Datasets:

cis-lmu

/

GlotStoryBook

like 6

Follow

CIS, LMU Munich 33

Die groot hiëna het by die ingang van die hut gesit, terwyl al die ander hiënas in verskillende rigtings gegaan het. Hulle het lank gevat en die groot hiëna het begin insluimer voor die warm vuur. Binnekort het hy gesnork. Dit was Mulongo se kans om weg te kom! Maar hoe gaan sy verby die hiëna kom? Hy was so groot dat hy die hele ingang van die deur versper het.

CC-BY

Sarah Nangobi

Desiré Eybers

af

0184_mulongo-en-die-hienas.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0184

asp

Daar was net een uitweg. Sy het 'n vlieënde sprong regoor die hiëna se rug gemaak en so vinnig gehardloop as wat haar bene haar kon dra.

CC-BY

Sarah Nangobi

Desiré Eybers

af

0184_mulongo-en-die-hienas.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0184

asp

Die hiënas het toe teruggekom en gesien wat gebeur het. Hulle het agter haar aan gehardloop en getjank van woede en teleurstelling. Dit was te laat.

CC-BY

Sarah Nangobi

Desiré Eybers

af

0184_mulongo-en-die-hienas.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0184

asp

Soos Mulongo na haar dorpie teruggekeer het, het een van die inwoners haar erken en geskree ''Mulongo, Mulongo is oppad, Mulongo is oppad.'' Haar pa en ma het uitgehardloop om haar te ontmoet. Hulle het haar 'n druk gegee terwyl hulle vir God dankie gesê het dat Hy hulle kind veilig bewaar het, ''Mulongo, Mulongo, ons het gedink jy het gesterf!''

CC-BY

Sarah Nangobi

Desiré Eybers

af

0184_mulongo-en-die-hienas.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0184

asp

Van daardie dag af het Mulongo en haar vriende nooit weer alleen na die woud gegaan nie.

CC-BY

Sarah Nangobi

Desiré Eybers

af

0184_mulongo-en-die-hienas.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0184

asp

My ma maak tuin. Sy het ʼn klein tuin gemaak. Sy het ertjies in haar klein tuin geplant.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

My pa maak tuin. Hy het ʼn klein tuin gemaak. Hy het blomme in sy klein tuin geplant.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

My ma het altwee tuine skoon gemaak.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

My pa het altwee tuine water gegee.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

Ek en my ouers het in die klein tuine gewerk. Ek en my suster het die blomme en ertjies gepluk.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

Die klein tuin met ertjies het sakke vol ertjies gegee. Die klein tuin met blomme het sake vol blomme gegee.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

My ma het tuin gemaak. Sy het ʼn groot tuin gemaak. Sy het die groot tuin vol ertjies geplant.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

My pa het tuin gemaak. Hy het ʼn groot tuin gemaak. Hy het die groot tuin vol blomme geplant.

CC-BY

Tom Sabwa

Tersia Myburgh

af

0188_my-ma-maak-tuin.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0188

asp

Ek kan spring en dans

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

Ek kan met my springtou spring

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

Ek dans terwyl ek na die radio luister

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

Ek bou my eie draadkar

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

Kyk, ek kan knip-oog!

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

Ek sing in die koor

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

asp_0199

asp

Ek kan lees

CC-BY-NC

Clare Verbeek, Thembani Dladla, Zanele Buthelezi

Andries du Plessis

af

0199_ek-kan-dit-ook-doen.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0199

asp

Dit was ’n meisie wat die vreemde vorm in die verte eerste gesien het.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Soos die vorm nadergekom het, het die meisie gesien dat dit ‘n swanger vrou was.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Skaam, maar dapper, het die meisie nader aan die vrou gestap. “Sy moet by ons bly,” het die meisie se mense gesê. “Ons sal haar en haar kind veilig hou.”

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Gou was die kind op pad. Almal wou help. “Druk!” “Bring komberse!” “Water!” “Dru-u-uk!”

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Maar toe hulle die baba sien, het almal van skok weggespring. “’n Donkie!”

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Almal het begin stry. “Ons het gesê ons sal die ma en kind veilig hou, en dit is wat ons sal doen,” het party gesê. “Maar hulle sal vir ons slegte geluk bring,” het ander gesê.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Die vrou was meteens weer alleen. Sy het gewonder wat sy met die vreemde kind moes doen. Sy het gewonder wat sy met haarself moes doen.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Maar uiteindelik het sy aanvaar dat hy haar kind was, en sy was sy ma. As die kind maar so klein kon bly, sou alles dalk anders kon wees.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Maar die donkie het gegroei en gegroei totdat hy later nie meer op sy ma se rug kon pas nie. Dit maak nie saak hoe hard hy probeer het nie, hy kon nie soos ’n mens word nie. Sy ma was gereeld moeg en gefrustreerd. Soms het sy hom werk laat doen wat vir diere bedoel was.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Verwarring en woede het binne Donkie opgebou. Hy kon nie dít doen nie, en hy kon nie dát doen nie. Hy kon nie sús wees nie, en hy kon die só wees nie. Hy het later so kwaad geword dat hy sy ma platgeskop het.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Donkie raak toe baie skaam. Hy het so ver en vinnig as moontlik weggehardloop.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Dit was al donker toe hy uiteindelik ophou hardloop. Donkie het verdwaal. “Hie-ho?” het hy vir die donker gefluister. “Hie-ho,” het dit ge-eggo. Hy was heeltemal alleen. Opgekrul in ’n stywe balletjie, het Donkie diep en onrustig aan die slaap geraak.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Toe Donkie wakker word, staar ’n vreemde ou man af na hom. Hy het in die ou man se oë gekyk en ’n sprankie hoop voel flikker.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Donkie het by die ou man gaan bly. Die man het hom geleer hoe om te oorleef. Donkie het geluister en geleer, en die ou man ook. Hulle het mekaar gehelp en hulle het saamgelag.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Een oggend vra die ou man vir Donkie om hom na die berg se spits te dra.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Hoog tussen die wolke het hulle aan die slaap geraak. Donkie het gedroom sy ma is siek en dat sy na hom roep.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Toe Donkie wakker skrik, het die wolke verdwyn. Sy vriend, die ou man, was ook weg.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Donkie het uiteindelik geweet wat hy moet doen.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Donkie het sy ma weer gevind. Sy was alleen en het oor haar verlore kind getreur. Hulle het lank na mekaar gestaar. Toe gee hulle mekaar ’n stywe drukkie.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Die donkie-kind en sy ma het weer vir mekaar lief geword. Hulle het geleer hoe om met mekaar saam te leef. Met die tyd het ander gesinne langs hulle kom bly.

CC BY

Lindiwe Matshikiza

Fanie Viljoen

af

0201_donkie-kind.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0201

asp

Die winter se koue was verby. Die lente was op pad na Nkanyezi se dorpie.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Een warm oggend het Nkanyezi twee ou mense van die dorpie oor die fees hoor praat. "Die mense van Ndlovu het hul geesdrif vir die feesviering verloor," het een gesug.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Nkanyezi was bekommerd. "Hoe sal die son skyn as ons nie sing om hom uit sy winterslaap wakker te maak nie?" het sy haarself gevra.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Die oumense het Nkanyezi toestemming gegee om op reis te gaan. Hulle het vir haar ’n sak gegee vir al die goed wat sy op reis sal kry.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Nkanyezi het heeldag geloop. Sy het ’n heuwel opgeklim, en in ’n vallei afgeklim. Sy het oor ’n rivier gevaar, en tussen skerp rotse opgeklouter. Sy het oor ’n vlakte geloop totdat sy by die skadu van die rooi berge gekom het.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Teen die aand het Nkanyezi ’n dorpie bereik. Dit was geverf met kleure en patrone wat sy nog nooit tevore gesien het nie. Sy het die dorpie se oumense vertel van haar reis om die geesdrif na haar mense toe terug te bring.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Nkanyezi het die hele dag deur ’n woud van reusebome geloop. Die hemel het donker geword. Sy kon naderhand nie meer sien nie, maar toe hoor sy die klop van tromme.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Nkanyezi was nou in die dorpie Bhubezi. Die mense het om ’n vuur gesit terwyl hulle tromme speel en sing. Sy het nog nooit sulke wonderlike musiek gehoor nie.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Die volgende oggend het die stamhoof vir Nkanyezi geroep. "My kind," het hy gesê, "hier is ’n spesiale trom. Dit speel elke keer ’n nuwe lied as jy daarop slaan."

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Op die derde dag van haar reis, loop sy verby ’n paar vet koeie. ’n Wonderlike geur het haar smaakkliere gekielie, haar mond laat water en haar neus laat kriewel.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Die volgende oggend het die dorpie se kokke vir haar ’n geheime speserymengsel gegee. "Ons dogter," het hulle gesê, "hierdie speserye sal tevrede magies waarborg! Ons gee vir jou die geskenk van kos."

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Toe sy daar aankom, het die mense van Ndlovu om haar saamgebondel. Hulle wou van al haar avonture hoor.

CC-BY

Mosa Mahlaba

Fanie Viljoen

af

0203_soektog-na-die-gees-van-lente.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0203

asp

Tingi woon by sy ouma.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Hy het altyd saam met haar die koeie opgepas.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Eendag het soldate gekom.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Hulle het die koeie weggevat.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Tingi en sy ouma het weggehardloop en gaan wegkruip.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Hulle het in die bosse weggekruip tot donker.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Net toe het die soldate teruggekom.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Ouma het gou vir Tingi onder die blare weggesteek.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Een van die soldate het reg op hom getrap, maar hy het doodstil gebly.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Toe dit veilig was, het Tingi en sy Ouma uitgekom.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Hulle het baie saggies huis toe gesluip.

CC-BY

Ingrid Schechter

Helena Vilonel

af

0210_tingi-en-die-koeie.md

global-asp/asp-new

afr

Latn

asp_0210

asp

Eendag was daar ’n bok. Die bok was die koning van plaasdiere en voëls. Op ’n dag roep die bok al die diere en voëls bymekaar vir ’n vergadering.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

“My vriende, ek het julle laat roep, want ek het ’n droom gehad,” het die bok gesê. Al die diere en voëls het stilgebly. Hulle het mooi na hul koning geluister.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

“Ek het gedroom dat daar nie meer kos of water in die land oor is nie. Baie van ons familielede het gesterf!” het die koning gesê. Toe die diere en voëls van die droom hoor, was hulle baie bekommerd. “Wat sal ons doen?” het die kat gevra.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die hen en die eend het ’n plan gehad. “Ons moet almal kos bring en dit in die koning se stoor bêre.” Al die diere het met die plan saamgestem.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die koning het ’n wet gemaak. “Kry toue,” het hy gesê. “Bind almal vas wat nie kos na my stoor toe bring nie. Dra hulle dan na my toe.”

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Kort hierna was dit tyd om ’n nuwe koning vir die plaas te kies. Al die diere en voëls het saamgekom en die kat tot nuwe koning verkies.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Maar die bok het geweier dat die kat koning word. “Ek is die koning. Daar is geen ander koning nie. Ek kan nie enige ander dier gehoorsaam nie,” het hy gesê.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die diere het kos na die nuwe koning se stoor gebring. Maar die bok het niks gebring nie. “Toe die bok koning was, het ons almal hom gehoorsaam. Nou wil hy nie die nuwe koning gehoorsaam nie. Wat moet ons met hom doen?” het die koei gevra.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Al die plaasdiere en voëls was kwaad. “Hy dink hy is anders as ons,” het hulle gebrom.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die hond het gesê: “Ek het hom gehelp toe hy koning was. Ek het saans nie geslaap nie. Ek was altyd by hom, gereed om te help.”

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die skaap het gesê: “Ek het my wol gegee om sy kinders aan te trek.”

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die vark het gesê: “Toe hy koning was, het ek gereeld in sy tuin gewerk en bossies uitgetrek.”

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Die skaap het gesê: “Hy moet verstaan hy is nie meer die koning nie. Ek weet nie hoekom hy dink hy is so belangrik nie.”

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Al die diere het gelag en saamgestem dat die bok kos vir die nuwe koning moet vat. Koning Kat het beveel dat die bok na hom toe gebring moet word.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Toe die diere die bok gaan haal, het hy kruisbeen in ’n stoel gesit. “Ek sal nie na die kat toe gaan nie. Daar is nie ’n ander koning as ek nie. As jy eens ’n koning was, is jy altyd ’n koning!” het die bok gesê.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

“Ons sal jou met toue vasmaak en na die nuwe koning toe vat,” het die skaap gesê.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Uiteindelik maak die koei die bok aan haar stert vas. Toe trek sy hom na die koning toe. Die skaap, die eend, die hond, die vark en die haan het gejuig toe die koei die bok trek. Hulle het almal geroep: “Vat hierdie hardkoppige bok na ons nuwe koning toe!”

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Van daardie dag af weier alle bokke om te loop wanneer hulle getrek word. Hulle dink jy vat hulle na die koning se hof toe nie.

CC-BY

Alice Nakasango

Fanie Viljoen

af

0211_bok-die-valse-koning.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0211

asp

Ek is lief vir my juffrou.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Sy is ’n goeie juffrou. Sy is vriendelik en geduldig.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Sy het haar hare so mooi gevleg.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Sy het kleurvolle krale in haar hare gesit.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Haar krale is groen, wit, rooi en geel.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Ma, sal Ma asseblief my hare soos my juffrou s’n vleg?

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Wanneer ek ouer is, sal ek krale in my hare dra.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

As ek eendag groot is gaan ek net soos my juffrou wees.

CC-BY

Zimbili Dlamini

Fanie Viljoen

af

0217_my-juffrou.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0217

asp

Hierdie is die storie van ’n wildwagter en sy reservaat vir weesdiere.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Verlede maand was ’n besige tyd by die reservaat. Die eenjarige Nomsa het eerste aangekom. Sy was maer en hartseer.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Maar Nomsa het gou sterk geword. Sy het met die ander diere begin speel.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Op ’n ander dag het ’n helikopter by die reservaat geland.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

In die helikopter was ’n klein olifantjie. Hy het onder ’n groot kombers gelê.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Die olifantjie se naam was Ndiwa. Hy was vyf dae oud. Die wildwagter het Ndiwa met ’n bottel gevoer.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Een aand het die aankoms van Ambia almal wakker gemaak.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Ambia was vyf maande oud. Sy was swak na haar lang reis.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Omdat Ambia se nek so lank was, het die wildwagter in 'n boom geklim om haar te voer.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp

Die laaste wesies wat daardie maand opgedaag het, was die honger welpies: Kopi, Kepi en Keji.

CC-BY

Ursula Nafula

Fanie Viljoen

af

0220_die-wildwagter-en-sy-spesiale-reservaat.md

global-asp/asp-source

afr

Latn

asp_0220

asp