alle drie opgroeien in Queens, New York. Elk van hen heeft zijn eigen, unieke talent. De een is een ritselaar, de ander een d.j., weer een ander een kunstenaar die 'burners' creëert, terwijl de kleine 'broer' Lee een hete 'hip hop'-danser is.<br />Lathan is echter niet in staat om echt belangstelling te wekken voor het verhaal, en zijn jonge acteurs worstelen eveneens met hun karakters. Daarom is het bijna geheel aan de funky muziek en de 'frisse' dans te danken dat de film het redt.<br />De choreografie is weer scherp voor zowel de club als de straatscènes, maar dit alleen is niet genoeg om 'Beat Street' tot grotere hoogten te tillen. Jammer genoeg wordt de film pas laat echt spectaculair, nadat er nog een sprankje hoop was dat het interessant zou worden.<br /><br />Zondag 25 augustus 1996 - Video.

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Hilarisch voor de hand liggend 'drama' over een stel middelbare scholieren (denk ik) die dol zijn op non-stop hiphop, breakdance, graffiti en proberen dj te worden in de Roxy of zoiets. Eerlijk gezegd verveelde ik me zo dat ik het vergat! Zelfs mensen die van muziek houden, zijn het erover eens dat deze film vreselijk geacteerd is en <0xE2><0x80><0x93> als drama <0xE2><0x80><0x93> hopeloos heeft gefaald. We worden verondersteld die kinderen aardig en aardig te vinden. Ik vond ze saai en saai. Degene aan wie ik echt een hekel had, was Ramon. Hij doet graffiti in metrotreinen en dat wordt als geweldig beschouwd. Pardon? Hij beklad openbare eigendommen die helemaal niet van hem zijn. En ook die "geweldige" kinderen tappen af van de stad.' Ik denk dat ze het leuk vinden om een stel wetsovertreders te vinden die lief en leuk zijn.<br />Ik zou dat alles kunnen vergeven als de muziek goed was, maar ik heb een hekel aan hip-hop. De liedjes waren <0xE2><0x80><0x93> op z'n best <0xE2><0x80><0x93> middelmatig en ze waren non-stop! Ze zijn ALLEMAAL OP! Het kwam zo ver dat ik de vele eindeloze muzieknummers doorspoelde. (Als je de muziek wegknipt heb je een film van 30 minuten <0xE2><0x80><0x93> misschien). Er zijn een paar fantasierijke nummers <0xE2><0x80><0x93> de danswedstrijd in de metro, een echt grappig kerstnummer en de klimopshow. Als je van hip-hop houdt is dit je film. Maar als je op zoek bent naar een goed drama <0xE2><0x80><0x93> laat maar zitten. Hoe heeft dit een PG-classificatie gekregen? Er zit een ongelooflijke hoeveelheid gevloek in.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Misschien moet je het niet met elkaar vergelijken, maar _Wild Style_ en _Style Wars_ zijn originele Hip Hop-films. In Beat Street draaien veel originele artiesten van de vroege Hip Hop, maar ze hebben duidelijk te horen gekregen dat dit wel eens hun grote doorbraak zou kunnen zijn, voor sommigen was dat natuurlijk ook zo, en dat is mooi. Maar als je dit ziet als originele Hip Hop-cultuur, dan heb je het mis. Het is te veel geproduceerd en heeft een Hollywood-sausje. Kijk liever naar de eerste twee films die ik noemde. Die hebben de knusheid overgebracht die het leven in het getto met zich meebrengt. Ja, de waardering voor deze film is laag, maar de recensies zijn meestal positief of zelfs jubelend. Dat komt waarschijnlijk omdat, hoewel het verhaal, het acteerwerk, de dialogen en de invalshoek allemaal vreselijk zijn, de muziek en het dansen juist zijn wat de mensen er zo leuk aan vinden. Ikzelf ben dol op het dansen, maar in die tijd dacht ik dat elektro de dood van Hip Hop was (ik was zo blij toen rond '86 een nieuwe generatie klassieke Hip Hop-artiesten verscheen, zoals Krs One, Public Enemy, Ultramagnetic Mc's, Jungle Brothers, Bizmarkie om er maar een paar te noemen), en ik hou nog steeds niet van de meeste beats in deze film en daarom bevalt het me niet. Ik bedoel, Wild Style heeft niet echt een verhaal, maar de muziek daar is geweldig en authentiek. Natuurlijk zijn smaken verschillend en dat is...' Maar wat mij betreft is deze film waardeloos, afgezien van de pauzedansen en een deel van de muziek, dus ik kan hem niet hoger dan een 4 van de 10 geven.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Nadat Chachi zich bij de cast had gevoegd, kon ik Happy Days niet meer zien, dus ik wist dat ik in de problemen zat toen de beste scène van de film die van Scott Baio was (een skateboardersscène!). Jodie Foster in haar eerste 'volwassen' rol speelt haar gebruikelijke professionele rol, maar dat is geen excuus voor deze saaie rotzooi. Twee uur uit mijn leven die ik nooit meer terug zal krijgen! Geen opvallende personages, een ongelooflijke verhaallijn, dubieuze montage en afgrijselijke cinematografie, maar het ergste van alles was dat het me niets kon schelen. Het verhaal van Californische tieners in de jaren zeventig, waar de kinderen een ellendig leven leiden en al hun ouders idioten zijn. Verspil je tijd niet met het kijken naar deze afschuwelijke film.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Verschrikkelijke film met overal stukjes van de Ramones. Jouw minder dan gemiddelde komedie uit 1970/1980 van de coole jongelui die met een grillig plan de school overnemen. Deze film is verschrikkelijk. De plot bestaat uit een meisje dat van de Ramones houdt en een school die zich verzet tegen hun onderdrukkende bestuur. Vergeet deze film en kijk naar iets als Wild Zero met in de hoofdrol Guitar Wolf als je een onderhoudende B-film wilt. Vreselijk acteerwerk, verschrikkelijk boek, vreselijke plot met het stempel van goedkeuring van de Ramones die waarschijnlijk snel geld nodig hadden en dus ja zeiden tegen deze film. Dat is het enige logische wat ik kan bedenken omdat deze film de mist in gaat.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Deze film is een Ramones-concert van 90 minuten met korte perioden van stompzinnigheid en absolute verveling. Wat is dit eigenlijk voor middelbare school?<br />Tenzij je een grote Ramones-fan bent, moet je n<0xC3><0xAD>ét, en ik herhaal: n<0xC3><0xAD>ét je tijd verdoen, zoals ik heb gedaan. Dit is van het begin tot het eind totaal niet om aan te zien. Deze film zou Ramone Fever moeten heten. Iedereen lijkt in deze film op hen gesteld te zijn. Er is geen plot in deze film te vinden. Wat tienerkomedies betreft, ben je hier aan het eind van je Latijn.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Ik heb deze film alleen maar 2 sterren gegeven omdat Dominic Monaghan zowaar moeite deed in zijn acteerwerk. Al het andere aan deze film is uiterst amateuristisch. Alles wat te maken heeft met de regie van deze film, is zeer slecht uitgevoerd. Niet alleen moet de regisseur nog eens goed nadenken over wat ze met haar leven wil, maar misschien moet ze ook nog een paar films bekijken. Aangezien Dominic Monaghan een zeer geloofwaardige acteur is, maakt het feit dat hij in een film van dit kaliber is opgenomen, dat hij er vreselijk uitziet. Wie de 'acteur' ook was die Jacks beste vriend speelde, hij had nooit voor de camera moeten verschijnen. Ik had niet veel verwacht van zo'n kleine film, maar misschien moest er wat meer tijd en moeite worden gestoken in de personages en hun omgeving. Verspil je tijd of je geld niet aan deze film (zoals ik heb gedaan) je zult diep teleurgesteld zijn.

Deze recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Ik greep de kans om deze film ononderbroken en ononderbroken te bekijken met beide handen aan, want ik herinnerde me de _rapes_ en de _raves_ ervoor. Maar waar de film op het punt leek te staan echt angstaanjagend te worden, trok hij zich terug en ging ergens anders heen. Het druipende water door het hele huis, de zwarte regen, de profetische dromen, de verkeerde afslag in de ongezuiverde rioolgrond, het werd allemaal weggelaten voordat het tot een gil kon uitgroeien.<br />Wat een teleurstelling. Chamberlains bijna uitdrukkingsloze masker van een gezicht bood weinig anders dan verward ongeloof, iets wat ik naarmate de film vorderde merkte te spiegelen. Wat een griezelig aboriginalgezang had kunnen zijn en instrumenten op de achtergrond waren in plaats daarvan een kakofonie die kennelijk was bedoeld om doodsangst in je hoofd te slaan. De ideeën dat moderne mensen oude goden kunnen belichamen, dat de Aboriginals geloven dat roodharige blanken de eerste priesters waren, en dat veel andere mogelijkheden meer worden doorgegeven als een boodschappenlijstje dan als een hint naar een andere dimensie (Droomtijd).<br />In de laatste scène was het me niet duidelijk wat de regisseur me probeerde te vertellen. Is er een grote golf? Nou en? Hoe groot? Een tsunami? Ja, oké. Dat is verwoestend, maar niet apocalyptisch. Is het het einde van de wereld? Van een golf? De laatste golf? Dat moet dan wel een verdomd grote golf zijn. Waarom? Het lijkt erop dat de golf is verdwenen, want de schaduw die door de golf op Burtons gezicht was geworpen, is verdwenen. Was het alleen Burtons apocalyps? Verdorie, dat gebeurt elke dag met mensen die hun zelfbeheersing verliezen. Als het alleen om hem ging, was het niet van belang.<br />De meest angstaanjagende scène, die de beste indicatie geeft van Weirs mogelijkheden, heeft zich afgespeeld in Charlies appartement, waar Burton naartoe is gegaan om de oude man te confronteren met het feit dat hij Burtons vrouw bang heeft gemaakt. Charlie blijft hem maar vragen: 'Wie ben je?' en na een tijdje wordt het echt verontrustend. Helaas heeft de film dat voorbeeld nooit gevolgd.

Het antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? De perfecte moord wordt verijdeld als een vrouw (gespeeld door Mary Ellen Trainor, ooit de vrouw van regisseur Robert Zemeckis, die deze episode regisseerde), die haar man met een pook vermoordt, de pech heeft bezoek te krijgen als ze op het punt staat het lichaam naar buiten te brengen. Het is een ontsnapte krankzinnige gek in een kerstmanpak (gespeeld door een slinkse, afzichtelijke Larry Drake). Ze vecht voor haar leven terwijl ze een manier probeert te vinden om het lijk van haar man te verbergen. Ze besluit een bijl te gebruiken als ze de Kerstman-moordenaar heeft uitgeschakeld, die verschillende kansen mist om het hoofd van de vrouw af te hakken, om de moordenaar de moord op haar man in de schoenen te schuiven. 's dochter, terwijl ze wanhopig probeert zichzelf te bevrijden om het kind te redden.<br />Deze aflevering van _TALES OF THE CRYPT_ recyclet vermoeid materiaal over het oude 'Santa vermoordt de Kerstman'-thema, maar voegt er ook de vaak-gebruik-(voeg er misselijkmakend) vrouw-vermoordt-haar-echtgenoot-voor-een-man-waardoor-ze-een-man-heeft-bedonderd-routine aan toe. Het is in feite Trainor die een manier probeert te vinden om te voorkomen dat ze wordt betrapt met een lijk dat ze vermoordt

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Nou, zoals Goethe eens zei, het heeft eigenlijk geen zin om te proberen een negatief oordeel uit te spreken dat objectief wil zijn over "iets dat een groot effect heeft gehad". "La Maman et La Putain" is ongetwijfeld de geschiedenis ingegaan als een invloed op een groot deel van wat er in de afgelopen dertig jaar in Frankrijk en elders is gedaan, en niemand die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de film zou ervan moeten worden weerhouden ernaar te kijken. Maar om een zuiver subjectief oordeel uit te spreken, voel ik me gedwongen het oneens te zijn met bijna alle andere recensies die hier zijn geplaatst en tegen de mensen te zeggen: "Kijk er niet naar; het is een verspilling van uren van uw tijd die u alleen maar een misselijk en boos gevoel zal geven." Het betekent niet 'ziek en boos' over 'de toestand van de mens' of iets dergelijks algemeens en dieps, want dat is precies de zin die de meeste critici hebben overgenomen in hun overdreven loftuitingen over de film <0xE2><0x80><0x93> 'een beproeving om naar te kijken in zijn meedogenloze ontleding van onze emotionele lafheid en wreedheid' enzovoort <0xE2><0x80><0x93> en als de film er echt in slaagde om een universeel of zelfs maar algemeen relevante boodschap van dit soort over te brengen, dan zou de regisseur goede redenen hebben om tevreden te zijn met zichzelf, hoe pessimistisch zijn conclusies ook mogen zijn. Mijn probleem met de film is eerder dat ik deze urenlange opname van lege ijdelheid en kleinzielig verraad niet zie als gerechtvaardigd of geëxcuseerd door een GENERaal relevante boodschap. Alle drie de hoofdpersonen zijn moreel zeer onaantrekkelijke mensen: Alexandre in de grootste mate, natuurlijk, omdat we hem het meest zien en omdat hij zelden langer dan dertig seconden zijn mond houdt; Marie misschien in de minste mate, omdat we haar het minst zien. Alexandre's geaffecteerde en pretentieuze monologen hebben natuurlijk een zekere amusementswaarde, maar die amusementswaarde neemt af naarmate duidelijker wordt dat Jean-Pierre Léaud hoogstwaarschijnlijk niet eens acteert en dat met absurde opmerkingen als 'un homme beau comme un film de Nicholas Ray'. Hij imiteerde in feite woord voor woord meningen die als authentiek en diepzinnig werden aanvaard door het milieu waarin hij, samen met de regisseur Eustache, ongeveer tien jaar had geleefd toen de film werd gemaakt. Ik neem aan dat als de toon van meedogenloze oppervlakkigheid en trivialiteit gedurende 100% van de film was aangehouden, hij had kunnen werken als een lange sardonische komedie over een bijzonder oppervlakkig, waardeloos en verachtelijk milieu van na 1968. Wat deze kijker echter in elk geval buitengewoon boos maakte op de regisseur, was het feit dat hij ten minste één lange scène aan Alexandre en Veronika had toegekend, waarin duidelijk van ons werd verwacht dat we ons in hen konden inleven en voor hen konden voelen alsof ze een moreel universum met ons deelden. Als een man ongestraft in de flat kan wonen en beweren dat hij van een vrouw houdt, met een andere vrouw naar bed kan gaan (voornamelijk in deze flat) en door Parijs kan rennen met het voorstel aan een derde om met haar te trouwen, nou, dan kan ik hem het beste wensen in de wereld die hij voor zichzelf heeft gecreëerd. Het enige wat je in je geweten kunt aanrichten, is luisteren naar sentimentele monologen van hem waarin hij spreekt over zijn 'angst' en zijn 'wanhoop'. Hetzelfde geldt dubbel voor de nog verachtelijker Veronika, die we dronken het appartement en zelfs het bed dat Marie en Alexandre delen zien binnenstormen en die zich daar gedraagt met een infantiele inconsequentie die gelijkstaat aan de meest wrede en harteloze wreedheid. Het probleem is echter dat de regisseur er duidelijk van overtuigd is <0xE2><0x80><0x93> en kennelijk is hij erin geslaagd om generaties van critici te overtuigen <0xE2><0x80><0x93> dat Alexander, Veronika en Marie op de een of andere manier representatief zijn voor mensen in het algemeen en voor de grenzen van de emotionele capaciteiten van mensen in het bijzonder. Dit laatste idee is echter aperte en beledigende onzin. Er kan inderdaad sprake zijn van een inherente feilbaarheid en neiging tot tragedie in menselijke betrekkingen in het algemeen en in seksuele betrekkingen in het bijzonder. Maar de aard en graad van deze feilbaarheid en neiging tot tragedie kunnen slechts mogelijk worden bepaald door mensen die een oprechte en serieuze poging doen om dergelijke betrekkingen tot stand te brengen. Er is beslist geen filmisch of literair genie voor nodig om ons te vertellen dat een man die zich gedraagt als Alexandre uiteindelijk gehaat, ellendig en alleen zal eindigen, of dat vrouwen die erop staan liefde van een man als Alexandre te verwachten, teleurgesteld en verbitterd zullen eindigen. We zijn historisch gezien geïnteresseerd in wat in een bepaald Parijs milieu van na 1968 doorging voor cultuur en menselijke interactie, en dat was helaas niet beperkt tot alleen maar een paar bijzonder asociale types als deze. Maar maak alstublieft niet de fout te geloven dat wat hier wordt vastgelegd in het algemeen relevant is voor de mensheid zoals een film van Jean Renoir of Martin Scorsese dat zou kunnen zijn.

Het antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Dat is niet het geluid van bijen, dat is het effect van het kijken naar deze extreem lange, extreem saaie, slecht geacteerde film. Ik zal nooit weten hoe ik het 31<0xE2><0x81><0x84>2 uur heb volgehouden zonder in slaap te vallen. De plot is simpel... 3 door en door onsympathieke idioten die 31<0xE2><0x81><0x84>2 uur over seks praten. En jij dacht dat Rohmer dodelijk was. Dit is nog erger, als dat al mogelijk is. Ik moet wel een masochist zijn als ik deze hele film kan zien zonder hem uit te zetten... of iemand te vermoorden.

Het antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Iberia is leuk om op tv te zien. Maar waarom zou je dit op een zilverkleurig scherm zien? Veel dans en muziek. Als je van klassieke muziek of moderne dans houdt, zou dit je datefilm kunnen zijn. Maar verder is een half uur gewoon te lang. Als je graag goed dansen op een zilverkleurig scherm wilt zien, kun je beter naar een Bollywood-film gaan. Ze weten hoe ze adem-dansen moeten combineren met een lange film. Regisseur Carlos Saura weet uit ervaring hoe hij moet dansen. En van tijd tot tijd ziet het er echt goed uit, maar als de film een half uur duurt, moet hij in elk geval voor het grootste deel van de tijd interessant zijn. Er zijn veel soorten kunst niet alles is groter dan het leven en deze film is niet te groot.

De beoordeling hier is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Dat de recensenten deze film goed vonden, verbaast me. De plot is een warboel. De personages zijn houterig. Michael Bowen besteedt het grootste deel van de film aan het bespioneren van de andere personages en het verkeerd inschatten van hen allemaal. Niemand heeft ook maar een greintje vergevingsgezindheid of interesse. Dit is geen zenuwslopend werk. Het is niet fantasievol. Het is niet ironisch. Het is niet slim. Er is niets rechttoe rechtaan aan dit saaie werk. Dat er een gemiste bioscoopuitgave in zit, is geen verrassing. Dat 'This Network' het uitzendt, doet daar niets aan af. Ik raad je ten zeerste aan om naar een herhaling van de Garden Smart-show op PBS te kijken, of zelfs een goede informatieve serie als je dit soort ellende op de late avond op televisie tegenkomt. Als je het op de televisie ziet, maak dan een lange wandeling. Zelfs als je in de smog loopt, zul je je beter voelen als je deze ellende niet hebt meegemaakt. Het leven is kort. Deze film is lang.

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Dit is een verschrikkelijke film, een verschrikkelijke plot, een slechte opbouw en een onzinnig einde. Ook slechte acteerprestaties, behalve van Clancy Brown, die hier misdadig weinig wordt gebruikt, en van Michael Pollard. Het kijken naar deze film was het vagevuur <0xE2><0x80><0x93> je doet het om genoeg karma van een slechte film kwijt te raken om verderop in de film een goede film te zien.<br />De film gaat over een vader en zoon die eruitzien alsof ze onmogelijk familie van elkaar kunnen zijn. Het deel van de mannelijke hoofdrol is niet goed geschreven en lijkt in deze rol oncharismatisch. Je kunt zien dat de plot van een kilometer afstand te volgen is. De handelingen van de vrouwelijke hoofdrol en die van haar broer, de agent, zijn ook niet logisch. Dus een belangrijke actie van haar kant aan het eind van de film heeft geen zin voor het script.

Het antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Burt Kennedy was vroeger een heel goede regisseur, maar dat zou je nooit zeggen als je deze rommelige troep ziet. Niet alleen ziet deze film er goedkoop uit, hij is ook goedkoop <0xE2><0x80><0x93> de meeste gevechtsscènes zijn geschrapt uit de veel betere 'The Last Command' uit 1955, en de beelden, die 32 jaar geleden zijn opgenomen, zien er eigentijdser uit dan alles in deze film. De paar actiescènes die voor deze film zijn opgenomen, zijn ongeorganiseerd, verward en incompetent, en zien er net zo sjofel uit als de rest van de film. Dit ziet eruit en voelt aan als een slechte studentenfilm (en het budget leek niet veel meer te zijn). Het beweegt als stroop, het acteerwerk is voor het merendeel over-the-top of onder-the-top comateus <0xE2><0x80><0x93> hoewel Raul Julia er beter vanaf komt dan de rest van de cast <0xE2><0x80><0x93> en het zit tjokvol irritante historische onnauwkeurigheden. Bovendien is het veel te lang. Als je een saaie film wilt maken, doe het dan in een uur of zo en maak er een eind aan <0xE2><0x80><0x93> niet in drie uur, zoals deze. Als je een goede film over de Alamo wilt zien, moet je de versie uit 1960 van John Wayne bekijken, of zelfs de film uit 1955 waaruit deze film zijn actiescènes heeft gestolen. Het is moeilijk te geloven dat er zes producenten voor nodig waren om zo'n waardeloze film te maken.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Hoewel het een geweldige western van James Arness was, is deze film als de slechtste Alamo-film die ooit is gemaakt, naar de kelder gegaan. Het verhaal was verschrikkelijk, de hele film door was het onnauwkeurig, en dan ook nog regelrechte onwaarheden! De continuïteit werd naar alle kanten geworpen. Kan iemand de volgorde van de kanonnen volgen? De Mexicanen waren zo stom om kanonnen af te vuren die duidelijk nog modder en laadstokken uit de buizen staken. Kom op! En dan die belachelijke hoed van Brian Keith! Een chiquer type moet weg zijn geweest of zoiets. Of gewoon niet goed bij zijn hoofd!

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Deze film vertoont op veel fronten gebreken. Net als veel andere films die eraan vooraf zijn gegaan, gaat hij meer over de mythologie van de Alamo dan over de geschiedenis ervan. De productie is slecht, en over het geheel genomen wekt hij de indruk van een liefdadigheidsproject voor een heleboel acteurs die anders misschien aan Hollywood Squares hadden moeten werken. Dit was voor mij de grootste tekortkoming <0xE2><0x80><0x93> ik ken de leeftijden en de algemene persoonlijkheid van de echte Alamo-helden en het bejaarde ensemble van tv-acteurs dat is uitgekozen om hen te spelen, laat nooit een spoor van geloofwaardigheid toe.<br />Als geboren en getogen Texaan ben ik opgegroeid met de mythologie. Later leerde ik meer over de geschiedenis. Ik kan van beide kanten wel begrip opbrengen voor een fatsoenlijke productie (al geef ik de voorkeur aan meer historische accuratesse), maar dit gaf me geen kans om ervan te genieten. Zelfs de versies van John Wayne en Fess Parker hadden meer leven in de brouwerij gebracht dan deze flegmatieke troep, terwijl ze maar iets minder accuraat waren.<br />Heel teleurstellend <0xE2><0x80><0x93> vermijd het.

De beoordeling hier is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? Langzaam en doorspekt met onnauwkeurigheden. Ondanks al zijn tekortkomingen is dit nog steeds een interessant verslag van het beroemde en heldhaftige beleg van de Alamo tijdens de Texaanse strijd voor onafhankelijkheid van Mexico. James Arness als Jim Bowie. Brian Keith als Davy Crockett. Alec Baldwin als generaal Travis. Raul Julia als generaal Santa Anna. In dit tv-project spelen ook David Ogden Stiers, Kathleen York en Jim Metzler een rol. Heel goede, originele muziek van Peter Bernstein.

De recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Deze film, The Alamo: Thirteen Days to Glory, is volslagen waardeloos. De acteerprestaties zijn afschuwelijk, hij is veel te vaderlandslievend, en de historische accuratesse is niet altijd op zijn best (historici zouden hun handen dichtknijpen). Hij heeft een paar goede momenten, maar niet genoeg om de aandacht vast te houden, want hij is veel te lang.

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Het verhaal van Norman Maclean is een meesterwerk; Redfords film is middelmatig. Hij voegt er banale scènes aan toe van de gebroeders Maclean die een waterval beklimmen en met elkaar uitgaan in een sjofele bar, waar in het verhaal zelfs niet op werd gezinspeeld. Brad Pitt, die de charismatische Paul Maclean probeert te spelen, een genie in de buitenlucht, blijkt óf lachwekkend óf deprimerend te zijn, afhankelijk van wat het oorspronkelijke verhaal voor je betekende. Sommige scènes die eruit springen zijn prachtig. Ook Tom Skerritt als de vader en Craig Sheffer als Norman zijn sterk en mannelijk, zoals mannen vroeger werden geacht te zijn. Geen van de vrouwen maakt indruk in de film, wat jammer is, want Maclean hield van de vrouwen in zijn verhaal en maakte dat duidelijk, poëtisch zelfs.

Deze recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Het enige goede aan deze film is de prachtige omgeving. Deze film was lang en saai. De dominee had van de kansel moeten afdalen op het moment dat zijn zoon Paul van de leer afdwaalde die hij verkondigde. Hoe vaak kunnen zijn jongens de naam des Heren ijdel gebruiken in deze film, met hun presbyteriaanse achtergrond? Het klopt niet. Ik wou dat Paul bij het allereerste begin zonder boot de rivier was afgedreven om ons het dwaze, zelfgenoegzame, egoïstische verhaal van Paul (Brad Pitt) te besparen. Dus Norm wordt leraar en Paul wordt een dwangmatige gokker die Norm wil redden, maar wat dan nog? Het is erg oninteressant. We zien hoe de bevooroordeelde blanken door Paul worden getrotseerd vanwege zijn Amerikaanse moeder. Dat was het enige deel dat enige belangstelling wekte en dat misschien had kunnen uitgroeien tot een echte 'wilde western'. Wat we alleen zien is een slaperig stadje waar de zoons van twee dominees niets anders te doen hebben dan 1. Norm zit achter een lamme vriendin aan en zorgt voor haar familie en 2. Paul verzint stomme verhalen in de krantenwinkel terwijl hij op zijn hoofd krabt en een heleboel slokken neemt en een heleboel vliegen verschalkt.

Gegeven de recensie, mijn antwoord is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Om niet in Montana te wonen en zeker niet aan het eind van de 19e eeuw.<br />'Er stroomt een rivier door' is beslist een goed gemaakte film vanuit een theatraal standpunt. Prachtige landschappen, Redford die zich goed gedraagt.<br />Helaas is het verhaal slecht (als er al een verhaal is).<br />Ik had medelijden met de verteller/schrijver, die net zo'n droog, bekrompen personage is als zijn vader, een predikant. Hij wordt gedreven, niet gedreven door zijn eigen leven, en moet toezien hoe zijn broer, die ook gevangenzit in het kleine stadje, zijn leven verliest. De schrijver komt zelfs niet in de buurt van het begrip van zijn broer. Het enige wat er is, is vliegvissen, waar hij als een oude man de stijl van zijn vader navolgt.<br />Het einde is niet verbazingwekkend, het is van het begin af aan voorspelbaar.<br />Beslist geen must-see (3/10)<br /><br /><0x3E>

Het antwoord is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik heb altijd gevonden dat een goede film een plot moet hebben. In deze film ontbrak er een, en ik vind dat hij met een plot effectiever zou zijn geweest. Dat werd nog erger gemaakt door het feit dat het een eeuwigheid leek te duren; ik wilde dolgraag dat er een eind aan kwam. Maar ik merkte alleen dat de film maar 123 minuten duurde; het leek wel vier uur. Niet alleen was er geen plot, maar de film had ook geen opvallende conflicten. Het is niet de slechtste film die ik ooit heb gezien, maar ik zei altijd dat hij dat wel was tot ik The Fast And The Furious zag. Dus denk niet dat deze recensie van mij afkomstig is van iemand die alleen maar actie nodig heeft. Eigenlijk heb ik vandaag de dag een hekel aan de meeste actiefilms buitenshuis; het is alleen dat deze film helemaal aan de andere kant van het spectrum zit. Er gebeurt niet veel in deze film. Maar de omgeving en de kostuums waren mooi.

Deze recensie is negatief.

Met wat voor sentiment zou je deze recensie beoordelen? Deze film heeft een prachtig landschap. Helaas heeft hij geen plot. Om een plot te hebben, moet er een tegenstrijdigheid zijn. Die was er in deze film niet. Hij heeft twee uur lang een prachtig landschap geschilderd en heeft er geen enkele activiteit in weten te leggen. De film probeert artistiek te zijn, maar besteedt geen aandacht aan de grondbeginselen van het vertellen van een verhaal.<br />Als je van het landschap van Montana en van vliegen en vissen houdt, zul je wel iets van waarde in deze film vinden, maar verwacht geen verhaal. Dat is er niet.

De beoordeling hier is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Deze film heeft een prachtig landschap. Helaas heeft hij geen plot. Om een plot te hebben, moet er een tegenstrijdigheid zijn. Deze film had die niet. Hij heeft twee uur besteed aan het schilderen van een prachtige scène en heeft er geen enkele activiteit in weten te leggen. De film probeert artistiek te zijn, maar besteedt geen aandacht aan de grondbeginselen van het vertellen van een verhaal.<br />Als je van het landschap van Montana en van vliegen en vissen houdt, zul je wel iets van waarde in deze film vinden, maar verwacht geen verhaal. Dat is er niet.

De beoordeling hier is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Sorry, gaf het een 1, wat de score is die ik geef aan films waarin ik naar buiten loop of in slaap val. In dit geval viel ik 10 minuten voor het einde in slaap, echt, echt verveeld en zonder me ook maar iets aan te trekken van wat er daarna gebeurde.

De beoordeling hier is negatief.

Wat voor toon heeft de volgende recensie? Ik wist niet of ik moest lachen of huilen om deze onjuiste weergave van de Canadese geschiedenis, en zeker niet om de slechte dienst die de Mounted Police in Yukon werd bewezen.<br />Ik laat het over aan Pierre Berton, beroemd historicus, geboren en getogen in Dawson City Yukon, en auteur van de definitieve geschiedenis van de goudkoorts in Klondike, Klondike: The Last Great Gold Rush, 1896-1899, om uiting te geven aan mijn ergernis over deze dwaze film.<br />Het Amerikaanse idee van een ongetemde grensstreek, onderdrukt door individuele helden gewapend met revolvers, werd voortgezet in The Far Country, een ander verhaal over een cowboy uit het Amerikaanse westen <0xE2><0x80><0x93> Wyoming ditmaal <0xE2><0x80><0x93> die zijn kudde rundvee naar het goudland drijft. De film is een nachtmerrie van geografische onmogelijkheden, maar de werkelijke ongerijmdheid is de voornaamste veronderstelling waarop de plot zich baseert, namelijk dat er ten tijde van de goudkoorts in het hele Canadese Yukon-gebied maar één bereden politieagent was en dat hij de wetteloosheid niet aankon. Als James Stewart en Walter Brennan met hun vee de grens van Yukon bereiken, is de douaneloods leeg.<br />'Waar is de agent?' vraagt Brennan.<br />'Op de Pelly-rivier. Moeilijkheden met de Chilkats,' antwoordt iemand. 'Hij heeft een heel zwaar baantje, die agent. Hij patrouilleert over zo'n tien- tot twintigduizend vierkante kilometer. Soms komt hij twee of drie maanden achter elkaar niet thuis.' De historische waarheid is dat het Yukon-gebied tijdens de goudkoorts de politiestaat was die Brits Noord-Amerika ooit heeft gekend. De Northwest Mounted Police was er in groten getale gestationeerd, al lang voor de Klondike-staking. Ze controleerden alle routes naar de Yukon en duldden geen onzin. Ze hielden zich bezig met de douane, vaak boven het gejammer van de nieuwkomers uit, stelden ter plekke willekeurige wetten op over de scheepvaart en stuurden mensen terug als ze niet genoeg voorraden hadden of als ze er gewoon slecht uitzagen. Op de ware Canadese manier stelden ze morele wetten op voor de gemeenschap. Er werd streng de hand gehouden aan de Wet van de Dag; het was een misdaad waarop een boete stond om op zondag je hout te hakken; en mollige jonge vrouwen werden gearresteerd voor wat de streng kijkende politie 'een gewaagde vertoning in het theater' noemde, meestal niet meer dan suggestief dansen op het toneel in een veel te onthullende maillot.<br />In zo'n gemeenschap was een revolverriem ondenkbaar. Een beruchte slechte man uit Grafsteen die probeerde een wapen op zijn heup te stoppen, werd persoonlijk ontwapend door een jonge agent, die hem zojuist uit een kroeg had gezet wegens de gruwelijke misdaad te hard te praten. De slechte man ging als een lammetje weg, maar protesteerde toen de politieman, toen hij ontdekte dat hij een revolver bij zich had, hem zei die af te geven. 'Niemand heeft mij nog een revolver afgepakt,' zei de Amerikaan. 'Nou, ik neem hem,' zei de agent vriendelijk en hij deed het, zonder verder tegen te stribbelen. Er werden in Dawson zoveel revolvers geconfisqueerd dat ze door de politie voor een dollar werden geveild en als souvenirs op de schoorsteenmantel werden gezet.<br />In 1898, het grote jaar van de op hol geslagen kudde, was er nog geen ernstige misdaad geweest, laat staan een moord in Dawson. Het contrast met Skagway aan de Amerikaanse kant, een wetteloze stad die gerund werd door Soapy Smith, de geldman uit Denver, was opmerkelijk. Maar in het Verre Oosten wordt Dawson beschouwd als een gemeenschap zonder wetten, die door een Soapy Smith-figuur uit Skagway, die in de film Gannon wordt genoemd, gemakkelijk in de hand te houden is. (In het echte leven werd al zijn uitrusting in beslag genomen toen een van Smiths mannen probeerde de grens over te steken en werd hij meteen weer teruggesleept door een bereden politie-sergeant.)<br />In de film zegt de eenzame Mountie: 'Ja, ik ben de wet. Ik vertegenwoordig de wet in het Yukon-territorium. Ongeveer vijftigduizend vierkante kilometer.'<br />'Waarom zijn er dan niet meer van jullie?'<br />' Want gisteren was dit een wildernis. We hadden niet verwacht dat jullie met duizenden tegelijk zouden binnenstromen. Nu jullie hier zijn, zullen we jullie beschermen.'<br />'Wanneer?'<br />'In het begin van mei zal hier in Dawson een post worden ingericht.'<br />'Wat gebeurt er tussen nu en mei? Blijf je hier om de orde te handhaven?'<br />'Een deel van de tijd.'<br />'En de rest van de tijd?'<br />'Kies een goede man uit. Zweer hem de eed. Laat hem optreden als marshal.'<br />De film Mountie verdwijnt en verschijnt niet meer in de film. Zijn verbazingwekkende suggestie dat een Amerikaanse marshal, compleet met tinnen ster, de eed moet afleggen door een groep inwoners van Dawson die onder Britse jurisprudentie leven, wordt geaccepteerd. Natuurlijk willen ze Jimmy Stewart de marshal maken; hij past duidelijk in de rol. Maar Stewart speelt de rol van de Loner die op Nummer Een past, en dus wordt er een andere man gekozen om te worden neergeschoten. En dat gebeurt ook. Anderen worden neergeschoten. Zelfs Walter Brennan wordt neergeschoten. Stewart komt ten slotte met tegenzin tot de conclusie dat hij een eind aan al het schieten moet maken door zelf te gaan schieten. Hij speldt de tinnen ster op en hij en de bullebak Gannon schieten op elkaar in de onvermijdelijke western climax.<br /><br />Voor iedereen met een oppervlakkige kennis van het Canadese noorden gaat deze kale hervertelling van het verhaal aan het rationele geloof voorbij.<br /><br />Uittreksel uit Hollywoods Canada, door Pierre Berton, 1975.

Deze recensie is negatief.

Wat is het sentiment van de recensie? De vijf of zes echt goede westerns die Mann heeft gemaakt, zijn ongeëvenaard als ensemble in Hollywood. Zelfs John Ford heeft er nooit zoveel gemaakt met zoveel kwaliteit. Het merkwaardige aan ze is dat ze allemaal zo ongelijk zijn. Fords _My Darling Clementine_ is ongeveer tweeënhalf van al die films waard. Of minstens twee.<br />De echte held van hen, afgezien van Mann en Stewart, is Chase. Chase die verantwoordelijk is voor de schitterende _Red River_. Chase schreef _Ver land, bocht van de rivier_ en waarschijnlijk nog een paar andere. Maar geen ervan is zo af als _My Darling Clementine_, maar dat zijn maar weinig films, westerns of andere. Elke van de vijf films van Mann heeft enorme gaten, of zijn het er zes, laten we eens kijken. Bend, Far, Man of the West, Furies, Winchester 73 en yep, zes, Naked Spur. Elke film heeft een schitterende scène na een schitterende scène, met vrij opzichtige gaten. Maar dat geldt ook voor Red River, die nog steeds de grootste western is die ooit is gemaakt. Dus perfectie is niet alles.<br />Maar The Far Country heeft enorme, enorme gaten. Het is sentimenteel en komt pas echt tot leven als Stewart en McEntire op hun hoorns slaan. De rest is nogal alledaags, met de gebruikelijke uitzondering van Manns camera. Manns camera is een eenmanscursus cinematografie. Het is een even goed oog als iedereen die ooit achter een bewegende strook film is gekropen. Het zit bijna nooit op de verkeerde plaats, nooit.<br />Het Verre Oosten heeft één verbazingwekkend moment. En zoals gewoonlijk komt dat van Stewart. Niemand in de geschiedenis van de film heeft ooit fysieke straf gekregen met het gezag van die man. Hij is absoluut verbazingwekkend: kijk maar naar hem in Bend, Far, Winchester en Man from Laramie: in Bend is hij in elkaar geslagen en hangt hij aan een draad, zo geloofwaardig en met zo'n kokende haat dat hij eruitziet als iemand die uit Dachau is weggehaald, in Far wordt hij met zo'n geweld van een vlot geschoten, het ziet er zo overtuigend uit dat je ervan huivert, en als hij in Man door het vuur wordt gesleept, moet je natuurlijk op zoek naar de brandwonden. Wat een acteur. Om nog maar te zwijgen van het moment in Winchester, waar hij vroeg in de hotelkamer in elkaar wordt geslagen, ook zo goed als iemand het ooit heeft gedaan.<br />Maar dat was Mann. Het territorium van Mann: kijk maar naar Gary Cooper en Jack Lord in _Man of the West_. De pijnlijkste vechtscène die ooit is opgenomen. Cooper is niet zo overtuigend als Stewart, maar op de een of andere manier doet hij niet voor hem onder als hij er aan het eind van het gevecht uitgeput uitziet. Kortom, niemand, maar dan ook niemand, heeft de mens zo goed in extremis laten zien als Mann.<br />Wat een geweldige regisseur.<br />Kijk maar naar elke western die hij ooit heeft gemaakt. Het zijn zijn echte monumenten, ook al zijn ze allemaal een beetje spits. Maar wat dan nog? Als hij uit zijn dak gaat met zijn geweldige scènes zijn ze net zo goed als van wie dan ook, Ford incluis. En zijn zes westerns als geheel zijn de beste die ooit door iemand zijn gemaakt, punt uit. Bedankt, Anthony.

De recensie is negatief.

Is deze recensie positief of negatief? Mann fotografeert de Rocky Mountains van Alberta op een voortreffelijke manier, en Jimmy Stewart en Walter Brennan geven, zoals ze altijd schijnen te doen, een plezierige voorstelling.<br />Maar kom op, Hollywood <0xE2><0x80><0x94> een Mountie die de mensen van Dawson City, Yukon, vertelt dat ze een sheriff moeten kiezen (ja, een sheriff!) en dat ze zelf de wet moeten handhaven, en dat dan de revolverhelden het op straat uitvechten om de macht in de stad?<br />Niets wat ook maar in de verste verte lijkt op wat er aan de Canadese kant van de grens tijdens de goudkoorts aan de Klondike is gebeurd. De heer Mann en consorten schijnen Dawson City voor Deadwood te hebben aangezien, het Canadese Noorden voor het Amerikaanse Wilde Westen. De kijkers in Canada moeten voorbereid zijn op een Reefer Madness-achtige vreugdekreet bij het horen van dit bespottelijke verhaal, of anders moeten ze vol walging hun hoofd schudden.

Het antwoord is negatief.